مردان سیستان و بلوچستان به یاری هلال آمدند

علی جواهری | از قدیــم گفته‌اند از هر دست بدهی از همان دست می‌گیری. این ضرب المثل قدیمی حکایت فعالیت‌های بشردوستانه جمعیت هلال‌احمر است. این سازمان فعالیت‌های دوسویه با مردم دارد. چنین است که صحنه‌های زیبایی از همبستگی ترسیم می‌شود. بارها در حوادث مختلف امدادگران با آغوش گرمشان پناهی امن از جنس مهربانی برای آسیب دیدگان فراهم کرده‌اند. این زنجیره جایی رنگ نور می‌گیرد که مردم خیر هم پا پیش می‌گذارند و  از راه‌های مختلف به یاری هلال‌احمر می‌شتابند.گروهی با فعالیت داوطلبانه‌شان در عملیات امداد و نجات و عده‌ای هم از طریق کمک های نقدی و غیر نقدی به جمعیت هلال‌احمر یاری می‌رسانند. نیکوکاری مرز نمی‌شناسد عبدالناصر سپاهی
سن:
 38ساله
نوع کمک:


صدمیلیون تومان نقدی برای ساخت پایگاه امدادی وسعت نگاه انسان خیراندیش به اطرافیانش خیلی وسیع تر از آن است که بتوان تصور کرد. چون آنها در کارهایشان تنها به دیگران می‌اندیشند. موضوعی که «عبدالناصر سپاهی» امدادگر داوطلب سیستان و بلوچستان، شهرستان سراوان به درستی معنایش کرده است. او در حالی صدمیلیون تومان برای ساخت پایگاه امدادی در روستای مرکزی «جاور» به جمعیت هلال‌احمر اهدا کرده که مدت کوتاهی از ورشکستگی اش در شغل خیاطی می‌گذرد.سپاهی بیش از 15 سال داوطلبانه در جمعیت هلال‌احمر خدمت کرده است. او پوشیدن پیراهن سرخ و سفید هلال‌احمر را افتخاری بزرگ می‌داند و می‌گوید: «گاهی وقت‌ها یک دوست یا قرار گرفتن در یک فضا می‌تواند تاثیر بسیار بزرگی در مسیر زندگی آدم بگذارد. از وقتی وارد هلال‌احمر شدم روند زندگی ام تغییر زیادی کرد. اگر بگویم در این جمعیت شاگردی می‌کنم و درس اخلاق و فداکاری می‌آموزم بیراه نگفته ام. اینکه باید به فکر همنوعانمان باشیم درس هایی است که در این جمعیت یاد گرفته ایم.» این امدادگر خیر که در یکی از روستاهای مرزی زندگی می‌کند با بیان اینکه کار خیر کردن هیچ مرزی ندارد، درباره دلیل اصلی کمکش توضیح می‌دهد: «روستای جاور در نزدیکی مرز پاکستان واقع شده است که در آنجا هیچ امکانات پزشکی و امدادی وجود ندارد. بارها به همین دلیل عزیزترین کسانم را از دست داده‌ام. برادرزاده ام یکی از آنها بود که چند ماه پیش در یک حادثه رانندگی به شدت مجروح شد و به موقع نرسیدن عوامل امدادی و اورژانس سبب شد که دیگر در بین ما نباشد. برادرم مبلغ دیه پسرش را در حالی که اشک در چشمانش جاری بود به من داد و گفت: برو با این پول یک کاری کن که امکانات امدادی به شهرمان بیاید و امثال بچه ام جانشان را برای این  موضوع از دست ندهند. اولین مقر امداد با روستایمان
