روزنامه جهان صنعت
1396/05/10
3 مورد تجاوز در 15 روز اخیر رسانه‌ای شد!
امیرحسین میراسماعیلی- ساعت 10 صبح روز گذشته خبر رسید که پریا دختر پنج‌ساله ساوه‌ای که هفتم مرداد‌ماه بعد از کودک‌آزاری به کما رفته بود، فوت شده است. پس از آتنا و کیمیا، این سومین مورد از تجاوز به کودکان در دو هفته اخیر است که رسانه‌ای شده اما تعداد واقعی این حوادث در کشور چقدر است که این تعدادش رسانه‌ای میشود؟ مدت‌هاست لایحه حمایت از حقوق کودکان در مجلس خاک می‌خورد و همان‌طور که در گزارش هفته گذشته اشاره کردیم، پس از گذشت شش سال تنها هشت ماده از 42 ماده آن به تصویب رسیده است. به راستی نمایندگان محترم مجلس چه کاری مهم‌تر از تصویب این لایحه یا هر لایحه‌ای برای حمایت از حقوق کودکان قربانی خشونت و تجاوز دارند؟ پس از کنار گذاشتن سند آموزشی 2030 حالا قرار است چه سند یا برنامه‌ای برای آموزش جنسی کودکان در مدارس اجرا شود و اصلا آیا این مقوله برای دولتمردان، نمایندگان مجلس و مدیران دستگاه قضایی کشور در اولویت است؟رییس اورژانس اجتماعی درباره فوت این کودک پنج ساله می‌گوید: «هفتم مرداد‌ماه از بیمارستان مدرس شهرستان ساوه با اورژانس اجتماعی تماس گرفتند و گزارش دادند که دختر پنج‌ساله‌ای مشکوک به ضربه مغزی به بیمارستان آورده شده است. پس از اعزام نیروها به بیمارستان مشخص شد که کودک به کما رفته و وجود آثاری از کودک‌آزاری و تجاوز جنسی نیز مشاهده شد. متاسفانه اخیرا موارد متعددی از آزار جنسی کودکان، کودک‌ربایی یا قتل کودکان در فضای مجازی منتشر میشود که غمگینی و ناامنی را در جامعه ایجاد می‌کند. هر چند این‌گونه موارد در گذشته و دهه‌های اخیر نیز وجود داشته اما در حال حاضر به علت گسترش فضای مجازی و ارتباطات رسانه‌ای رسمی و غیر‌رسمی، این‌گونه خبرها به سرعت دست به دست شده و مردم از جزییات آنها مطلع می‌شوند. انتشار خبرهای منفی باعث پایین آمدن بهداشت روانی و اجتماعی مردم میشود و این در حالی است که افزایش انتشار چنین اخباری در جامعه باعث دامن زدن به دیگر آسیب‌های اجتماعی از جمله خودکشی میشود زیرا یکی از علل افزایش خودکشی در جامعه احساس ناامیدی و ناامنی است. متاسفانه دیواری کوتاه‌تر از دیوار معتادان در جامعه پیدا نمی‌کنیم و بسیاری از جرائم و آسیب‌های اجتماعی را به مصرف‌کنندگان مواد نسبت می‌دهیم، در حالی که این جرائم معمولا توسط افرادی که دچار اختلال شخصیتی ضد‌اجتماعی یا نوجوانان دارای اختلال سلوک، رخ می‌دهد و ممکن است این افراد در کنار رفتارهای ضد اجتماعی خود اقدام به مصرف مواد مخدر یا مشروبات الکلی نیز کنند.»
مهم‌ترین بخش از صحبت‌های حسین اسدبیگی آنجاست که صراحتا می‌گوید چنین حوادث دردناکی در سالیان گذشته هم به همین منوال تکرار شده است و حالا فقط به دلیل افزایش دسترسی شهروندان به شبکه‌های اجتماعی مجازی، بیشتر شنیده میشود! آیا چنین اتفاقات فاجعه‌باری در تمام دنیا رخ می‌دهد و طبیعی است؟ پس چرا در تمام این سال‌ها فکری عاجل برای درمان و مبارزه با کودک‌آزاری و تجاوز جنسی نشده است؟
با محمد لطفی، مسوول جمعیت دفاع از حقوق کودکان تماس گرفتیم. او در پاسخ به خبر فوت پریا و دلیل تعلل مسوولان در آموزش و تصویب قوانین بازدارنده به «جهان صنعت» گفت: «همان‌طور که شما گفتید فقط سه مورد از چنین حوادثی در دو هفته اخیر رسانه‌ای شده است و ما در تشکل‌مان به آمارهایی بسیار بالاتر از سه مورد در دو هفته دست یافته‌ایم. در جامعه به هر طرف که نگاه کنید، نشانه‌هایی از خشونت کلامی، بدنی و جنسی را ملاحظه خواهید کرد. وقتی این حجم از خشونت در جامعه مشاهده میشود، این سوال مطرح خواهد شد که از کجا نشات می‌گیرد. متاسفانه در وهله اول به مساله فقر و مشکلات اقتصادی بر می‌خوریم. در جامعه‌ای که حداقل خط فقر، یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان اعلام شده و درآمد کارگران و کارمندان عادی ۹۰۰ هزار تومان است، انتظار چنین فجایع دردناکی مثل پریا نباید دور از انتظار باشد. در وهله بعدی باید ببینیم اصلا در مدارس ما چه آموزش و برنامه‌ای برای بالا بردن اطلاعات جنسی کودکان وجود دارد و چگونه از فرزندان خود انتظار داشته باشیم با بدن خود آشنا باشند و بدانند که در مواجهه با یک انسان متجاوز چگونه برخورد کنند؟ مشکل اصلی این است که متاسفانه برخی افراد مسوول، آموزش جنسی را با ترویج ارتباط جنسی برابر می‌دانند که بسیار دردآور است. حقیقت این است که کودکان بسیار بیش از سایر اقشار جامعه در خطر هستند و در کنار نبود برنامه‌ای جامع برای آموزش، فقدان قانونی محکم و شفاف نیز آزاردهنده است. کسانی که این عمل غیر‌اخلاقی و ضد‌انسانی را انجام می‌دهند، هیچ ترسی از مجازات و برخورد قانونی ندارند. همچنین در مواردی که کودک توسط خانواده‌اش آسیب می‌بیند، از کلمه‌های مصلحت و تادیب استفاده می‌کنند و اینکه پدرومادر حق تنبیه کودک‌شان را دارند اما این نکته قید نمی‌شود که تنبیه دقیقا به چه معناست و اصلا چرا باید پدرومادرها کودکان خود را تنبیه بدنی کنند؟ در رسانه‌های جمعی مثل صدا و سیما هیچ برنامه‌ای برای آموزش صحیح خانواده‌ها وجود ندارد و خشونت‌های کلامی که هر روز در جامعه مشاهده می‌کنیم، هیچ‌گاه مصداق تجاوز به حقوق افراد شمرده نشده است. حاکمیت موظف است شرایط رفاهی مطلوبی را برای شهروندانش مهیا کند و بسیاری از هنجارهای موجود در جامعه، شهروندان را به سمت خشونت سوق می‌دهد.
