روزنامه همدلی

«الیور استون» اولین نشست در ایران را با طعنه به اصغر فرهادی برگزار کرد؛ فیلم‌های خسته‌کننده ایرانی، جایزه می‌برند!

پوتین هرگز پیش از مصاحبه از من محور سوالاتم را نمی پرسید و پس از مصاحبه هم درخواست هیچ ادیتی نداشت
الیور استون سرانجام به ایران آمد، کارگردان سرشناس هالیوودی، برنده دو جایزه اسکار، خالق «صورت زخمی»، «وال استریت»، «متولد چهارم ژوئیه» و بسیاری دیگر از آثار ماندگار سینمای جهان به دعوت مسئولان برگزاری سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به تهران سفر کرد و روز گذشته در آخرین کارگاه بخش «درالفنون» به پرسش‌های دانشجویان پاسخ داد؛ کارگاهی که بیشتر رنگ و بوی یک نشست خبری را داشت، تا یک کارگاه تخصصی. عجیب آن که از ورود خبرنگاران و اهالی رسانه به این کارگاه آموزشی جلوگیری شد و مسئولان جشنواره وعده پرسش و پاسخ با «الیور استون» را در نشست خبری روز چهارشنبه 5 اردیبهشت دادند.
الیور استون، کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده هالیوودی آخرین کارگاه «دارلفنون» سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر را در کاخ جشنواره برگزار کرد. قبل از شروع کارگاه، مازیار میری مدیر «دارالفنون» سی‌وششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ضمن ابراز خوشحالی از حضور الیور استون در ایران از او برای اینکه بلافاصله پس از بازگشت از اصفهان به کارگاه آمده، تشکر کرد. میری که دبیری جشنواره را بر عهده دارد در روزهای گذشته به دلیل حضور پسرش در تیم اجرایی جشنواره مورد هجمه های تند و تیزی قرار گرفت و به نظر می رسد یکی از دلایل جلوگیری از حضور خبرنگاران در جلسه، امتناع از پاسخگویی به حواشی پر تعداد جشنواره سی و ششم بوده است.
در ادامه کلیپی کوتاه از کارگردان آمریکایی پخش و قسمتی از بعضی آثارش به همراه مصاحبه های او با مهمترین رسانه های دنیا به تصویر کشیده شد. «استون» با اشاره کوتاهی از زندگی ناخوشایند خود در دوران کودکی و نوجوانی گفت: پدر سختگیری داشتم که البته همیشه به من پول خوبی می‌داد و من با آن پول کتاب‌های مصور می‌خریدم. در ۱۸ سالگی به دلیل مشکلاتی که با والدینم داشتم، خانه را ترک کردم. پس از آن وارد یک دوران گیج کننده و دردناک شدم و چندین شغل عوض کردم و حتی به عنوان معلم به ویتنام رفتم.


او به کتاب حجیمی اشاره کرد که پیش از 20 سالگی نوشت اما هیچ گاه منتشر شد و قلبش را به شدت به درد آورد: سپس به شهرم بازگشتم و کتابی با هزار و 300 صفحه نوشتم که البته هرگز منتشر نشد و این برایم اتفاق دردناکی بود. پس از آن بود که برای بار دوم شهرم را ترک کردم و به عنوان سرباز به ویتنام رفتم. باور من این بود که با کمونیسم مبارزه می کنیم و پروپاگاندای حکومت را باور کرده بودم اما پس از بازگشت از جنگ به شدت احساس کرختی می‌کردم، برای همین دوباره رو به نوشتن آوردم و تصمیم گرفتم صلح طلب باشم. من در دوران جوانی احساس عمیقی از خشم داشتم چیزی که هنوز هم احساس می‌کنم. در حقیقت ساخت فیلم به من کمک می‌کند تا بتوانم با این مساله کنار بیایم.
«در همه جای دنیا روند ساخت آثار انتقادی چه از حیث گرفتن مجوزها و چه از حیث پیدا کردن سرمایه گذار کار بسیار سختی است.» استون این جمله را بر زبان آورد و ادامه داد: من برای شروع فیلمسازی‌ام مشکلات بزرگی داشتم. قبل از اینکه وارد هالیوود شوم 3 فیلم کوتاه ساخته بودم که یکی از آنها چندان بد نبود اما وقتی وارد هالیوود شدم خیلی سخت توانستم اولین اثرم را بسازم که اصلاً چیز خوبی از آب درنیامد و شکست تجاری خورد.
«سالوادور» به اعتقاد استون، نقطه عطفی در زندگی کاری اش بوده است: با اینکه این فیلم چندان موفق نبود ولی برای من اعتبار بزرگی آورد. پس از آن موفق شدم فیلم «پلیتون» (جوخه) را بسازم که موفقیت تجاری بسیار بزرگی بود.
