استقبال تولیدکنندگان نفت شیل از تمدید توافق اوپک؛

گروه انرژی- فعالان صنعت نفت ایالت‌های تگزاس و داکوتای شمالی آمریکا که تولیدکنندگان عمده نفت شیل در این کشور هستند، تصمیم تولیدکنندگان نفت عضو و غیرعضو اوپک برای تمدید توافق جهانی کاهش تولید را سازنده توصیف کردند‌.
قدردانی این تولیدکنندگان، با رویکرد خصمانه چند سال اخیر آنها در در برابر اوپک تفاوت دارد‌.
رایان سیتون، یکی از سه کمیسیونر در کمیسیون راه‌آهن تگزاس که مسوول نظارت بر صنعت نفت این ایالت است، گفت: به نظر می‌رسد به دلیل این توافق اوپک قیمت نفت حدود ۶۰ دلار تثبیت شده است و باور دارم که این فضای بازار برای فعالان صنعت نفت تگزاس مطلوب خواهد بود‌.
تگزاس اکنون روزانه سه میلیون بشکه نفت تولید می‌کند و سیتون پیش‌بینی کرد که در یک دهه آینده، تولید روزانه این ایالت دو میلیون بشکه افزایش خواهد یافت‌.


تیمی نوسز، مدیرعامل شرکت اواسیس پترولیوم که در ایالت داکوتای شمالی نفت تولید می‌کند، اعلام کرد به نظر می‌رسد رویکرد اوپک در برابر صنعت شیل آمریکا در حال بهبود است‌.
اسکات شفیلد، رییس شرکت پایونیر انرژی که از بزرگترین تولیدکنندگان نفت شیل در آمریکاست، با هشدار درباره تاثیر منفی افزایش دکل‌های حفاری این کشور در ماه‌های آینده، گفت: امیدوارم همه تولیدکنندگان نفت شیل در آمریکا شمار دکل‌های کنونی خود را ثابت نگه دارند و از درآمد اضافی (ناشی از رشد قیمت نفت) برای افزایش سود پرداختی به سهامداران خود استفاده کنند‌.
آن-لوییز هیتل، تحلیلگر موسسه وود مکنزی، اعلام کرد شفیلد با این سخنان قصد دارد پیامی روشن به فعالان صنعت نفت شیل برساند‌.
هیتل گفت: او (شفیلد) از افزایش کیفیت به جای کمیت طرفداری می‌کند که موضعی امیدوارکننده است و نشان می‌دهد او تلاش می‌کند بر دیگر تولیدکنندگان نفت شیل تاثیر بگذارد‌.
به گفته تحلیلگران، اگر صنعت نفت شیل آمریکا به جای افزایش تولید، بیشتر بر سودآوری تمرکز کند، فعالان این صنعت می‌توانند به ارتباط سازنده بلندمدت با اوپک امیدوار باشند.
این در حالی است که مطالعات MIT بر این موضوع اشاره دارد که ایالات متحده در خصوص پیش‌بینی تولید نفت گزافه‌گویی کرده است‌.
بلومبرگ نوشته است که هیچ جای انکاری وجود ندارد که تکنولوژی شکست ایالات متحده را به عنوان یک نیروی تازه‌وارد بازار نفت کرد‌.
اما اکنون محققان MIT پرده از اسرار جزییات این تغییردهنده بازی برداشته‌اند؛ رخنه‌ای در پیش‌بینی‌های رسمی دپارتمان انرژی ایالات متحده که احتمالا در خصوص میزان تولید نفت و گاز در سال‌های آتی گزافه‌گویی کرده است‌.
آنها می‌گویند که متهم این گزافه‌گویی، دروغ‌هایی است که در فرضیات اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده گفته شده و آن اینکه تکنولوژی‌های بهتری در پشت تمامی تولیدات اخیر وجود دارد و باعث خواهد شد تولید نفت در آینده‌ای قابل ‌پیش‌بینی ادامه یابد‌.
بلومبرگ می‌گوید این موضوع چندان هم درست نیست‌. درعوض تحقیقات می‌گویند که این افزایش تولید بیشتر به دلیل یک مساله معمولی رخ داده است: قیمت کم انرژی، که باعث می‌شود حفاران روی نقاط متمرکز شوند که استخراج نفت و گاز در آنها آسان است‌.
جاستین بی‌ مونتگمری، یکی از محققان انستیتوی تکنولوژی ماساچوست MIT و یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: «اداره اطلاعات انرژی EIA این طور فرض می‌کند که بهره‌وری هر کدام از چاه‌ها در نتیجه بهبود تکنولوژی بالاتر خواهد رفت‌. این فرض سال به سال بیشتر به هم می‌آمیزد و بنابراین هرقدر که در آینده تعداد چاه‌های حفاری کنار گذاشته شده بیشتر می‌شود میزان گزافه‌گویی نیز بیشتر می‌شود.»
