دور ماندن مدیران کشور از واقعیت‌ها

سالار ایرانزاد- ارائه گزارش عملکرد 100 روزه رییس‌جمهور این حقیقت را حداقل برای نگارنده مسلم ساخته است که علاوه بر شرایط سنی، سوابق مبارزاتی، مدارج تحصیلی، توانمندی‌های تجربی و...، از جمله شرایطی که برای رییس‌جمهورشدن لازم است خوش‌باوری و خوش‌بینی است. خروجی گزارش 100 روزه آقای رییس‌جمهور براساس ورودی اطلاعات داده‌شده توسط اعضای هیات دولت، مشاوران، معاونان و مدیران ارشد است و ایشان هم بر اساس خوش‌باوری خود اطلاعات مذکور را دربست پذیرفته و بدون تردید در صحت و سقم آنها، خوشبینانه آنهارا به مردم ارائه می‌کند. غافل از اینکه اغلب موضوعاتی که راجع به آنها صحبت می‌کند خود مردم هستند ‌یا به طور مستقیم به آنها و زندگی‌شان مربوط می‌شود‌ به خصوص در مورد تنگناها و مشکلات بهداشت و درمان آنها.
می‌گویند پادشاهان قدیم و به خصوص شاه عباس صفوی هر‌از‌گاهی با لباس مبدل و بدون هیچ‌گونه خدم و حشم و محافظی به میان مردم می‌رفت و از حال و روز آنها به طور مستقیم و رودررو جویا می‌شده. حال اگر آقای روحانی سنت‌شکنی کرده و در مقاطع غیرقابل پیش‌بینی و در ساعات مختلفی از شبانه‌روز لباس مبدل پوشیده و خود را مانند مردم و از جنس آنان کرده و برای مدت بسیار کوتاهی مثل توده مردم زندگی کند، آن زمان بهتر و دقیق‌تر و واقعی‌تر می‌تواند گزارش عملکرد 200‌روزه و نیم‌ساله و سالانه را ارائه کند، به طوری‌که کمتر موجب تعجب توده مردم شود. اگر در این حالت ناشناخته دفترچه درمان خود (‌با نام مستعار) به دست گرفته و به یک بیمارستان دولتی مراجعه کند و لازم باشد بستری شود یا برای آزمایش یا سونوگرافی یا فیزیوتراپی به کلینیک‌های مربوطه مراجعه کند یا با آن دفترچه به داروخانه مراجعه کند و در جریان این اقدامات درمانی از حال و روز بیماری‌های خاص جویا شود، آن وقت در مورد پیشرفت‌های مربوط به طرح تحول سلامت بااحتیاط بیشتری گزارش می‌دهد.
آنجا‌ که رییس دولت دوازدهم از طرح تحول سلامت با خوشبینی و خوشحالی سخن گفت، فقط موجب حیرت و تعجب اکثر قریب به اتفاق مردم شد که منتظر بودند حرف امیدوارکننده‌ای از ایشان شنیده شود؛ حرف‌هایی که انتظار می‌رفت نور امیدهای مبتنی بر تدبیر را بر دل مردم بتاباند، البته نه برای کسانی که هیچ خبری از وضعیت سیستم درمان کشور نداشته و برای کوچک‌ترین مشکل خود، به بیمارستان‌های انگلیس، آمریکا ‌یا سایر کشورهای دارای بیمارستان‌های فوق مدرن مراجعه می‌کنند.
تحول از نظر لغوی به معنای تغییر کلی و دگرگونی در حال حاضر و شرایط موجود است. به این ترتیب وقتی صحبت از طرح تحول سلامت پیش می‌آید، خوب است موضوع قدری برای عوام‌الناس روشن شود که وضعیت درمان مردم قبلا چطور بوده و حالا که متحول شده، چگونه شده است‌ یا اساسا عبارات بهداشت و آموزش که همراه و بعد از کلمه درمان بیان شد، یعنی چه‌؟ کاش در مورد کاربرد بهداشت و موضوعیت و تکوین آن و چگونگی بهره‌‌مندی توده آن کمی توضیح داده می‌شد. همچنین در زمینه آموزش قدری مخاطبان آن شب آقای رییس‌جمهور راهنمایی می‌شدند. اگر روحانی به طور ناشناس به میان مردم برود و با دفترچه بیمه درصدد درمان خود ‌یا خانواده خود برآید متوجه خواهد شد که دفترچه‌های درمان چیزی جز ابزار عوامفریبی نیست. ایشان ملاحظه خواهد فرمود که هیچ‌یک از پزشکان متخصص آن‌را قبول نمی‌کنند، بسیاری از داروها با دفترچه بیمه به مریض داده نمی‌شوند و خیلی از ناکار‌آمدی‌های دیگر که دستگاه‌های مربوطه با غرور و افتخار از گستردگی و فراوانی آن در دست مردم سخن گفته و وجود این دفترچه‌های بی‌خاصیت در دست بسیاری از مردم درمانده از درمان را از مفاخر مدیریت خود در بخش درمان می‌دانند.


وقتی بنا به گفته عضو هیات رییسه شورای شهر تهران، ری و تجریش، بسیاری از بیمارستان‌های تهران ناامن هستند، در مورد بیمارستان‌های شهرستان‌های دور‌افتاده و مناطق محروم، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. لازم به ذکر است تهران به مثابه دردانه و گل سرسبد شهرهای ایران دارای بیشترین امکانات کشور در کلیه زمینه‌های زندگی مردم است. بسیار شنیده شده که در شهرستان‌های کوچک و فقیر فرد خیری مبادرت به ساخت بیمارستان کرده است‌ اما پس از ساخت آن، به جهت نبودن حتی کمترین کادر پزشکی ‌یا نبودن هیچ‌گونه لوازم و تجهیزات پزشکی، در بیمارستان هیچ‌گاه بازنشده وپس از مدتی به مخروبه تبدیل شده است. همچنین به کرات شنیده شده که فرد بیماری به جهت نبودن پزشک متخصص‌ یا امکانات و تجهیزات در شهرستان محل زندگی خود به تهران یا سایر مراکز معتبر استان‌ها اعزام شده که تعدادی از آنها به مقصد نرسیده منجر به مرگ بیمار می‌شود. اگر آقای رییس‌جمهور به طور ناشناس با یک تاکسی در‌بست شبانگاهان به بیمارستان‌های دولتی تهران مراجعه کند خواهد دید در محوطه جلوی در و پشت ‌دیوارهای آنها چقدر همراهان بیمار و شاید خود بیمار‌ خوابیده‌اند!امید است کار به جایی برسد که مدیران دستگاه‌های کشور در کلیه موارد و در تمام‌ سطوح سازمانی حرفی را بزنند و گزارشی را ارائه دهند که مردم نیز عینا دیده یا ببینند و عملا لمس کرده یا لمس کنند.
‏Salar_iranzad@yahoo.com