پدر تهران را درآوردید!

مسعود سلیمی- ایپسوس (ipsos) یک تشکیلات بزرگ پژوهشی و نظرسنجی است که اعتباری در سطح کره زمین دارد.
نتایج برآمده از پژوهش و نظرسنجی‌های ایپسوس با خاصیت جهانشمولی خود به ندرت خلاف و ساختگی و تحت تاثیر بحث و جدل‌های سیاسی و ایدئولوژیکی از کار درمی‌آید.
اگرچه در گردش کره خاکی و بدون آنکه بخواهیم وارد مبحث نسبیت اینشتین از منظر علمی و اثبات آن شویم، بدون شک امر مطلق دست‌کم از نگاه زمینی وجود ندارد به عبارتی همچنان که مثلا «امنیت صفر» هرگز معنا پیدا نمی‌کند، گاهی نظرسنجی‌ها می‌تواند به‌گونه‌ای دیگر خود را نشان دهد. نمونه بارز صدالبته تقریبا نادر چنین رویدادی را می‌توان به رمز و راز حضور خانوادگی ترامپ در کاخ سفید نسبت داد!
البته موضوع این نوشته ربطی به رییس‌جمهور آمریکا ندارد بلکه به یکی از آخرین پژوهش‌های ایپسوس در زمینه مسایل شهری برمی‌گردد.


موسسه بزرگ نظرسنجی جهان، یکی دو ماه پیش (ماه می- اردیبهشت) پس از سال 2013 برای دومین بار در پرسش و پاسخ از 18557 شهروند متعلق به 60 شهر کره خاکی، سه پرسش خیلی مهم و در عین حال خیلی بدیهی را مطرح می‌کند.نتیجه و حاصل از این اقدام ایپسوس دو سه روز پیش منتشر شده که برای هر ایرانی به طور خاص تک‌تک ساکنان پایتخت کهنسال کشورمان
- شهری که براساس آخرین یافته‌های علم باستان‌شناسی حدود 8000 هزار سال پیشینه زیستن دارد- می‌تواند و باید زهری باشد که قطره قطره در حلقومش ریخته شده است.
لطفا به پرسش و پاسخ‌های ایپسوس توجه کنید.
1- به نظر شما چه شهری از شرایط مناسب زندگی برخوردار است؟
برپایه پاسخ به دست آمده، زوریخ اول، سیدنی و ابوظبی در سکوهای بعدی قرار می‌گیرند. اما به قول معروف واویلا این است که پایتخت کهن ایران‌زمین کارش به جایی رسیده که میان 60 شهر بزرگ جهان رتبه «صفر» را به دست می‌آورد.
2- چه شهری بهترین شرایط را برای کسب‌وکار دارد؟
پاسخ دردناک است، نه اینکه نیویورک اول می‌شود و لندن سوم و توکیو پنجم، بلکه فلاکت‌بار اینکه ابوظبی دوم و تهران با صفر درجه در ته جدول قرار دارد!
3- در کدام شهر از 60 شهر مورد بحث دوست دارید درس بخوانید؟
پاسخ اما مرا کمی خوشحال می‌کند و به اندازه یک اقیانوس به گریه می‌اندازد، آخر من درس‌خوانده فرانسه هستم و پاریس را دوست دارم که در سکوی نخست است و رم و نیویورک هم دوم و سوم هستند اما دردناک و سوزنده و وحشتناک اینکه تهران، فقط یک درصد آرا را به دست می‌آورد. زمانی اگر مدرک دانشگاه تهران روی میز هر رییسی در هر دانشگاه در جهان می‌گذاشتید جلوی پایتان بلند می‌شدند و حالا کار به جایی رسیده که می‌بینید.در کل حساب و کتاب ایپسوس، نیویورک اول می‌شود اما توجه کنید ابوظبی که روزگاری نه‌چندان دور از یک واحه و چند راس‌ شتر تشکیل می‌شد دوم و پاریس و توکیو سوم و چهارم می‌شوند.تا جایی که می‌دانم و خوانده‌ام ایپسوس هیچ‌گونه پدرکشتگی با ایران ندارد که در پژوهش خود قصد سیاه‌نمایی داشته باشد. تهران برپایه شاخص کل در میان 60 کشور در رده شصتم است! لاگوس، لطفا توجه کنید لاگوس و کراچی بالاتر از پایتخت کهن قرار دارند.من بچه تهرانم نه اصلا فرزند ایرانم، به خاک و آب و وطنم افتخار می‌کنم اما تهرانی که من و نسل من و حتی تا دو دهه پیش می‌شناختیم، خدایش بیامرزد!من که اهل نفرین نیستم آن دنیا مربوط به خودشان اما اگر عدالتی در این دنیا باشد، نمی‌دانم خداوند با بانیان سقوط پایتخت ایران‌زمین چه باید کرد؟! تهران یک شهر و یک پایتخت نیست. تهرانی پر از خاطره که هر گوشه‌اش یک زندگی بود، فقط راه رفتن در حاشیه پیاده‌رویی که امروز نامش شده است ولیعصر در حافظه تاریخی چندین نسل از ما ایرانیان زندگی می‌کند.
massoudmehr@yahoo.fr