رمزگشایی از پیروزی بزرگ مقاومت در لبنان

نبی شریفی- «فنجان قهوه» کام جریان المستقبل و سعد حریری را تلخ کرد. به رغم دخالت های کشورهای امارات و عربستان در جریان پیش از انتخابات پارلمانی لبنان تحت عنوان طرح «فنجان قهوه»، بر اساس نتایج غیر رسمی انتخابات، جریان مقاومت (حزب‌ا... لبنان و متحدانش) ۶۷ کرسی به دست آوردند. پارلمان لبنان ۱۲۸ کرسی دارد که برای یک دوره چهارساله انتخاب می‌شود و فراکسیون اکثریت پارلمانی نیازمند دست‌کم ۶۵ کرسی است تا بتواند تصمیمات مد نظر خود را در امور داخلی این کشور عملی کند. در این میان، جریان المستقبل به رهبری سعدالحریری، 21 کرسی کسب کرد که در مقایسه با انتخابات گذشته که 33 کرسی کسب کرده بود، 12 کرسی از دست داده است. حالا، حریری دیگر نمی تواند از انحصار نمایندگی خود بر جریان اهل تسنن سخن بگوید و این گونه وانمود کند که انحصار نمایندگی پارلمانی شهرهای بزرگ را در اختیار دارد. او جایگاه مستحکم خود در جامعه اهل سنت لبنان را از دست داده است. جایگاهی که از بی اعتمادی آن ها نسبت به وی نشئت گرفته است. برخی تحلیل گران گروگان گیری حریری توسط عربستان سعودی را که پنج ماه پیش رخ داد در این رویداد تاثیر گذار می دانند.ازسویی دیگر،حزب‌ا... در این سال ها که مرزهای لبنان از امنیت لازم برخوردار نبود توانست به همراه ارتش ملی این کشور وبه پشتوانه ملت، گام به گام در آزادسازی مناطق مرزی لبنان و شکست تروریست‌ها در لبنان حضور فعال داشته باشد که بر محبوبیتش افزوده شد.حزب ا... همچنین برخلاف رقیبش راهبرد مشخصی برای ائتلاف با گروه‌هایی مانند جریان ملی آزاد و جنبش امل داشت و اصول کلی سیاسی خود را به وضوح بیان کرده بود.به هر روی،حریری در یک کنفرانس خبری به شکست خود اذعان کرد و گفت که «ما به آن چیزی (کرسی‌هایی) که امید داشتیم در انتخابات پارلمانی اخیر به دست آوریم، دست نیافتیم و در مقابل ما چالش‌های فراوانی وجود دارد.» نفتالی بنت وزیر آموزش و عضو کابینه امنیتی اسرائیل نیز به پیروزی جریان مقاومت واکنش نشان داد و در پیام توئیتری نوشت: «نتیجه انتخابات لبنان، بر پایه محاسباتی که برای مدت‌ها داشتیم، رقم خورده است. حزب‌ا... = لبنان. اسرائیل دیگر بین حزب‌ا... و دولت مستقل لبنان تفاوتی قائل نیست. ما لبنان را مسئول هر تهدیدی که از این سرزمین به ما شود، می‌دانیم».این انتخابات بازنده دیگری هم داشت. میشل عون نیز نتوانست آن‌گونه که انتظار داشت نفوذ خود را در شمال کشور تقویت کند. رقبای سنتی و جدید «عون» از حزب نیروهای لبنانی گرفته تا جریان المرده توانستند بر وی پیروز شوند. این موضوع را می توان در حوزه‌های انتخاباتی زحله و بقاع غربی مشاهده کرد. برتری عون در الشوف و عالیه نیز نمی‌تواند چیزی از واقعیت را تغییر دهد. اکنون، شکست حریری نقطه عطفی در انتخابات بود که می‌تواند پیامدهای گسترده ای در روند  تشکیل دولت جدید داشته باشد. حزب‌ا... و متحدان سیاسی آن از جمله جنبش «امل» به رهبری نبیه بری و جنبش «آزاد وطنی» پیروز شده اند. بنابراین سعد حریری و جریان ۱۴ مارس وضعیت متزلزل‌تری نسبت به قبل پیدا می‌کنند و این، شرایط را برای تشکیل دولت بعدی با دشواری رو به رو می‌سازد.«راجح خوری» سردبیر روزنامه النهار می گوید: «اصولا انتخابات یک انتخاب ایدئولوژیک نیست که نشان دهنده کامل تفکیک حزب باشد به طور مثال حزب قوات لبنانی در جایی با حزب سوسیال دروزی متحد می شود یا حزب ا... با جریان امل متحد می شود یا با جریان ملی مسیحی آزاد با جریان المستقبل و این نشان دهنده تفکرات کامل یک حزب نیست و لذا این اتحادها فقط با هدف کسب بیشترین کرسی پارلمانی و در نتیجه قدرت بیشتر است.» مردم ناراضی و واجدین شرایط غایب مردم لبنان پس از وقفه‌ای حدود یک دهه‌ای روز جمعه به پای صندوق‌های رای رفتند. حضوری که البته چندان پر رونق نبود و از ساعات ابتدایی شروع اخذ رای تمامی گزارش‌ها از میزان مشارکت کم مردم در صندوق‌های رای حکایت داشت که به طور مشخص به زیان جریان حریری بود. وزیر کشور لبنان میزان مشارکت را ۴۹.۲ درصد اعلام کرد. این در حالی است که بیش از ۵۴ درصد مردم این کشور در آخرین انتخابات (۲۰۰۹) در پای صندوق‌های رای حاضر شده بودند. مشارکت کم مردم لبنان در این انتخابات یک زنگ خطر جدی برای سیاسیون این کشور به شمار می‌رود. چرا که سیاسی شدن هر موضوع غیر سیاسی همچون «بحران زباله ها» در بیروت و تبدیل آن به مناقشه‌ای سراسری در سطح کشور، نوعی دلسردی و سیاست‌زدگی را در جامعه لبنان به همراه داشته که می‌تواند در ادامه عواقب شدیدتری را برای نظام سیاسی این کشور پدید آورد. خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده‌است که پایین بودن شمار رای‌دهندگان در انتخابات، حاکی از خشم آن‌ها درباره «فسادی همه‌گیر» و «وضعیت راکد اقتصادی» است. لبنان امروز با بدهی 83 میلیارد دلاری خارجی مواجه است بدهی که با استقراض 2.9 میلیارد دلاری در سال 1993 آغاز شد و تیم کنونی حاکم بر نظام اقتصادی بیشترین سهم را در این بدهی دارد. قالب قندیل، کارشناس سیاسی لبنانی گفت: اقتصاد، مهم ترین اولویت مجلس و دولت جدید است و باید راهکار عملی برای حل مشکل بیکاری، رونق تولید و مبارزه جدی با فساد ارائه شود.