منهای طنز!

هومن جعفری- آدم یک چیزهایی را می‌خواند و آتش می‌گیرد. دیگر طنز نوشتن هم یادش می‌رود! دلش می‌خواهد سرش را هم محکم بزند به دیوار! این چند سطر فقط برای مسوولان محترم است؛ برای آنهایی که ماهی 60 میلیون حقوق می‌گیرند. برای آنهایی که ژن خوب دارند. برای آنهایی که سر سفره ملت نشسته‌اند و دو لپی دارند مال حرام می‌خورند. برای همه آنهایی که در این مملکت، فقط ارقام اضافه فیش حقوقی‌شان به اندازه حقوق کارگرهاست. خبر را بخوانید و از این خبر شرم کنید. از این خبر سرتان را بیندازید پایین و خجالت بکشید.
مدیرعامل ستاد دیه استان همدان گفت: «یک مرد 45‌ساله به علت ناتوانی در پرداخت بدهی که برای هزینه کفن و دفن همسرش دریافت کرده و سفته داده بود، راهی زندان شد. زن میانسال وی پس از تحمل سال‌ها بیماری، جان خود را از دست می‌دهد و این مرد که پولی برای خرج و کفن و دفن همسرش نداشت، از بستگان خود قرض گرفته و نزد آنها سفته می‌دهد.»
مدیرعامل ستاد دیه استان همدان بدهی این مرد را 21 میلیون و 300 هزار ریال اعلام و اضافه کرد: «این مرد کارگر فصلی و دارای دو فرزند خردسال است و پیش از زندانی شدن در منزل پدری سکونت داشت.»
باورتان می‌شود؟ برای دو میلیون تومان هزینه کفن و دفن طرف را زندانی کرده‌اند! فیش‌های نجومی منتشر شده در اینترنت را نگاه کنید و ببینید در این فیش چه ارقامی بالاتر از بدهی این مرد وجود دارد! حق خوراک، حق مسکن، حق تفریح فرزندان، حق کوفت و زهر‌مار!
ببینید و شرم کنید. این سطرها مخاطب خاص دارند. مخاطبان خاصش مدیران دولتی هستند با حقوق‌های نجومی! با حقوق‌های نامتعارف قانونی!