وی ادامه می‌دهد: «به طور مثال همین چند روز پیش مشاهده کردیم که در ساختمان روبه‌روی دفتر ما دعوایی شدید بین خانواده‌ای رخ داده و پس از حضور پلیس، متوجه شدیم پدر خانواده با قمه به جان همسر و کودکش افتاده است. آن خانم به شدت زخمی و مجروح شده بود و مرد هم در حال خفه کردن کودکش بود که سرانجام پلیس با استفاده از شوکر توانست متوقفش کند. او سپس به پلیس گفت به دلیل چهار ماه بیکاری شرایط روحی مناسبی ندارد و به همسرش مشکوک شده است که از کجا پول در‌می‌آورد و چگونه خرج خانه را می‌گذراند! او حتی معتاد هم نبود و مشکلات اقتصادی او را به حدی از جنون رساند که در حال کشتن فرزندش بود. سوال اول این است که چه زمانی قرار است مردم به رفاه نسبی اقتصادی برسند و سوال دوم هم اینکه قانون از حقوق آن مادر و فرزند چه دفاعی می‌کند؟»
این فعال حقوق کودکان سخنانش را این‌گونه ادامه داد: «متاسفانه برای دفاع از حقوق کودکان، هیچ قانون مدرن و جامعی وجود ندارد و اصلا نمی‌دانیم معنای حقوقی کلمه کودک چیست و چه سنی را شامل میشود. برای رای دادن سن 18 سال را ملاک قرار می‌دهیم، برای ازدواج دختران سن 13 سال را تعیین کرده‌ایم و می‌گوییم پس از 15 سالگی هم می‌توانند وارد بازار کار شوند! بیاییم یک بار برای همیشه این موضوع را روشن کنیم که می‌خواهیم با نگاهی مصلحت‌محور به مساله حقوق کودکان نگاه کنیم یا عدالت‌محور؟ اگر تصمیم بر عدالت‌محوری باشد که این مسیر طی شده مغایر آن است. جامعه‌ای که کودکان برایش در اولویت نباشند یعنی آینده را در اولویت قرار نداده و فقط به فکر زمان حال است. 10 سال آینده که این کودکان بزرگ‌تر می‌شوند، به دلیل عدم حمایت‌های لازم و آموزش صحیح ناچار به تکرار خویش می‌شوند در حالی که جامعه در حال پیشروی اجتماعی است و این افراد را پس خواهد زد. پس جلوگیری از ازدیاد جرم و جنایت در 10 سال آینده را باید از همین حالا آغاز کرد. بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا درصدی از درآمد تولید ناخالص ملی خود را به حمایت از حقوق کودکان اختصاص می‌دهند اما این مساله چقدر برای ما حائز اهمیت است؟»
سایر اخبار این روزنامه
نگاهی به عملکرد وزیر صنعت، معدن و تجارت در دولت یازدهم؛
خط و نشان پوتین برای ترامپ
جشن خودکفایی از واردات گاز برگزار شد؛
برون‌فکنی مالکان و افزایش تصرف استیجاری در کشور؛
در روز تحلیف ریاست‌جمهوری
رابطه کمیته حسابرسی و حسابرسان داخلی و مستقل
3 مورد تجاوز در 15 روز اخیر رسانه‌ای شد!
واکنش اعتراضی به موج جدید لغو کنسرت‌ها بالا می‌گیرد؛
چند تا کف گرگی!
بقایی: من مامانمو می‌خام!
تاثیر کاهش نرخ سود بانکی بر تولید در آستانه روی کار آمدن دولت جدید از دیدگاه کارشناسان:
رای مشکوک 41درصدی برای تغییر قانون اساسی ونزوئلا
فرمانده بی اختیار
دولت بدون زن
دولت‌ها و پرسش‌های بنیادی
ظرفیت حج در کاهش تنش ایران و عربستان
خصوصی‌سازی پاشنه‌آشیل دولت دوازدهم
خصوصی‌سازی پاشنه‌آشیل دولت دوازدهم
رای مشکوک 41درصدی برای تغییر قانون اساسی ونزوئلا
خصوصی‌سازی پاشنه‌آشیل دولت دوازدهم
رای مشکوک 41درصدی برای تغییر قانون اساسی ونزوئلا
خصوصی‌سازی پاشنه‌آشیل دولت دوازدهم
