بحث بر سر جسارت

[شهروند] صحبت‌های محسن‌‌هاشمی، رئیس شورای شهر تهران درباره جسارت شهردار از دو روز ‏پیش و با حضور او در برنامه «پرونده ویژه» تلویزیون شروع شد. ‌هاشمی در آن برنامه که درباره ‏آلودگی هوا بود گفت: «دو‌سال است می‌گویم اما کسی توجه نمی‌کند؛ دولت ۴۵‌هزار‌میلیارد تومان به ‏حمل‌ونقل عمومی بدهی دارد. سران سه قوه پاسخ دهند با وجود افزایش قیمت بنزین، چرا یک ریال ‏برای حمل‌ونقل عمومی در نظر نگرفتند؟ حناچی هم جسارت لازم را در مدیریت ندارد. البته ‏اختیارات شهرداری و شورای شهر در بحث آلودگی هوا اندک است.» او دوره مدیریت حناچی را با ‏قالیباف مقایسه کرد و قالیباف، شهردار اصول‌گرای تهران را جسورتر از حناچی دانست: «قالیباف ‏جسارت داشت و اتوبوس‌های ‏BRT‏ را وارد کرد، اما به نظرم حناچی جسارت لازم را ندارد.» همین ‏صحبت‌ها عاملی شد تا حناچی واکنش نشان دهد و در یادداشتی خرید اتوبوس‌‌های BRT‏ را ازجمله ‏بی‌قانونی‌های انجام شده در دوره مدیریت قالیباف بداند: «در دوره پیشین مدیریت شهری تعداد ‏قابل‌توجهی اتوبوس برای سامانه BRT‏ خریداری شد که در ظاهر قدمی برای بهبود حمل‌ونقل ‏عمومی و درنتیجه بهبود کیفیت هوا بود، اما درواقع نتیجه‌ای جز افزایش آلایندگی در پی نداشت؛ آن ‏اتوبوس‌ها زمانی خریداری شدند که میزان ذرات معلق با پی‌ام ۲.۵ گازوییل مصرفی بالغ بر 12‌هزار ‏بود که این یعنی سطح جبران‌ناپذیری از آلایندگی. اقدام به خرید و به‌کارگیری اتوبوس‌ها در زمان ‏یادشده به‌طور واضح و مشخص خلاف قانون بود.» او فقط به اتوبوس‌های BRT‏  اکتفا نکرد و ‏قانون‌گریزی‌های دوره گذشته را دلیلی بر وضع فعلی دانست:   «واقعیت این است که ۱۲‌سال توسعه ‏خودرومحور، گسترش افسارگسیخته بزرگراه‌ها فراتر از برنامه‌های مصوب و به تبع آن عطش استفاده از خودروهای شخصی، فروش شهر تا چند برابر ظرفیت زیستی آن و پاشیدن ‏بذر صدها برج و ده‌ها مال بر خاک حاصل‌خیز فضاهای سبز شهر به‌ویژه در منطقه۲۲ که امروز سد راه ‏مسیر بادهای تهران شده است؛ تهران را به این نقطه رساند، اما ما مسیر سراسر شتاب‌زده و هیجان‌آلود ‏گذشته را ادامه نمی‌دهیم.» حناچی تأکید کرد اگر قرار باشد اصرار عده‌ای از تصمیم‌گیران بر این ‏بی‌قانونی فاحش را «جسارت» بدانیم، من نیز می‌پذیرم که فردی «جسور» نیستم، اما یقینا کسی‌ که ‏قانون را زیر پا می‌گذارد، جسور نیست؛ قانون‌گریز است.‏ دوران مدیریت فعلی
را با گذشته مقایسه نکنید
صحبت‌های‌هاشمی و جوابیه حناچی حالا عاملی شده تا صحبت از مدیر جسور یا قانون‌مدار مطرح شود ‏و اینکه شهری مانند تهران با این حجم از جمعیت و مشکلات بیش از هرچیز به چه مدیری نیاز دارد. ‏  
