این همه فضاسازی برای چیست؟

یک جامعه مطمئن و با ثبات در برخورد با مسائل مختلف از خود وقار و متانت و از همه مهم‌تر تعقل و درایت بروز می‌دهد و موضوعات مهم را به هیجانات و احساسات گره نمی‌زند. در شرایط ویژه و سخت خردمندی و آرامش بیشتری لازم است تا خدای ناکرده تحت تاثیر عصبیت‌ها و بعضا بازی‌های سیاسی مصالح عالیه کشور و جامعه از دایره توجه واهتمام خارج نشود. موضوع پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو ومقابله با تأمین مالی تروریسم CFT که در مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال بررسی است این روز‌ها منجر به بحث‌های داغ سیاسی و بعضا یارکشی‌های جناحی شده ومخالفان با تمام توان به میدان آمده‌اند تا از تصویب آنها در مجمع جلوگیری کنند. مسلما کسی نباید مخالف فضای آزاد گفت‌وگوشود و مخالفان لوایح مذکورهم حق دارند به ارائه نظرات خود بپردازند و در چارچوب‌های قانونی خواستار عدم تصویب آنها شوند ولی آنچه که در این زمینه بسیار مهم و اساسی می‌نماید این است که طرفین دعوا حق ندارند برای به کرسی نشاندن نظر خود به فضا سازی‌های غیر کارشناسانه بپردازند و اهداف خویش را با جار و جنجال دنبال کنند. در این زمینه نمایندگان مجلس نظر خود را ابراز داشته‌اند و شورای نگهبان هم ملاحظات خود را اعلام وطبق روال قانونی موضوع به مجمع تشخیص مصلحت ارجاع شده است تا در یک فضای سالم و صریح مصالح کشور و نظام مورد بررسی جدی قرار گیرد و نتیجه‌ای که متضمن منافع ملی است به‌دست آید. در این میان چرا مخالفان به‌جای بحث‌های کارشناسانه به غوغاسالاری روی آورده‌اند و با روش‌های مالوف خود فضای جامعه را ملتهب می‌سازند؟ ارسال سیل پیامک‌ها برای اعضای مجمع، تجمع‌ها و تحصن‌ها وسر دادن شعارهای تند وتعابیری از قبیل خیانت به کشور با کدام معیار دلسوزانه به منصه ظهور می‌رسند؟ آیا با این فضاسازی‌ها امکان بررسی دقیق موضوع و کشف عالمانه مصالح کشور توسط اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام وجود دارد؟ واقعیت آن است که پس از تحریم‌های ثانویه آمریکا که دنیا تلاش می‌کند به هر طریق ممکن از آن سرباز زند عدم تصویب این لوایح در کنار فشارهای کاخ سفید محدودیت هاعلیه کشورمان را بیشتر می‌کند، همانطور که برخی از کشورهای دوست و مخالف تحریم هم گفته‌اند که با عدم پیوستن ایران به کنوانسیون‌های مذکور مراودات مالی با ایران بسیار مشکل می‌شود و افزون بر تحریم‌های ظالمانه، کشورمان از این زوایه هم تحت فشار مضاعف قرار خواهد گرفت. این موضوع روشن که دولت و مجلس با آن موافق هستند و کثری از کارشناسان مستقل برآن تاکید کرده‌اند چرا باید تا این حد در پیچ و خم‌های سیاسی و کشاکش‌های جناحی قرار گیرد و در این میان دولت هم هدف بیشترین حملات سیاسی واقع شود؟
ادامه صفحه6