120 کیلومتر فاصله دارد. پولی را که برادرم داد و مبلغی را که از کار در خیاطی به دست آورده ام به هلال‌احمر دادم تا پایگاه امدادی در روستا ساخته شود.» او معتقد است با اینکه ورشکست شده اما با توکل و همت بار دیگر کمر راست خواهد کرد. مردم،  هلال‌احمر را امین خود می‌دانند خیرین در توسعه زیر بناهای امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر در استان‌های کشور تاثیر بسیار زیادی دارند. «سید محمدمهدی سجادی» مسئول مجمع خیرین سیستان و بلوچستان، یکی از کارکردهای مجمع خیرین را نیازسنجی کاستی های امدادی هلال‌احمر در سطح استان بیان می‌کند و می‌گوید: «تامل بسیار خوبی با خیرین استان داریم، به همین دلیل تلاش می‌کنیم براساس نیازها استان از کمک‌های خیرین استفاده کنیم. با توجه به اینکه خیران استان سیستان‌و بلوچستان از بومی های شهرستان‌ها و روستا محسوب می‌شوند، کمبودهای امداد و نجاتی را در محدوده محل زندگیشان احساس می‌کنند. این احساس نیاز به حضور نیروهای عملیات امداد و نجات در مشارکت مردم تاثیر بسیاری داشته است. مثلا در ایجاد پایگاه امداد و نجات کوهستانی در دامنه رشته‌کوه‌های تفتان نیاز بسیاری داشتیم که خیرین به شکل کاملا خود جوش وارد عمل شدند و در آنجا پایگاه احداث شد.» سجادی موضوع جذب مشارکت های مردمی در توسعه تجهیزات و زیرساخت‌های امدادی را بازخورد علمکرد صادقانه امدادگران با مردم می‌داند و توضیح می‌دهد: «یکی از خصوصیات جمعیت هلال‌احمر درکنار مردم بودن است. نکته بسیار مهمی در جذب خیران تاثیر بسیار مثبتی دارد. این موضوع برکات بسیاری را برای استان ما به همراه داشته است. در درجه اول جمعیت هلال‌احمر را امانت مردم کرده است به همین دلیل مردم مشتاقانه و داوطلبانه به عضویت جمعیت هلال‌احمر درمی آیند و در رفع کاستی های امداد و نجات مشارکت می‌کنند.»  مزد کارم دعای پدر بود  کریم بخش پورمند
سن:
 48ساله
نوع کمک:
اهدا کننده زمین 1800مترمربع برای ساخت پایگاه آموزشی هلال‌احمر کار خیر می‌تواند هرچیزی باشد.می تواند به دادن یک نشانی به فردی که راهش را گم کرده یا به عیادتی از یک بیمار خلاصه شود. مهم نفس عمل است که خیرخواهانه باشد. «کریم بخش پورمند» یکی از امدادگران سیستان و بلوچستان است که زمین 1800 مترمربعی‌اش به ارزش 180 میلیون تومان را به جمعیت هلال‌احمر اهدا کرده است و از مسئولان خواسته در آن مرکز آموزش امدادی و فرهنگی ساخته شود. پورمند هم امدادگر داوطلب هلال‌احمر است و هم معلم بازنشسته آموزش و پرورش.او از دغدغه کمبود سرانه های فرهنگی و امدادی شهرستان پدری اش می‌گوید: «اولین چیزی که فرزند یک کشاورز یاد می‌گیرد این است که هیچ وقت اصلیتش را فراموش نکند.هر وقت به دستان پینه بسته پدرم نگاه می‌کنم دشواری های درس خواندن و دسترسی به یک مرکز درمانی در خاطرم زنده می‌شود. از این سختی‌ها نباید فرار کرد بلکه باید به دلش زد و شهر به شهر کشور را ساخت. چنین کاری جنس بچه های هلال‌احمر است که در شهرهایشان بی‌ادعا و مخلصانه کار می‌کنند.» او با بیان اینکه کار چندان بزرگی انجام نداده است می‌افزاید: «وقتی پدرم متوجه شد زمینی را که حاصل یک عمر زحمتم در آموزش و پرورش را برای این کار صرف کرده‌ام دستش را بالا گرفت و کلی برایم دعا کرد. گفت: پسرم! خدا خیرت بدهد. اینطور کارهاست که برای آدم می‌ماند. من این موضوع را با هیچ چیزی عوض نخواهم کرد. امیدوارم مسئولان عنایت کنند که ساختمان آموزشی در این زمین ساخته شود و اگر اجازه دهند دوندگی‌ها و رایزنی های لازم برای جذب خیری که در ساختن ساختمان مشارکت کند را هم انجام می‌دهم.» کاری که خیر دنیا دارد و آخرت عبدالناصر جهاندیده
