وضعیت پیچیده جنگجویان خارجی در لیبی، خطر گسترش ناامنی در شمال آفریقا را افزایش داده است

لیبی؛ بهشت مزدوران سودانی
محمدرضا ستاری
لیبی اکنون کشوری است که پس از رهایی از دیکتاتوری معمر القذافی، دیگر شباهتی به کشور ندارد؛ درست مانند سومالی در شمال شرقی آفریقا که فقدان دولت ملی موجی از ناآرامی، تناقض و جنگ داخلی را گریبان‌گیر مردم آن کرده است.
اکنون در لیبی دو نیروی مهم و قدرتمند داعیه‌دار اداره کشور هستند. در طرابلس دولت وفاق ملی به ریاست فائز السراج بر سرکار است که جامعه جهانی و سازمان ملل متحد آن را به رسمیت می‌شناسد و در بنغازی ارتش ملی لیبی به رهبری خلیفه حفتر و با حمایت برخی از کشورهای عربی در تلاش برای تصرف طرابلس و بسط قدرتش در تمامیت سرزمینی لیبی است. دو‌گانه عجیب لیبی از آنجا اهمیت دارد که مخالفان دولت ارتشی قدرتمند در اختیار داشته و حتی دارای یک نیروی هوایی پیشرفته نیز هستند؛ جایی که هواپیماهای اماراتی نیز آنها را جهت عملیات تصرف طرابلس یاری می‌کنند.


مزدوران سودانی در لیبی
اضافه بر تمامی این موارد، اکنون لیبی خاستگاهی ایمن و مطلوب برای گروه‌های تروریستی، بقایای داعش و دست آخر سربازان مزدوری است که از سودان دسته دسته در حال مهاجرت به این کشور هستند.
بنا‌بر گزارشی که گاردین منتشر کرده است، طولانی شدن جنگ در لیبی برای این سربازان مزدور شرایطی مطلوب فراهم کرده است و موج جدید آنها که در لیبی در حال نبرد هستند به نگرانی‌های بین‌المللی جهت تداوم درگیری در شمال آفریقا و بسط آن به سایر نقاط دامن زده است.
در این راستا یکی از فرماندهان این گروه‌ها که در جنوب لیبی مستقر است، به گاردین گفته که اکنون موج جدید دیگری از این سربازان مزدور از سودان در حال وارد شدن به لیبی هستند که توانایی جذب و مدیریت آنها را نداریم. بنا‌بر گزارشی که سازمان ملل متحد در سال 2019 به شورای امنیت ارسال کرده، حدود 3 هزار سرباز سودانی در لیبی مشغول جنگ هستند که این امر تهدید مستقیم علیه امنیت این کشور و امنیت منطقه شمال آفریقا است.
به گفته تحلیلگران، این سربازان به واسطه پیشه جنگجویی خود قابلیت جذب و خدمت در هر گروهی را در ازای پرداخت مبلغ مشخص دارند. در سودان به واسطه تحولات صورت گرفته پس از انقلاب این کشور و برکناری عمر البشیر، اکنون برای حاکمیت دوران گذار فرستادن این افراد به خارج از کشور به نقطه اتکایی امن جهت خلاصی از بار ناامنی آنها محسوب می‌شود. با این حال این سربازان در مناطقی همچون لیبی قابلیت نبرد علیه هر گروهی را دارند و به واسطه تقویت نفوذ داعش در این کشور ممکن است حتی سر از هسته‌های نظامی این گروه نیز در آورند.
نگرانی از بسط ناآرامی لیبی به سایر نقاط
عامل اصلی نگرانی‌ها از بی‌ثبات‌سازی در سرتاسر شمال آفریقا از سوی برخی از ناظران به این صورت تحلیل می‌شود که اکنون شمار زیادی از مزدوران سودانی در یمن نیز برای ائتلاف مهاجم عربی مشغول جنگ هستند که حتی در میان آنها کودک سربازان زیادی هم مشاهده می‌شود؛ اگر با توجه به زمزمه‌هایی که از آتش‌بس و خروج عربستان از جنگ یمن مطرح می‌شود، اوضاع این کشور به اندک ثباتی برسد، این جنگجویان مزدور از آنجا که جایی در کشور خود ندارند، به راحتی با ورود به لیبی جذب گروه‌های معارض این کشور خواهند شد.
