«گفت وگوي ملی» مشكلات حاد كشور را حل مي‌كند

آرمان‌: طراحان اولیه «گفت‌وگوی ملی» را می‌توان به صراحت گفت که اصلاح‌طلبان بودند، چرا که این جناح در اکثر اوقات به دنبال اصلاح وضعیت موجود و پیشرفت برای آینده کشور بوده است و هر کاری برای رسیدن به این هدف انجام می‌دهد. کلید طرح «گفت‌وگوی ملی» اولین بار در مجلس خورد و مدت زیادی از این موضوع نگذشت که شخصیت‌های سیاسی هم این طرح را پیگیری کردند. مبنای این گفت‌وگو بر آن است تا تمام شخصیت‌های سیاسی با یکدیگر برای حل مسائل و مشکلات کشور به یک توافق برسند و مسائل جناحی و گروهی خود را کنار گذاشته و تنها به منافع کشور فکر کنند. تا زمانی که احزاب و گروه‌های مختلف با یکدیگر بر سر برخی از مسائل مشکل داشته باشند هیچ مشکلی از سر راه کشور کنار نرفته و به مشکلات اضافه می‌شود، بنابراین باید تمام جناح‌ها اعم از اصلاح‌طلب، اصولگرا، مستقل و... بتوانند دور یک میز نشسته به مسائل کشور فکر کرده تا هرچه سریع‌تر نسبت به شرایط خطیر کشور کمک کنند. «راه حل مسائل کشور، وحدت، انسجام و راه‌اندازی گفت‌وگوی ملی است» این جمله از جملات اسحاق جهانگیری بود می‌توان گفت که او سنگ بنای گفت‌وگوی ملی را محکم‎تر از سایر چهره‌های سیاسی گذاشت. او که پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، نخستین فردی بود که چنین پیشنهادی را مطرح کرد و با تلاش‌های بسیار توانسته نظرات عقلا را به خود جلب کرده و بر لزوم اجرایی شدن این طرح، تاکید کند.«دوران حذف سپري شده و بايد با يكديگر گفت‌وگو كنيم، گفت‌وگو بين جريان‌های سياسی و گفت‌وگوی ملی بين اقوام.» این جمله یکی دیگر از جملات جهانگیری است که مجددا تاکید بر گفت‌وگوی ملی داشته است و سعی داشته تا این موضوع را به یاد هر دو طیف سیاسی کشور بیاورد که هنوز بر سر خواسته خود در اظهارات خود در گذشته بوده است. اسحاق جهانگیری که یکی از افرادی است که روی عقیده و جملات خود همیشه تاکید دارد مجددا برای سومین بار در تابستان سال جاری گفت‌وگوی ملی را مطرح کرد.
با برقراری گفت‌وگوی جدید، مشکلات را حل کنیم
معاون اول رئیس‌جمهور روز گذشته با هشدار نخبگان نسبت به تصمیمات برای آینده کشور را با اهمیت توصیف کرد و اظهار داشت: در مقطعی هستیم که مردم حتی اگر اعتراضی هم دارند باید صدای آنها شنیده شود و گفت‌وگو برقرار شود و مسائل و مشکلات آنها حل شود. اسحاق جهانگیری اضافه کرد: با شرایطی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم در صورتی که مردم به صحنه بیایند می‌توانیم از مسائل کشور عبور کنیم. او همچنین گفت‌وگو بین نخبگان و مردم را حایز اهمیت دانست و بیان کرد: در این شرایط باید ارتباط نخبگان و مردم دقیق‌تر برقرار شود، بسیاری از مسائل را شاید دولتمردان و حاکمان نتوانند به تفاهم برسند. معاون اول رئیس‌جمهوری با بیان اینکه نخبگان نقش واسطه دارند تا یک گفت‌وگوی جدید بین مردم و حاکمیت ایجاد کنند، تصریح کرد: برقراری شرایط گفت‌وگو الزامات و پیش نیازی دارد که باید زمینه‌های آن هم مهیا شود.
مُهر تایید اصولگرایان!


تنها جناحی که تا چند ماه گذشته نسبت به این طرح چراغ سبز نشان داده است اصلاح‌طلبان هستند، اما این حمایت تنها موثر نیست و باید مُهر تایید اصولگرایان هم بر این طرح خورده شود. در آبان ماه سال جاری بود که خبرها حاکی از آن بود که «گفت‌وگوی ملی» چندماهی است در سطوح بالای دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا آغاز شده است. ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا و علی تاجرنیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، هردو بدون ذکر جزئیاتی از محتوای جلسات گفت‌وگوی ملی یا شرکت‌کنندگانش برگزاری این طرح را در پاییز سال جاری تأیید کرده بودند که مذاکره در سطوح بالا میان دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا برقرار شده است. با توجه به این موضوعات و صحبت‌های اخیر معاون اول درباره ایجاد گفت‌وگوی جدید نشان از آن است که اصولگرایان آنگونه که باید و شاید بر این طرح نظر مثبتی ندارند.
دیدگاه رئیس‌جمهور
برخی معتقدند که رئیس‌جمهور هم باید بر گفته خود که در سال 96 حول «گفت‌وگوی ملی» داشت تاکید کند و دوباره این موضوع را مطرح کند، چراکه این موضوع به شرایط کنونی کشور کمک خواهد کرد. باید در اینجا یادآوری کرد که حتی رئیس‌جمهور مهم‌ترین واژه یا اصطلاح کلیدی که در کنفرانس خبری ۱۷بهمن 96 در سالگرد پیروزی انقلاب57 داشته و به موضوع «گفت‌وگوی ملی» اشاره کرد. در این میان برخی چهره‌های اصلاح‌طلب هم از شرایط گفت‌وگوی ملی و نه لزوما شروط آن سخن گفته‌اند. مثلا محسن میردامادی با اشاره به اینکه گفت‌وگوی ملی از مذاکرات برجام سخت‌تر است، گفته: «در گفت‌وگوی ملی باید صدای همه مردم شنیده شود. گفت‌وگوی ملی به معنای گفت‌وگوی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان نیست... گفت‌وگویی می‌تواند ملی خوانده شود و جامعه را از بی‌اعتمادی موجود نجات دهد و امیدآفرین شود که همه صدا‌هایی که در جامعه هست، درآن شنیده شود. با همین منطق باید صدای قومیت‌ها و مذاهب گوناگون و صدا‌های متفاوت در جامعه شنیده شود. به تعبیری نه‌تنها باید صدای اصولگرا‌ها و اصلاح‌طلبان بلکه باید صدای همه شنیده شود. بعد از اینکه همه بتوانند حرف خود را در جامعه مطرح کنند و پس از شنیدن همه صدا‌ها و بحث درباره آنها، می‌توان از برایند چنین گفت‌وگویی، نتیجه‌ای ملی گرفت. نمی‌توان با یک‌طرفه حرف‌زدن و بدوبیراه ‌گفتن به مخالفان به گفت‌وگوی ملی رسید».