روزنامه ابتکار
1397/04/31
جهانبخش محبینیا کوره مذاب مشروعیت نظام
یکی از دغدغه‌ها و نگرانی‌های جدی جامعه ایران بی‌اعتنایی و عدم توجه حاکمان به هشدار نخبگان، فعالان سیاسی، گروه‌های اجتماعی، روزنامه نگاران و کسانی است که دل در گروه ایران، اسلام و انقلاب دارند.ارزش مجاهدت، تلاش و فداکاری منتقدان مذکور، بسیار بیشتر از کسانی است که نزدیک به چهار دهه در پست‌های ثابت رسوب کرده اند و خود را جوابگوی احدی نمی‌دانند. حضور گله‌ای از این جماعت در مراکز نظارتی، فرهنگی، مدیریتی و مالی و احیای پیوند قدرت، ثروت و سوء‌استفاده از موقعیت آنان را به کوره مذاب مشروعیت نظام مبدل کرده است. این جماعت فرزندان خود را جهت تدریس، اقامت و تفریح به آمریکا، اروپا و ژاپن اعزام می‌کنند اما جوانان مردم را در سخنرانی ها، تلویزیون، روزنامه و سر کلاس درس به مقاومت و نبرد با دشمنان در داخل یا خارج فرا می‌خوانند. چهره‌ای از غرب می‌سازند که حضور در آنجا با فرو رفتن در منجلاب فساد، خود باختگی و شهوت یکسان است. اما برای خودشان سفرها و اقامت های خارج را نشانی از روشن بینی و جهانگردی اعلام می‌کنند. با وجود تمکن مالی در خانه های سازمانی مجلل یا بیوت مصادره‌ای اقامت دارند و میهمان همیشگی رادیو و تلویزیون در تبیین اهداف و انگاره‌های اسلام، انقلاب و جمهوری اسلامی‌اند.
حذف نیروهای دلسوز، منتقد و یا سکوت آنها باعث میشود نطفه تحولات و دگرگونی‌های اجتماعی و جامعه شناختی از درون کشور به خارج از مرزها سوق داده شود و فرهنگ، سیاست، اخلاق و شیوه تبیین زندگی بیشتر تحت تاثیر خارج نشینان باشد. به راستی مایه تعجب و سردرگمی است چرا در کشوری که داعیه مسلمانی، اخلاق و پایبندی به دین و قرآن از فرش به عرش می‌رسد گوش مسئولان کشور با نصایح خلق و معتمدین و مراجع عمومی آشنا نیست و با غرور و نخوت غیرقابل باوری دروازه شور و مشورت در جامعه را می‌بندند و نگاه به شهروندان ارباب‌وار، پدرسالارانه و غیر‌اخلاقی می‌نماید. در بیان مبانی حکومت دینی از مشورت پیامبر و ائمه با مردم حرف می زنیم اما در عمل به احدی اجازه داده نمی شود حتی در قالب خیرخواهی حرف غیری به زبان راند. در صورتی که قانون اساسی امر به معروف را حق همگانی دانسته است و مسیر آن را از مردم به سوی حاکمان تبیین کرده است و با این وصف مخالفان هم حق دارند دولت و حکومت را نقد کنند و در مخالفت بگویند و بنویسند و تعرض نبینند.
گفتمان دشمن‌سازی و خصم‌پروری، دو قطبی کردن جامعه و دعوت عامه مردم و نخبگان به همسانی و همسان‌‌سازی و همسان‌نگری و تاکید بر وجه دشمن‌کشی دین و پنهان کردن رحمت واسعه الهی در قالب فقاهت بزرگترین جفا به دین اسلام و ملت ایران است.
دین بزرگترین موهبت و هدیه الهی به کل بشریت است به شرطی آن را در خدمت اهداف سیاسی، طبقاتی و حتی علمی قرار ندهیم.
نگاه بسته، مسدود و منجمد به روابط حاکم بر جامعه بشری در حوزه های متنوع مثل ورزش، فرهنگ، امور اجتماعی، مذهبی و مسائل عادی و روزمره شهروندان باعث انسداد و توقف در امور کلان شده است. سکون مرگبار در بعضی از حوزه‌های اجتماعی جامعه ایران مشهود است. جامعه باید مثل انسان هرچند یکبار چک آپ شود تا ضرب آهنگ حیات در دوایر متفاوت مورد معرفت قرار گیرد تا در صورت نیاز به درمان توسط متخصین معالجه آغاز گردد، اما این کار بعید است در این سامان بکار گرفته شود.