زهرا صدراعظم نوری ازجمله اعضای شورای شهر تهران است که در پاسخ به این پرسش ‏‏«شهروند» هر دو مورد را لازمه مدیر می‌داند: «قانون‌مداری وظیفه مدیران است و همه باید به قانون ‏التزام داشته باشند. چراکه اگر این طور نباشد شهر بزرگی چون تهران با این پیچیدگی و چالش‌ها ‏نمی‌تواند ادامه دهد. از سوی دیگر لازم است تا مدیر جسارت تصمیم‌گیری به موقع را هم داشته باشد.» ‏او معتقد است منطقی نیست که دوران مدیریت‌های مختلف را با هم مقایسه کنیم. هر دوره شرایط ‏خودش را دارد و شرایط حال حاضر با 10سال پیش و حتی فراتر از آن یکسان نیست:   «درحال حاضر ‏وضعیت شهرداری سخت است. تأمین منابع به دشواری انجام می‌گیرد و تحریم‌ها در حوزه شهری هم ‏تأثیر منفی داشته است. اما ماجرا این است که حاکمیت و دولت باید به وظایف خود در قبال شهری ‏چون تهران عمل کنند.» قانون‌گریزی، مشکل دهه گذشته تهران


محمد سالاری، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران اما معتقد است یکی از ‏مهمترین مشکلات و چالش‌های مدیریت شهری کشور به‌خصوص کلانشهر تهران در دهه‌های گذشته ‏قانون‌گریزی بوده است و به «شهروند» می‌گوید اداره شهر بدون رعایت قوانین و اصول شهرسازی و ‏معماری ممکن نیست: «دراین زمینه وجود نداشتن آگاهی جامعه شهری هم مزید بر علت بوده و ‏شهروندان کلانشهر تهران همواره شهردارانی را می‌پذیرفتند که نسبت به آغاز پروژه‌های بزرگ مقیاس ‏اقدام کنند و پل و جاده بسازند. درنهایت شهردارانی ممتاز می‌شدند که پروژه‌های عمرانی زیادی را ‏فارغ از اینکه این اقدامات مبتنی بر اصول است یا نه و اینکه پژوهش و امکان‌سنجی درباره‌اش انجام ‏گرفته، رقم بزنند.» ‏
سالاری می‌گوید در این مقطع تناقضی در مدیریت  به وجود آمده و این است که اگر بخواهیم همان ‏رویه گذشته را طی کنیم و عموم جامعه را راضی کنیم، باید شهر را بیش از این بفروشیم و حالا که به ‏این نتیجه رسیده‌ایم که چالش‌های فعلی نتیجه همین توجه نکردن به قوانین است، باید رویکردهای دیگری ‏در نظر گرفته شود. «صحبت‌های آقای‌هاشمی به صورت تفکیک شده مطرح شد و باید در بستر ‏مشخص هم بررسی شود. مدیریت شهری باید بر مدار قانون حرکت کند، اما اداره شهری چون تهران به ‏مدیری جسور هم نیاز دارد. چرا که اگر مدیر براساس قانون عمل کند همواره تفسیرهای متفاوتی ‏از قانون وجود دارد و هنوز و بعد از سال‌ها ما مدیریت یکپارچه شهری نداریم و اگر شهردار بخواهد ‏خیلی ملاحظه‌کار باشد، حتی بر مدار قانون هم نمی‌تواند شهر را اداره کند.» ‏
به گفته این عضو شورا کلانشهرهایی مانند تهران هم مدیر قانون‌مدار می‌خواهد و هم جسور: «در گذشته ‏آن جسارت به دلیل استفاده‌های سیاسی و پلکان سیاسی بود اما حالا توقع می‌رود که یک مدیر جسور ‏از جایگاه خودش در دولت برای ارتقای حمکرانی محلی ازجمله توسعه حمل‌ونقل همگانی استفاده کند ‏و اگر مدیری نتواند با مطالبه‌گری جدی حتی با بسیج جامعه مدنی حقوق شهروندان را بگیرد جسور ‏نیست.» ‏
او می‌گوید در موضوعات مختلف وقتی شهردار نمی‌تواند نتیجه لازم را بگیرد لازم است از جامعه ‏مدنی و فراخوان‌های عمومی استفاده کند و حالا چون دولت مطالبات لازم را در حوزه حمل‌ونقل عمومی محقق نمی‌کند، باید ازهمه توان استفاده کرد: «توجه به این موارد قانون‌گریزی نیست، بلکه ‏مطالبه‌گری است و  بحث آقای‌هاشمی این بوده که شهرداران کلانشهرها در حین رعایت قانون باید جسارت ‏لازم را برای تحقق حقوق شهروندان داشته باشند، اما درنهایت قانون‌مداری عنصر ‏فراموش شده شهر است که باید آن را احیا کنیم.»‏