کارگردان فیلم سینمایی «قاتلین بالفطره» در پاسخ به یکی از دانشجویان در خصوص این که واکنش یک کارگردان در قبال درخواست حکومت برای ساخت فیلم سفارشی چگونه باید باشد، تصریح کرد: وقتی در سیستمی هستید که به شما می‌گویند چه فیلمی بسازید باید آدم باهوشی باشید. سیستم می گوید من برای این فیلم‌ها هزینه می‌کنم و اگر می خواهید فیلمساز باشید ناگزیر هستید که فیلم بسازید، بنابراین باید بتوانید با قوانین بازی کنید. متاسفانه امروز پول و سرمایه تعیین کننده همه چیز است و دوران سختی را پشت سر میگذاریم. با این حال باید سعی کنید همیشه انسانیت‌اتان را زنده نگه دارید.
کارگردان فیلم سینمایی موزیکال «درها» ساخت این اثر را که درباره زندگینامه «جیم موریسون» موزیسین آمریکایی است، بسیار لذت بخش توصیف کرد: به نظر من «موریسون» بیشتر شاعر بود تا خواننده و یک زندگی به شدت رمانتیک در ذهنش داشت. او البته زندگی ناسالمی داشت و در جوانی هم فوت شد، برای همین «موریسون» را به عنوان الگو به هیچ کس توصیه نمی‌کنم. با این حال فکر می‌کنم او فردی بود که می‌خواست از همه بندها رهایی پیدا کند.
استون در پاسخ به دانشجویی که نظرش را درباره «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه پرسید هم گفت: پوتین سیاستمدار بسیار بزرگی است و ۱۸ سال است که در بالاترین سطوح قدرت حضور دارد. من برای ساخت مستند «گفت‌وگو با آقای پوتین» بیش از ۳۰ ساعت با او مصاحبه کردم. پوتین هرگز پیش از مصاحبه از من محور سوالاتم را نمی پرسید و پس از مصاحبه هم درخواست هیچ ادیتی نکرد. روسیه منابع بسیار غنی دارد و یک کشور بزرگ هسته‌ای است. فکر می‌کنم در آمریکا خیلی بد با موضوع روسیه برخورد می‌شود. رسانه‌های غربی همیشه نام پوتین را با صفت‌های خوارکننده به کار می‌برند. متاسفانه در بحث سیاست همه چیز را ایدئولوژی تعیین می‌کند و من اصلا این موضوع را دوست ندارم. سعی کردم در این مستند مثل فیلمسازان رفتار کنم نه مثل ژورنالیست‌ها.
«استون» درباره فیلم سینمایی «اسنودن» هم گفت: دوست دارم فیلمی بسازم که کسی دوست نداشته باشد آن را بسازد و «اسنودن» چنین فیلمی بود. ما در آمریکا و در همه کشورهای دیگر دنیا به فاش کننده‌ها احتیاج داریم. البته با توجه به مضمون فیلم به سختی برای «اسنودن» توانستیم پخش کننده پیدا کنیم و در آمریکا هم به فروش مناسبی نرسیدیم چون این شخص قهرمان جذابی برای آمریکایی‌ها نیست و در فیلم با مشت توی صورت کسی نمی زند! من بارها با اسنودن واقعی ملاقات کردم و اطلاعات فنی زیادی از او گرفتم. بیشتر مردم در آمریکا فکر می‌کنند اسنودن آدم خوبی نیست چون رازها را فاش کرده است. در آژانس امنیت ملی نیز می گویند او ناقض قانون اساسی است. رابطه اسنودن با نامزدش در این فیلم کاملاً واقعی است و این دختر هیچ اطلاعی از شغل او نداشت.
کارگردان فیلم سینمایی «جوخه» در پاسخ یکی از دانشجویان که از او خواست بود در مورد چگونگی ساخت فیلم هایی که محتوایی ضد سیاست‌های آمریکا دارند توضیح دهد، گفت: بعضی در آمریکا و حتی ایران فکر می‌کنند چون تا حالا کشته نشده‌ام پس حتماً مامور CIA هستم! در حالی که من تا به حال حتی یک مامور CIA را ندیدم. البته این سازمان سعی می‌کند روی پروژه های من اثرگذار باشد چون نفوذ زیادی در هالیوود دارد. حتما به خاطر دارید برای جایزه فیلم «آرگو» از کاخ سفید به مراسم اسکار تماس گرفته شد. این نشان می دهد هالیوود و واشنگتن چه ارتباط عمیقی با هم دارند.
او در مورد پرسش یکی دیگر از دانشجویان که پرسید کارگردان خوب دیکتاتور است یا دموکرات؟ این گونه پاسخ داد: فکر می‌کنم کارگردان باید هم دیکتاتور و هم دموکرات باشد و شما باید قبل از اینکه سر صحنه بروید سعی کنید مسایل را بین عوامل حل کنید. کارگردانی یک محک هم است و من یاد گرفته‌ام حتی با سوال‌ها و رفتارهای احمقانه هم صبورانه رفتار کنم.