یکی از ریشه های بحران در اقتصاد ایران علاوه بر ضعف مدیریت تاثیر و تاثر سیاست خارجی کشور بر امور اقتصادی است. بدون شک در این بخش ما متولی نداریم. نهادهای مسئول و ناظری چون پارلمان از نحوه مراوده و تدوین سیاست گذاری عمومی روابط بین‌الملل، مطلع نیست. در صورتی که تنظیم روابط بین‌الدول و نحوه بروز و ظهور در عرصه سیاست جهانی حق آشکار ملت ایران است. همه تکاپوهای بین‌المللی باید در راستای منافع ملت ایران باشد. عدول از این پیمان از نظر قانون اساسی پیمان شکنی و سرقت محسوب می شود. در امور داخلی هم نباید پدیده‌ها و عناوین فرعی و مسائل حاشیه‌ای برای هفته‌ها و ماه‌ها وقت مسئولان را به خود اختصاص دهد و از مسائل مهمی چون تامین رفاه، آزادی، معیشت، اشتغال و سلامت مردم غفلت شود. گرفتار شدن در حیطه فرعی میدان‌های ورزشی، روابط فردی و امور خصوصی مردم کشور را در پست‌ترین بخش امور عمومی زمین‌گیر کرده است و هیچگاه فرصت اداره بهینه کشور را پیدا نکرده‌ایم. یکی دیگر از نگرانی‌های اساسی در حوزه روابط اجتماعی و اخلاق، رشد قارچ‌گونه رذائل اخلاقی چون تملق، دروغ، ریا و سالوس کاری است. خیلی از افراد وقتی در خلوت صحبت می کنند نگرانی‌شان از وضعیت اسفناک روابط حاکم بر اقتصاد، علم، صنعت و اخلاق را با مهارت تحلیل و اعتراض می‌کنند. اما وقتی پشت تریبون یا جلوی دوربین یا در ملاقات با سران کشور سخن می‌رانند آنچنان منقلب می‌شوند که به طور کامل خلاف باور اعتقاد و سپهر خلوت خویشتن، اوضاع را رنگ آمیزی می‌کنند و کوچکترین نارضایتی از خود بروز نمی‌دهند. سوال اساسی این است کدام شرایط جهنمی، فرعونی و شدادگونه اوضاع و احوال این تیپ افراد را دگرگون ساخته است. آنها برده کدام شرایطند و برای رهایی جامعه از این فضای مسموم چه باید کرد.
سایر اخبار این روزنامه
توصیه رهبر انقلاب درباره برجام در دیدار مسئولان وزارت امور خارجه:
مذاکرات با اروپا را قطع نکنید
« ابتکار» سفر دوره‌ای شی جین پینگ به آفریقا را بررسی می‌کند
چین بزرگترین بازیگر جنگ سرد جدید
نوار گفت و گوی مخفیانه ترامپ و وکیلش درباره حق‌السکوت به یک مدل زن در اختیار اف. بی. آی قرار گرفت
جهانبخش محبینیا
کوره مذاب مشروعیت نظام
«ابتکار» وضعیت تولید و مصرف برق و راهحلهای برون رفت از خاموشی را بررسی کرد
چاره خاموشی در میادین گازی مشترک با قطر!
مستاجران در اسباب کشی ها چه دردسرهایی را تحمل می کنند؟
دشواری های خوش نشینی !
رئیس سازمان هواشناسی کشور مطرح کرد
هشدار نسبت به تبعات منفی بارورسازی ابرها
مجلس‌نشین‌ها در مورد تغییر اعضای هیات دولت چه می‌گویند؟
ترمیم کابینه لازم است، اما کافی نیست
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات:
نگران نباشید، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نمی‌شوم
با مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام سپنتا نیکنام به شورای شهر یزد برگشت
پایان خوشِ دیر هنگام قصه سپنتا
در جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی به ریاست روحانی
راهکارهای کنترل و مدیریت نقدینگی بررسی و مصوب شد
مدیرکل امنیتی استان کردستان خبر داد
درگیری در مرز مریوان 19 نفر شهید و مجروح بر جا گذاشت
صدا و سیما تریبون ویژه‌ای در اختیار یکی از مجریانش قرار دادتا درباره رابطه‌اش با موسسه لغو مجوز شده توضیح دهد
دموکراسى، بستر اقتصاد پویا
محسن رضایى
مردى در قامت اندیشه و مصلحت
