کرونا و مسئولیت‌های اجتماعی مردم

 
 
 
 


 
در دنياي امروزي، حقوق شهروندي و تاکيد براي اجراي مسئوليت‌هاي اجتماعي در شرايط بحران، يکي از نکات حائز اهميت در کنترل وضعيت جامعه در زمان‌هاي بحراني و شرايط سخت است که اگر مردم به اين اصل‌ها توجه لازم نداشته باشند، جامعه با شرايط سختي روبه‌رو خواهد شد. يکي‌ از مصداق‌هاي بارز تحقق حقوق شهروندي، مسئوليت اجتماعي يا به تعبيري جامعه‌پذيري است. فرد متعلق به اجتماع (در هر قشري که باشد) در مقابل مخاطراتي که شهروندان را تهديد ‌مي‌کند، بايد احساس وظيفه داشته باشد و در کاهش خطر، پيشگيري و درمان تلاش ‌نمايد. در روزهايي که شيوع کرونا همه استان‌هاي کشور و 80 ميليون ايراني را درگير و تهديد مي‌کند، بي‌تريد عبور از اين بحران بدون اجراي درست مسئوليت‌هاي اجتماعي از سوي مردم و تعهد نسبت به حقوق شهروندي ممکن نيست. در اين بين نبايد از کارکردها و وظايف دولت، به‌عنوان ستون اجرايي کشور غافل بود، کما اينکه دولت در قرنطينه کردن شهرها و تعطيلي مراکز زيارتي و سياحتي دير عمل کرد و همين امر موجب شيوع بيشتر بيماري شد، اما حالا نيز وظايفي دارد که در صورت بي‌توجهي و عدم اعتماد مردم براي اجراي درست آنها، مي‌تواند براي کشور مشکل ساز باشد. بر کسي پوشيده نيست که بحران‌هاي روحي و رواني کرونا بيش از اصل بيماري براي مردم نگران کننده است و رفع اين بحران بايد در اولويت نخست دولت، با همکاري مردم باشد، چون با ترس، اضطراب اجتماعي و شايعه‌پراکني نمي‌توان به آرامش جامعه کمک کرد و با تداوم اين شرايط جامعه به سمت هرج و مرج اجتماعي پيش مي‌رود. مسئوليت اجتماعي در اين شرايط همچون رعايت نظافت شخصي، قرنطينه خانگي و عدم حضور در اجتماعات مي‌تواند به‌عنوان مسئوليت اجتماعي مردم راه مقابله با کرونا باشد. بي‌شک در زمان‌هايي که مردم ناچارند ارتباط کمتري با همنوعان خود داشته باشند متأسفانه شاهد اتفاق‌هايي هستيم که نگراني و کنجکاوي را ميان مردم بيشتر مي‌کند و الگوي رايجي که در اين زمان‌ها وجود دارد اين است که مردم به اطلاعات زيادي که درخصوص اين مساله وجود دارد، روي مي‌آورند که همين باعث مي‌شود تا ذهن در معرض تهديد، اطلاعات منفي را بيشتر جذب کند؛ چرا که انساني که در معرض تهديد قرار دارد به‌علت اينکه بقايش در معرض خطر قرار گرفته، گوش به زنگ مي‌شود و به‌دنبال اطلاعات بيشتر درخصوص مسأله مورد نظرش است. برخي نيز در اين روزها که در خانه به‌سر مي‌برند تحت تاثير اخبار غير واقعي و شايعات در شبکه‌هاي اجتماعي هستند، در حالي که براي سپري کردن اوقات قرنطينه خواندن کتاب و روزنامه، ديدن برنامه‌هاي آموزشي در رابطه با پيشگيري از کرونا از تلويزيون و... مي‌تواند بهترين راه حل باشد. زماني‌که بحران جامعه‌اي را تهديد مي‌کند، به طور ناخودآگاه افراد احساس تنهايي و ناامني مي‌کنند و مي‌توان با تماس‌داشتن با يکديگر از طريق تلفن‌هاي همراه و تماس‌هاي تصويري نگراني‌ها را به اشتراک گذاشت و همين مي‌تواند کمک‌کننده باشد و به ما ياري برساند که احساس باهم بودن و تعلق‌داشتن به يکديگر را داشته باشيم. از سوي ديگر بايد اين مسئوليت اجتماعي را نيز در خود تقويت کرد که با حضور کمتر در اجتماع در چرخه انتقال ويروس به ديگران نقشي نداشته باشيم و منبعي براي انتقال ويروس نباشيم.