هم‌نوایی ناظری و کامکارها با زلزله‌زدگان؛

«جهان‌صنعت»- ماجرای لغو پرتعداد کنسرت‌ها در دولت اول حسن روحانی مشکل‌آفرین بود‌. بسیاری از هنرمندان به خصوص اهالی موسیقی از عملکرد وزارت ارشاد ناراضی بودند و نسبت به مجوزهای بی‌پشتوانه این نهاد اعتراض داشتند‌. موسیقی از ابتدای انقلاب محل بحث و تضارب آرا‌ست‌. عده‌ای معتقدند اجرا، تماشا و آموزش موسیقی حرام است و اشکال شرعی دارد‌. عده‌ای اما مخالف این نظرند و طی این سال‌ها هزینه اعتقادات‌شان را داده‌اند‌. جدا از بحث‌های پیرامون ماهیت و جایگاه شرعی موسیقی، آنچه در این سال‌ها مشخص شده منزلت این هنر اصیل در بین ایرانی‌هاست‌. هنرمندان عرصه موسیقی بین مردم محبوبند‌. صدای امثال شجریان طی پنجاه سال گذشته برای شهروندان ایرانی خاطره‌ها ساخته و توانسته رابطه‌ای عاطفی با آنها برقرار کند‌. این جایگاه مختص به یک نفر یا گروه نیست‌. رابطه تنگاتنگ ایرانی‌ها با موسیقی در ذات این هنر است و زیباشناسی مردم ما‌. در این نقطه است که جایگاه اجتماعی هنرمند اهمیت پیدا می‌کند‌. او کسی است که می‌تواند طرفدارانش را برای انجام کاری خیر دعوت کند‌.
می‌تواند در بزنگاه‌های خاص همراه مردم باشد و التیامی شود بر زخم‌هایشان‌. تجربه‌اش را بارها و بارها گذرانده‌ایم‌. نمونه‌اش برگزاری کنسرت هم‌نوا با بم توسط محمدرضا شجریان بود و حالا هم‌نوایی شهرام ناظری و گروه کامکار برای زلزله‌زدگان غرب کشور‌. حالا دیگر کسی نمی‌تواند اعتراض کند که چرا موسیقی، چرا کنسرت؟ کسی نمی‌تواند با تجمع در مقابل محل برگزاری کنسرت از بی‌حرمتی به مردم سخن بگوید‌. مردم‌اند که در کنار هنرمندان‌شان همراه شدند و سرود همبستگی می‌خوانند‌. مردم‌اند که هنر را برای همشهری‌هایشان می‌خواهند و در کنارشان ایستاده‌اند‌.