تحلیل‌گر آمریکایی: اصلاح رویکرد ضدایرانی، لازمه پیروزی ترامپ در انتخابات است

نشریه آمریکایی نشنال اینترست درگزارشی به قلم «پل پیلار» با اشاره به سیاست ضدایرانی دونالد ترامپ در سه سال اخیر، تاکید می‌کند که با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری 2020، رئیس‌جمهوری آمریکا اکنون به فکر تغییر رویکرد خود در قبال ایران افتاده؛ تغییری که می‌تواند وی را پیروز انتخابات کند.
پل پیلار افسر بازنشسته سازمان سیا و عضو غیر مقیم اندیشکده بروکینگز در نوشتاری با عنوان "ترامپ چگونه می‌تواند به یک توافق جدید با ایران دست یابد؟ " افزود: دونالد ترامپ که با ترک توافق هسته‌ای با ایران، به طرز احمقانه‌ای اجماع بین‌المللی بر سر چگونگی توافق با تهران را برهم زده، هنوز یک راه دیپلماتیک پیش رو دارد.
نویسنده این گزارش تاکید می‌کند: اکنون سیاست ایالات متحده در قبال ایران باید در راستای تلاش برای بهبود نافرجامی‌های حاصل از برهم زدن نظم بین‌المللی توسط رئیس جمهوری آمریکا باشد. سیاست ترامپ در ابتدا بر مقابله با ایران استوار بود اما وی با نزدیک شدن به تاریخ انتخابات، با هدف پیروزی دوباره در انتخابات ریاست جمهوری 2020، تصمیم به جلوگیری از رویارویی گرفت. لذا هرگونه امید به موفقیت وی در انتخابات در گرو تغییر چشمگیر سیاست‌های واشنگتن است.
نشنال اینترست در ادامه گزارش می‌نویسد:


ایران پیش از کارزار فشار حداکثری ایالات متحده، اقدام خاصی (در منطقه) انجام نمی‌داد و دلیلی برای این کار نداشت. اما در پی آغاز سیاست ضدایرانی ترامپ، تهران دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت. مقامات عالی ایران به روشنی اظهار داشتند که اگر این کشور نتواند نفت خود را صادر کند، دیگر تولیدکنندگان خلیج فارس هم قادر نخواهند بود. به عبارتی باید تاکید کرد اگر فعالیت‌های منطقه‌ای ایران نگران‌کننده است، این نگرانی را باید حاصل آغاز فشار حداکثری دولت ترامپ دانست.
اما پس از آشکار شدن شکست‌های کارزار فشار حداکثری به نظر می‌رسد دولت ترامپ در پی ایجاد برخی تغییرات است و از جمله این تغییرات تصمیم وی برای اخراج بولتون در سپتامبر 2019 (شهریور سال جاری) بود؛ فردی که احتمالا بزرگترین مانع دولت برای هرگونه برخورد سازنده با ایران بود. ترامپ همچنین در راه تلاش‌های "امانوئل مکرون" رئیس جمهوری از دیدار در سطح ریاست جمهوری با ایران استقبال کرد.
اما درحال حاضر ایران مخالف مذاکره با ایالات متحده است. تهران هیچ علاقه‌ای به دیدار و گفت‌و‌گو با ترامپ(در شرایط کنونی) ندارد. روحانی تلاش‌های مکرون برای برقراری تماس با ترامپ را هم نپذیرفت و هرگونه گفت‌و‌گو را منوط به اصلاح سیاست‌های واشنگتن و تغییر شرایط کنونی دانست.
ایران همچنان اصرار دارد که ایالات متحده پیش از شروع هرگونه مذاکرات باید امتیازاتی در زمینه رفع تحریم‌ها بدهد. هرچند این امر لزوما بدان معنا نیست که ایالات متحده باید پیش از آغاز مذاکرات تمامی تحریم‌ها را رفع کند اما دستکم نخستین گام باید ازسوی واشنگتن برداشته شود.
با این وجود ایرانیان امکان مذاکره با دولت ترامپ را رد نمی‌کنند. فشار اقتصادی تحریم‌ها همچنان ادامه دارد و جمهوری اسلامی باید به مردم خود نشان دهد که برای تسکین درد هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهد.
ازسوی دیگر ایران با علم به انزوای روزافزون آمریکا، به این مذاکرات تشویق هم می‌شود. در این میان انزوای آمریکا با تغییر رویکرد کشورهای عربی خلیج فارس نسبت به تهران چشمگیر است.
ترامپ و ایران هر دو خواهان توافق آن هم در آینده‌ای نزدیک هستند. در این میان شاید ترامپ نتواند راهی امن برای عقب نشینی از این جنگ اقتصادی علیه ایران پیدا کند. اما باید بدانیم بدون توافقی مانند برجام، ایران به مسیر کنونی برای از سرگیری برنامه هسته‌ای ادامه می‌دهد.
اگر پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2020 هیچ توافقی میان آمریکا و ایران صورت نگیرد، چشم انداز چنین توافقی پس از انتخابات بهتر خواهد بود. این امر به ویژه در صورت موفقیت یک نامزد دموکرات بر ترامپ صادق است. به عبارتی با آمدن یک نامزد دموکرات بر سر کار و بازگشت آمریکا به برجام یا چیزی شبیه آن، کمی از اعتماد از دست رفته باز خواهد گشت.... اما حتی با چنین تغییراتی، زمان طولانی لازم است تا خسارت‌هایی که سیاست‌های دولت ترامپ به ایران وارد کرده، جبران شود.