مونتگمری و همکارانش تحقیقات خود را روی نفت شیل میدان باکن در داکوتای شمالی انجام داده و به این نتیجه رسیدند که تمام تولید نفت و گاز ایالات متحده از چاه‌های جدید تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۱۰ درصد نسبت به آنچه که EIA پیش‌بینی کرده است از اهداف خود فاصله بگیرد‌. سال به سال این مسایل بدتر خواهد شد آن هم بعد از آن که چاه‌های موجود در نقاط مطلوب از نفت تهی می‌شوند و تکنولوژی قادر نخواهد بود این شکاف را پر کند‌.
مارگارت کلمن، رییس بخش تحلیل اکتشاف و تولید نفت و گاز و بیوسوخت‌های اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده می‌گوید: «این مطالعه نکات خوبی را مطرح ساخته است» و این اداره به دنبال راه‌هایی است تا بتواند برآوردهای خود را محکم‌تر کند‌.
بلومبرگ در بخش دیگری از تحقیق خود آورده است که شکی وجود ندارد تکنولوژی مورد استفاده برای استخراج نفت و گاز طبیعی تشکیلات صخره‌ای هزاران فوت زیر زمین، مثل سرمته‌ها، نقشه‌های نرم‌افزاری، تکنولوژی شکست و غیره، بهتر و بهتر می‌شوند‌. به نظر می‌رسد این تکنولوژی‌ها به توسعه تولید نفت ایالات کمک خواهد کرد‌.
ماه قبل، فتحی بیرول، رییس آژانس بین‌المللی انرژی گفته بود که نفت شیل، ایالات متحده را تبدیل به رهبر بی‌چون و چرای بازار نفت و گاز در دهه‌ آتی خواهد کرد‌.
در سه سال گذشته قیمت نفت بین ۵۰ دلار باقی مانده به این دلیل که نفت شیل ایالات متحده توانسته تولید شود و گاز طبیعی هم کمتر از سه دلار در هر MMBtu فروخته شده است‌.
از سال ۲۰۱۵ تولیدکنندگان اوپک سعی کرده بودند نفت شیل را به عنوان یک رقیب نادیده بگیرند، هرچند این تولیدکنندگان شیل هزینه‌های تولید خود را کاهش داده‌اند‌.
روز پنجشنبه اوپک و همپیمانان غیراوپک به ادامه توافق کاهش تولید رای دادند‌. نبردی که برای مجبور ساختن بازار جهانی برای روی‌گردانی از نفت شیل ایالات متحده است‌.
هرچند محققان MIT اولین کسانی نیستند که تحلیل‌های رشد شیل ایالات متحده را زیر سوال می‌برند‌ دیگر تحلیلگران هم از مدت‌ها پیش روش‌های مورد استفاده برای پیش‌بینی تولید را مشکوک می‌دانستند‌.
حتی عربستان سعودی هم شک و تردیدهای خود را نسبت به توان ادامه تولید شیل مطرح کرده بود‌. حتی میلیاردر نفتی،‌ هارولد‌ هام هم اخیرا گفته بود که پیش‌بینی‌های اغراق‌آمیزEIA ، قیمت نفت ایالات متحده را از ارزش انداخته است‌.
بلومبرگ می‌گوید مشکلی که اعداد و ارقام EIA دارند این است که این اعداد و ارقام با در نظر گرفتن بهبودهایی که در آینده تکنولوژی شکست خواهد داشت، اعتبار بسیار زیادی به حفاران شیل می‌دهند‌.
IEA می‌گوید که بهبود تکنولوژی شیل باعث خواهد شد سالانه ۱۰ درصد بر تولید نفت افزوده شود‌ اما مونتگومری می‌گوید که مطالعات MIT می‌گویند که این افزایش نزدیک به 5/6 درصد خواهد بود‌.
افزایش بهره‌وری هر چاه برای افزایش تولید بسیار مهم است‌. معمولا تولید چاه‌ها بعد از خروج نفت رو به کاهش می‌گذارد‌. در پیش‌بینی‌های اخیر EIA گفته شده است که نیمی از تولید نفت ایالات متحده مربوط به چاه‌های با سن دو سال است‌.
این در حالی است که به دنبال تمدید توافق کاهش تولید اوپک و غیراوپک تا پایان سال 2018، قیمت‌های نفت به‌طور چشمگیری افزایش یافت و به بالاترین رکورد 5/2 سال گذشته نزدیک شد‌.
قیمت نفت وست تگزاس اینترمدیت آمریکا در پایان معاملات روز جمعه بازار نایمکس این کشور با 7/1 درصد افزایش نسبت به روز پیش از آن، به سطح 58 دلار و 38 سنت صعود کرد که با رکورد 59 دلار و پنج سنت یا بیشترین قیمت از ژوئیه 2015 (تیر-مرداد 1394) فاصله کمی دارد‌.
هر بشکه نفت برنت دریای شمال نیز در پایان معاملات روز جمعه بازار لندن با 8/1 درصد افزایش نسبت به روز پیش از آن به بهای 63 دلار و 74 سنت معامله شد که به رکورد 64 دلار و 65 سنت یا بالاترین قیمت از ژوئن 2015 (خرداد-تیر 1394) نزدیک است.