ازچماق دهه۷۰ تا تلگرام دهه‌۹۰

آرمان- مطهره شفیعی: بدون شک در این مقطع، کشور بیش از همیشه به آرامش و با هم بودن نیاز دارد و این مهم بارها از سوی مسئولان و سیاسیون هر دو جناح مورد تاکید قرار گرفته است. نمی‌توان منکر برخی بی‌اخلاقی‌ها و بر هم زدن آرامش جامعه از سوی افراد و گروه‌هایی شد که برای آنها پیشرفت کشور و آرامش جامعه در درجه اولی اهمیت نیست و تنها به تحقق آنچه می‌اندیشند که بدون توجه به نیاز جامعه در ذهن خود ترسیم کرده‌اند! آنها بیش از تامین منافع ملی به آنچه می‌اندیشند که به‌زعم خودشان نیاز جامعه است و قابل تامل آنکه توان نیروی خود را به‌کار می‌گیرند تا آنانی که مسیر متفاوت و مورد پذیرش اکثریت را طی می‌کنند، با مشکلاتی مواجه شوند. بدون تردید نمی‌توان منکر مشکلات اقتصادی در این روزها بود که بخشی از آن ناشی از تحریم‌ها و محدودسازی‌های بدخواهان خارجی کشور است و بخش دیگر به شرایطی باز می‌گردد که ناشی از عملکردهای اشتباه آنانی است که تصمیمات برنامه‌ریزی نشده اتخاذ و آن را به مرحله اجرا گذاشتند که البته مقصر دانستن مردان دولت روحانی در بروز این مشکلات جفاست، چرا که بذر بسیاری از این مشکلات پیش از دولت او پاشیده شده بود و اکنون نتایج آن عیان می‌شود. دولت روحانی تا آنجا که توانست ریشه بسیاری از تصمیمات اشتباه اقتصادی دولت‌های نهم و دهم را خشک کرد. دولت کنونی هم ظاهرا برنامه مدونی برای اداره اقتصاد کشور در زمانی را نداشت که تحریم‌ها و محدودیت‌ها افزایش پیدا می‌کند و به لزوم تغییر یا تقویت برنامه اقتصادی نیندیشیده بود.
نسل جدید گروه فشار
هر چه باشد اکنون مهم‌ترین وظیفه هر شهروند کمک به دولت و اقتصاد کشور است نه هیاهو و بزرگنمایی مشکلات که به نوعی پاس گل دادن به دشمنان خارجی کشور است. در روزهای اخیر همگان شاهد بودند که برخی از اقشار جامعه که از فشارهای اقتصادی ناراضی هستند با حضور در خیابان‌ها و سر دادن شعارهایی خواستار تدبیر لازم برای رفع مشکلات شدند که البته این اقدام بدون مجوز است اما نهادهای مسئول پیگیری این تجمعات با درک شرایط، سعه صدر داشتند و از بازداشت و آسیب به معترضان خودداری کردند اما در این میان گروهی بودند که هیچ نشان و مسئولیتی برای آنها تعریف نشده بود اما به مرور زمان مشخص شد آنها از همان طایفه گروه فشار دهه 70 هستند که اکنون در قامت جدید ظاهر شده‌اند و به عبارتی می‌توان آنها را نسل جدید گروه فشار معرفی کرد. آرامش کشور برای این گروه در حکم بیکاری و فنا شدن را دارد. بنابراین باید برای تدوام حیات خود چاره‌ای می‌اندیشیدند و در این میان به خوبی می‌دانستند هر برخورد فیزیکی آنها با معترضان نتیجه‌ای جز برخورد نیروهای انتظامی با خودشان را ندارد بنابراین چاره‌ای جدید اندیشیدند!
از ویدئو تا تلگرام!


یکی از مشخصه‌های مخالفان دولت که البته مخالفان تحقق خواشت ملت مقابله با نوآوری‌هاست البته این ساز مخالف زنی‌ها پس از تایید مسئولان صورت می‌گیرد به عنوان نمونه زمانی که مسئولان استفاده از ویدئو را بدون اشکال دانستند این گروه کماکان بر طبل مخالفت می‌کوبید و رفتارهای نادرستی با آنانی داشت که از این وسیله برای تماشای فیلم استفاده می‌کردند. پس از مدتی ویدئو به ابزاری برای خود آنها تبدیل شد و برخی از آنها حتی فروشگاه‌هایی برای اجاره فیلم ویدئویی راه اندازی کردند! در دیگر عرصه‌ها رفتار و کردار این گروه به همین شکل بود و به عبارتی آنها برای خود قوانین جدا از قوانین کل کشور داشتند که حتی با امور قانونی هم مخالفت می‌کردند اما در سال‌های اخیر مشاهده شد که این گروه رویکرد خود را تغییر داده و برای نیل به اهدافش از آنچه «غیرقانونی» اعلام شده برای مقاصد خودش بهره می‌برد که نمونه آن «تلگرام» است.
