ژوبین صفاری فاصله‏هایی که «دروغ» ایجاد می‏کند

دروغ به مثابه یک امر غیراخلاقی در همه فرهنگ‌ها مذموم است، اما گاهی چنان در تار‏و‏پود خلقیات یک جامعه نفوذ می‌کند که ابعاد گسترده آن سبب می‏شود تا مرزهای قبیح بودن یا نبودن اشکال آن به طرز عجیبی جابه‌جا شود. این روزها اما مردم کشورمان بیش از هر زمان دیگری نسبت به بسیاری از صحبت‌ها، وعده‌ها و حتی اقدامات برخی مسئولان بی‌اعتماد شده‌اند. این بی‏اعتمادی ناشی از فضای دروغ‏زده‌ای است که مردم طی این سال‏ها با آن روبه‏رو بوده‏‏اند.
نمونه بارز این مسئله را می‌توان در موضوع مربیان خارجی دو تیم پر‏طرفدار استقلال و پرسپولیس دید. کالدرون می‌گوید در تمام این شش‏ماه فقط دروغ شنیده است و استراماچونی نیز تقریباً با همین موضوع مشکل دارد. این مسئله نشانگر آن است که امر دورغ چنان در سپهر سیاسی و البته اجتماعی کشور نفوذ کرده است که تبدیل به یک شیوه مرسوم در نوع مدیریت کشور نیز شده است.
مدیریتی که طی این سال‏ها با انواع وعده‌ها، مربیان و بازیکنانی را به کشور آورده و در نهایت با عدم اجرای تعهدات، باعث شده تا مدیران بعدی مجبور شوند تمام هزینه‌های آن‏ها را با تهدید فیفا به‏اضافه جریمه‌های آن بپردازند.
شیوه‌ای که می‌توان آن را به بسیاری از ارکان مدیریتی کشور تعمیم داد و نمونه بی‌اعتمادی به خودی‌ها را در هواداران استقلال دید که علی‏رغم تمام جوی که صدا‏‏وسیما علیه استراماچونی راه انداخت، اما همچنان از او حمایت می‌کنند و حتی در این میان جایگزینی بازیکن محبوب سال‏های پیشین خود به عنوان مربی را برنمی‌تابند.


این مسئله نشان می‌دهد تا چه حد عریانی دروغ بین مردم و مسئولان فاصله انداخته است که حالا منجر به یک بی‏اعتمادی گسترده در مردم نسبت به مسئولان شده است.
به واقع باید پذیرفت که مسئله دروغ که البته شاید در تحلیلی جدا بتوان آن را در ریشه‏های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی جست‏وجو کرد؛ تا چه حد به ارکان نظم اجتماعی آسیب‏زده است.
در این شرایط آکنده از دروغ، قطعاً نمی‌توان روی وعده‏هایی مانند ایجاد شفافیت در نظام اقتصادی و یا مبارزه با فساد، حسابی باز کرد چرا‏که لازمه تحقق این وعده‏‏ها اعتمادی است که باید بین مردم و حاکمیت شکل بگیرد. اعتمادی که بی‌تردید باید در فضای تهی‏شده از دروغ و وعده‏‏های عملی‏نشده، شکل بگیرد و چه بسا باید برای آن به طور کامل در گفتمان مدیریت کشور، یک تحول و پوست‏اندازی اساسی رخ دهد.
از منظر دیگر، باید گفت که دروغ اگر‏چه در تمام سطوح جامعه و حتی بین مردم نیز رایج است، اما باید پذیرفت در این زمینه نقش رسانه‏‏ها- به خصوص صداوسیمایی که پسوند ملی را یدک می‏کشد- به عنوان یک الگو بسیار مهم است. همچنین نباید فراموش کرد در فضای آزاد و شفاف رسانه‌ای، کمتر مسئولی می‌تواند دروغ را به مثابه یک حیله و امتیاز مدیریتی برای ابقای خود در منصب برگزیند. این رابطه معنادار علت و معلولی شفافیت و راستگویی در سپهر اجتماعی کشور، بی‏تردید رمز اصلی اصلاح در امور سیاسی و اقتصادی کشور است. اصلاحی که کلیدش در دست تصمیم‏سازانی است که باید در نگاه‏شان نسبت به امر حکمرانی با پرده‏پوشی و وعده‏های پوشالی تجدید‏نظر کنند. قطعاً در‏آن‏صورت هیچ فردی خارج از این مرزها نمی‌تواند به‏راحتی برخی مسئولان را متهم به دروغگویی کند در‏‏حالی‏که مردم هم او را تایید می‌کنند.
سایر اخبار این روزنامه
علی‌رغم فیلترینگ و قطعی اینترنت، همچنان پیام‌رسان‌های ایرانی به گردِ پای تلگرام نمی‌رسند ژوبین صفاری فاصله‏هایی که «دروغ» ایجاد می‏کند «ابتکار» از تاثیر تک‏نرخی شدن بنزین بر بازارهای اقتصادی گزارش می‌دهد وهم بنزین 3هزار تومانی در شرایط کنونی بودجه‌ای بهتر نمی‌توان بست، در شرایط تعامل با جهان می‌توان از بودجه بهتر حرف زد آیا ابزارهای دیجیتالی می‌توانند در تربیت کودکان موثر باشند؟ خلاقیت در محیط صفر و یک! «ابتکار» از عملکرد رسانه ملی نسبت به انتخابات مجلس گزارش می‌دهد خواب مصلحتی صداوسیما داعش در آستانه سال نو میلادی چه پیامی مخابره کرد؟ افزایش حوزه نفوذ پس از شکست سرزمینی وزیر دفاع: امروز «عرصه اقتصادی» میدان واقعی مبارزه است رئیس ستاد انتخابات کشور: ملاک عمل هیئت‌های اجرایی، مر قانون انتخابات مجلس است یک فعال سیاسی اصولگرا مطرح کرد خطر حضور رادیکال‌ها در مجلس سخنگوی کمیسیون انرژی: اولویت بودجه ۹۹ باید حفظ قدرت خرید مردم و کاهش هزینه‌های زندگی باشد FATF ‏و همه‏پرسی مجازی