اوضاع زمانی در لیبی پیچیده‌تر از گذشته می‌شود که علاوه بر گروه‌های شبه‌نظامی در این کشور، در ماه جاری میلادی خلیفه حفتر اعلام کرده که ارتش ملی لیبی در حال تدارک برای نبرد سرنوشت ساز برای تصرف کامل طرابلس است. لازم به ذکر است در حالی که نیروهای ارتش ملی حفتر از حمایت فرانسه‌، روسیه‌، اردن‌، امارات متحده عربی و سایر کشورهای عربی برخوردار هستند‌، دولت مستقر در طرابلس توسط ایتالیا‌، ترکیه و قطر و نیز سازمان ملل پشتیبانی می‌شود.
در این معادله پیچیده، مزدوران سودانی که زمانی در دارفور در حال نبرد بودند نیز یک پای ماجرا محسوب می‌شوند. بنا بر گزارش گاردین، تمامی فرماندهان این نیروها به این رسانه‌ گفته‌اند حاضرند به سودان بازگشته و علیه دولت انتقالی روی کار آمده پس از عمر البشیر جنگ را آغاز کنند. آنها تاکید کرده‌اند ما مزدور هستیم و پس از اتمام ماموریت خود برای جنگ به خانه باز خواهیم گشت. در همین راستا یکی از فرماندهان این جنگجویان سودانی به صراحت گفته که جنگ به عنوان مزدور در لیبی تنها راه برای به دست آوردن منابع لازم برای جنگ با دولت سودان در آینده است.
بنابر گزارش اخیر سازمان ملل بیش از هزار سرباز سودانی از اوایل سال جاری میلادی توسط محمد حمدان داگالو به لیبی اعزام شده‌اند. سربازانی که به جنایت جنگی در دارفور متهم هستند و علاوه بر جنگ، به قاچاق و سایر فعالیت‌های مجرمانه مانند قاچاق انسان نیز مبادرت می‌کنند. سربازانی که به گفته خودشان بیش از 50 درصد از فعالیت‌های ارتش ملی لیبی توسط آنها صورت گرفته و نقش بسیار پررنگی در تصرف میادین نفتی جنوب لیبی برای نیروهای خلیفه حفتر داشته‌اند.
سایر اخبار این روزنامه
با ادامه روش مرمتی مدیران میراث فرهنگی اصفهان گنبد مسجد شیخ لطف‌الله کوچک می‌شود علیرضا صدقی تبدیل «روزمرگی‌ها» به «امر سیاسی» حدود 100 نفر از اصلاح‌طلبان در هیئت‌های اجرایی انتخابات رد صلاحیت‌ شدند چانه‌زنی از جنس اصلاح‌طلبی وضعیت پیچیده جنگجویان خارجی در لیبی، خطر گسترش ناامنی در شمال آفریقا را افزایش داده است بورس پناهگاه قانونی سرمایه‌های سرگردان است؟ پاییز بازار سرمایه در برخی از سهم‌ها با رای موافق ۲۳۱ نماینده کلیات طرح شفاف‌سازی منابع مالی تبلیغات انتخاباتی تصویب شد سرمربی پرسپولیس برای ادامه همکاری سه شرط گذاشت کالدرون در راه استراماچونی؟ خلق ارز دیجیتالی؛ جدید‌ترین ایده برای دورزدن تحریم‌های آمریکا است رمزارز اسلامی، اهرم دورزدن تحریم‌ها؟ معاون اول رئیس‌جمهوری: ‌سیاست‌های ‌آمریکا برای فروپاشی اقتصاد ایران شکست خورده است رئیس سابق ستاد امور افغانستان در وزارت خارجه: احتمال برگزاری دور دوم انتخابات وجود دارد «از تروریسم اقتصادی تا پشیمانی و وجدان درد» عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی: با نپذیرفتن شروط FATF بانک‌های دیگر‏کشورها با ما کار نمی‌کنند باز باران، باز بحران