«استون» در پاسخ به سوال دانشجوی سوئدی با این مضمون که چگونه می توان فیلمنامهای چند لایه نوشت، پاسخ جالبی داد: سعی می کنم تا می‌توانم در فیلم‌هایم کشمکش ایجاد کنم. مثلاً اگر سر میز شام هستید به همسرتان بگویید این چه چیز مسخره‌ای است که درست کردی! البته شاید شما نتوانید درک کنید چون در سوئد اصلا عصبانی نمی‌شوید. (با خنده)
این کارگردان آمریکایی در پاسخ به یک دانشجوی چینی که نظرش را درباره کار با فیلمسازان این کشور پرسید، گفت: من چند بار سعی کرده‌ام آنجا فیلم بسازم ولی سانسور مانع شد .فیلم خوب همیشه راه خودش را پیدا می کند، البته ممکن است بهای ساخت فیلم شجاعانه زندان باشد.
شاید مهم ترین بخش حرف های «استون» به چگونگی انتخاب بازیگر در فیلم هایش برمی گشت که به نوعی فیلم هایی با عناوینی چون «هنری» و «مفهومی» را به باد انتقاد گرفت و به عقیده بسیاری، انگشت اتهام را به صورت غیر مستقیم به سوی اصغر فرهادی، بین المللی ترین کارگردان ایرانی و برنده دو جایزه اسکار نشانه رفت: باید کسانی را انتخاب کنید که بیننده از دیدن آنها لذت ببرد نه اینکه یک مرد و زن به دردنخور و کسل کننده بگذارید چون در زندگی روزمره داریم اینگونه افراد را می بینیم. من درک نمی‌کنم چگونه فیلم‌های ایرانی و هندی تا این حد خسته کننده می‌شوند و در آخر هم در بعضی جشنواره ها جایزه می برند!
او در جواب دانشجوی ایرانی در مورد تحریف تاریخ در فیلم «اسکندر» هم گفت: من از نگاه خودم این فیلم را ساختم که با نگاه شما متفاوت است. کسی امروز وجود ندارد که در زمان تاریخی این فیلم زندگی کرده باشد تا به ما بگوید دقیقاً چه اتفاقاتی افتاده یا ملکه ایران در زمان هخامنشی چه شکلی بوده است. البته موافقم که زمان خیلی بدی را برای ساخت فیلم «اسکندر» انتخاب کردم چون «بوش» جنگ علیه عراق را چندی بعد از اکران فیلم آغاز کرد و من خبر نداشتم قرار است چه اتفاقی بیفتد. از طرف دیگر متاسفانه کمپانی برادران وارنر فیلم را آنگونه که می خواستند ادیت و ۲۶ دقیقه از فیلم را حذف کردند. پیشنهاد می‌کنم همه نسخه دی وی دی ۲۰۱۴ این فیلم را که به صورت دلخواه من ادیت شده است تماشا کنند.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
نتیجه‌ای‌که قابل پیش‌بینی بود (یادداشت روز) (کيهان)تا پای جان برای دختر ایران (شهروند) اما و اگرهای حراج سکه و طلا (تجارت) سیل سیستان ۱۰۰ سال آب سیستان بود! (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
بررسی اقدام آمریکا در خروج از برجام و واکنش‌های مخالف از تهران تا سایر نقاط جهان استعفا بعد از خستگی از سرکوب نخست‌وزیر ارمنستان رفت دیروز تولد آهنگسازی بود که چند سالی غیبت داشت اما هرگز فراموش نشد میلاد «عندلیبی» در «همدلی» سخنگوی دولت در نشست هفتگی خود با اهالی مطبوعات و رسانه‌ها مطرح کرد: حصر رفع می‌شود «همدلی» رویکرد مردانه در مواجهه با ورزشکاران را بررسی کرد زنان ورزشکار غایبان بزرگ رسانه‌ها «الیور استون» اولین نشست در ایران را با طعنه به اصغر فرهادی برگزار کرد؛ فیلم‌های خسته‌کننده ایرانی، جایزه می‌برند! رئیس ستاد کل نیروهای مسلح: ایران مقابل آمریکا و متحدانش تسلیم نمی‌شود به مناسبت سالروز میلاد قیصر امین پور با اندکی تاخیر دردهای نگفتنی احسان اقبال‌سعید منتظر ادامه ترقه‌بازی در عربستان باشید! گزینه وزارت خارجه احتمالاً بدون رای کمیته روابط خارجی هم در سنا رای خواهد آورد مخالفت کمیته روابط خارجی سنای آمریکا با پومپئو ظهر دیروز در ستاد ارتش؛ فرمانده کل سپاه با فرمانده کل ارتش دیدار کرد صالح الصماد کشته شد