انتظار افکار عمومی از پاپ

بسم‌الله الرحمن الرحیم
امروز، چهارم دیماه (25 دسامبر) براساس اعتقادات مسیحیان، روز میلاد عیسی مسیح علیه‌السلام است. سال میلادی که از اول ژانویه، یعنی 6 روز دیگر آغاز می‌شود، عنوان خود را از همین مناسبت کسب کرده است و کشورهای مسیحی روزهای آغازین سال میلادی را باتوجه به همین مناسبت جشن می‌گیرند.
بدین ترتیب، تا هفته آینده یکسال دیگر از سال‌های میلادی به پایان می‌رسد و عملکرد سران دولت‌های غربی که خود را پیروان عیسی مسیح می‌دانند بار دیگر زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد. هرچند پرصداترین بلندگوهای جهان در اختیار همین دولت‌های مسیحی و همفکران صهیونیست آنهاست و هرطور بخواهند عملکرد خود را ارزیابی می‌کنند و به افکار عمومی جهان تحویل می‌دهند، ولی در جهان امروز که جهان ارتباطات است و واقعیت‌ها بر کسی پوشیده نیست، مردم به راحتی می‌توانند تبلیغات آنها را محک بزنند و دروغ‌هایشان را آشکار نمایند.
سران کشورهای مسیحی بویژه آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان در سال 2019 میلادی نیز همانند سال‌های قبل کارنامه سیاهی از خود برجای گذاشته‌اند. استمرار حمایت این دولت‌ها از تروریسم و جنگ‌افروزان در یمن، سوریه، عراق، بحرین و افغانستان چیزی نیست که بتوان آن را از ملت‌ها پنهان کرد. حتی در لبنان که جنگ و تروری وجود ندارد، دخالت‌های آمریکا برای ایجاد آشوب و ناامنی، چهره ضدانسانی دولتمردان کاخ سفید را نمایان کرده است. مردم لبنان هرچند برای اعلام اعتراض خود علیه فساد و نابرابری و مشکلات اقتصادی به صحنه آمده بودند ولی با تدابیری که مدیران اندیشیدند به تظاهرات پایان دادند و منتظر تحقق وعده‌‌ها ماندند. در عین حال، سفارت آمریکا در بیروت به شیطنت ادامه داده و با تحریک افراد معدودی تلاش می‌کند مزاحمت‌هائی برای مردم ایجاد کند و مانع آرامش و امنیت و حل مشکلات شود. در آمریکای لاتین هم آمریکا با دخالت‌های خود، ثبات و امنیت را از ملت‌ها و کشورها سلب کرده است. رئیس‌جمهور آمریکا که براساس گزارش یک نشریه مسیحی چاپ آمریکا لکه ننگی بر دامن مسیحیت است، از یکطرف ادعا می‌کند فردی کاملاً مذهبی است و از طرف دیگر با استفاده از تحریم‌های ظالمانه متکی بر قدرت جهنمی دولت آمریکا، ملت‌ها را دچار مشکلات اقتصادی و حتی داروئی کرده است. ترامپ می‌گوید من در کاخ سفید، کلیسا و کشیش دارم و حضور یکشنبه‌هایم در کلیسا ترک نمی‌شود. همین فرد مدعی بشدت مذهبی‌بودن، آشکارا می‌گوید باید سران اعراب را دوشید و البته عملاً هم همین کار را می‌کند و با دریافت هزینه‌های جنگ از آنها در سرتاسر خاورمیانه جنگ و خون‌ریزی به راه انداخته و نفت سوریه را می‌دزدد و به این دزدی افتخار هم می‌کند.


در چنین شرایطی که سران کشورهای مسیحی حتی به نام عیسی مسیح و کلیسا و مسیحیت، خون ملت‌ها را می‌ریزند، پاپ که باید روح مکتب خداپرستی و انسان‌دوستی حضرت عیسی‌ مسیح باشد و از ظالمان ابراز انزجار و از مظلومان حمایت نماید،‌ سکوت اختیار کرده و صرفاً یک تماشاچی و شاهد ساکت اینهمه جنایت است! متولیان مسیحیت همواره می‌گویند حضرت عیسی مسیح منادی صلح و آزادی و برابری بود. پاپ اگر این ادعا را قبول دارد، باید در برابر اینهمه ظلم و جنایت که توسط دولت‌های مسیحی غربی صورت می‌گیرد سکوت نکند و در صف مقدم محکوم‌کنندگان این جنایات قرار داشته باشد. آقای پاپ، چرا در برابر ظلم آشکاری که به مردم فلسطین می‌شود و دولت مسیحی آمریکا از آن حمایت می‌کند، ساکت است؟ چرا در برابر 8 سال جنگ و خون‌ریزی که با نقشه و توطئه دولت آمریکا و همدستی فرانسه و انگلیس در سوریه رخ داد سکوت کرد؟ چرا با استفاده از امکاناتی که در اختیار دارد به پیروان خود در سراسر جهان اعلام نمی‌کند داعش را دولت مسیحی آمریکا ساخت تا مسلمان‌کشی به راه بیندازد و چهره اسلام را مخدوش کند؟
آقای پاپ قطعاً می‌داند همزمان با سالروز میلاد عیسی مسیح علیه‌السلام چند میلیون خانواده در سراسر جهان در اثر جنایات دولت‌های مسیحی عزادار هستند. بدین‌ترتیب از شاخص‌ترین رهبر مسیحیان جهان این انتظار وجود دارد که در روش خود تجدیدنظر کند و مقابله با ظلم و حمایت از مظلومان جهان را، که راه و رسم عیسی مسیح بود، در دستور کار خود قرار دهد.