استفاده از عناوین برای خودنمایی
همگان آگاه هستند که مدتی است «تلگرام» فیلتر شده و البته وزارت ارتباطات نقشی در آن نداشته است اما به هر حال فیلتر است و تصور می‌شد گروهی که زمانی مدعی اجرای قانون و مخالف سرسخت نوآوری بود با استفاده کنندگان از «تلگرام» برخورد کند اما نه تنها چنین نشد بلکه آنها از این برنامه در راستای تحقق برنامه‌های خودشان بهره بردند که نمونه آن شناسایی افرادی بود که در اعتراضات اخیر به وضعیت گرانی در کشور تجمع و راهپیمایی کرده بودند. آنها به راه‌اندازی کانالی در تلگرام اقدام کردند و نام آن را «قرارگاه شناسایی» گذاشتند. قرارگاه واژه‌ای است که بیشتر در امور نظامی کاربرد دارد و به معنای «مرکز» و «مقر» است اما چند زمانی است که برخی برای جدی و رسمی نشان دادن عملکردهای غیرقانونی خود از این واژه استفاده می‌کنند. گردانندگان این کانال تصاویری را منتشر کرده که به اعتقاد آنها به دلیل اینکه اعتراض می‌کنند اخلالگر امنیت هستند اما اگر در انتشار تصاویر دقت داشتند آنچه را منتشر نمی‌کردند که سبب تردید در هویت گردانندگان کانال شود مانند انتشار فیلم کسی که در مقابل چشمان ماموران نیروی انتظامی در حال سوار شدن به موتور است و نشانی از اعتراض و اخلال در نظم عمومی در رفتار این فرد دیده نمی‌شود یا تصاویری منتشر شده که به نظر نمی‌رسد ارتباطی با اعتراض داشته باشد بلکه بیش از همه تسویه حساب شخصی با افراد را به ذهن متبادر می‌سازد.
تلگرام ابزار فشار جدید!
در دهه 70 بود که با پیروزی جریان چپ که کمی بعد به اصلاحات معروف شد، بخشی از گروه راست که آنها هم ملقب به اصولگرایان شدند، بر طبل مخالفت با اقدامات آن دولت و حامیان آنها زدند و اتفاقاتی مانند حمله به تجمعات، سینماها، کوی دانشگاه، خوابگاه‌های دانشجویی و... در اذهان ثبت شده است اما به مروز زمان اقدامات این گروه دیگر مورد توجه قرار نگرفت و جامعه آنها را طرد و منزوی کردند. در آن زمان ابزار این گروه به چماق معروف بود. برخی از سردمداران آنها مانند مسعود ده‌نمکی به یکباره تغییر رویکرد دادند و به ساخت فیلم پرداختند و حسین ا...کرم هم که لیدر بخشی از این جریان بود عضو هیات علمی دانشگاه آزاد شد و مسیری را برای انتشار دیدگاه‌هایش انتخاب کرد که سبب محبوبیتش شد. آنانی که اکنون درصدد فشار به جامعه و برهم زدن آرامش هستند به‌خوبی می‌دانند حتی نسل گذشته خودشان هم آنان را طرد می‌کنند. بنابراین آنان از حضور در خیابان و ضرب و شتم معترضان خودداری می‌کنند اما مسیر جدیدی را آغاز کردند و آن هم راه اندازی کانال تلگرامی و تهدید معترضان به انتشار تصاویرشان! نکته قابل تامل این است که استقبالی هم از آنها نشد و ظاهرا تنها برای دلخوشی خودشان است که در خیابان راه بروند و از چهره افراد عکس بگیرند تا در این کانال منتشر کنند. لازم است نهادهای مسئول در تامین امنیت جامعه با گردانندگان این کانال‌های که جز ایجاد رعب و برهم زدن آرامش جامعه اقدامی ندارند برخورد کنند.