سن:
55ساله
نوع کمک:
ساخت پاساژ در زمین هلال‌احمر که سود حاصل از آن برای فعالیت‌های امدادی هزینه شود هرکسی به نحوی در کارهای بشردوستانه جمعیت هلال‌احمر شریک می‌شود. اما «عبدالناصر جهاندیده» خیر شهرستان «سیب و سوران» کاری متفاوت انجام داده است. او بیش از 2میلیارد تومان برای ساخت پاساژی هزینه کرده که بخشی از سود حاصل از فروش محصولات و اجاره مغازه هایش به نفع فعالیت های بشردوستانه جمعیت هلال‌احمر هزینه می‌شود. این خیر با بیان اینکه جمعیت هلال‌احمر به دلیل فعالیت های امدادی گسترده اش در کل استان سیستان و بلوچستان شناخته شده است و به همین دلیل امین مردم این استان محسوب می‌شود می‌گوید: «هیچ جایی امین تر و امانت دارتر از هلال‌احمر وجود ندارد. این نه تنها نظر من و هم استانی هایم، بلکه نظر همه مردم ایران است. باید همه دست به دست هم دهیم تا با حمایت از این سازمان بشردوست، کشورمان را آبادتر کنیم.» این خیر سیستانی با بیان اینکه کار را باید برای رضای خدا انجام داد و نه خودنمایی، می‌گوید: «وقتی داشتم این پاساژ را می‌ساختم خیلی‌ها مخالفت کردند. آنها می‌گفتند: این حاصل یک عمر زحمت توست. این میزان سرمایه‌گذاری در شهر کوچکی مثل سیب و سوران فایده ندارد. می‌توانی در یک شهر بزرگ مثل مشهد انجام دهی و سود بسیار زیادی به جیب بزنی. اما قصدم رسیدن به منفعت نبود بلکه دو هدف داشتم؛ یکی کارآفرینی و دیگری انجام کاری که هم خیر دنیا و  هم آخرت در آن باشد. خوشحالم که با سختی زیاد توانستم هزینه این پاساژ را تأمین کنم و شرمنده مردم شهرم نشدم. خیلی وقت‌ها می‌شد که در مراحل ساخت به مشکل مالی می‌خوردم ولی خدا می‌رساند.» جهاندیده می‌افزاید: «سال‌ها با رانندگی ماشین سنگین نان زن و بچه ام را درآوردم. به همین دلیل خوب می‌دانم پول درآوردن برای مردم شهرم چقدر سخت است. امیدوارم با ساخت این پاساژ بخشی از مشکل اشتغال شهر حل شود و منافعش برای فعالیت های بشردوستانه جمعیت هلال‌احمر باشد.» آنچه می‌ماند نام خوش است ناصر نعیمی فر
سن:
 68ساله
نوع کمک:
سازنده پایگاه امدادی جاده در شهرستان سیب و سوران زمانی شهدا با جانشان از مرز و بوم این کشور حفاظت کردند و حالا خانواده هایشان به شیوه‌های مختلف در مناطق محروم خدمت رسانی می‌کنند. «ناصر نعیمی فر» پدر یکی از شهدای شهرستان سیب و سوران،یک پایگاه امداد جاده ای را با هزینه ای بالغ بر 450 میلیون تومان ساخته و به بهره برداری رسانده است. این پدر شهید که سال‌های زیادی عضو داوطلب هلال‌احمر است با بیان اینکه ساخت پایگاه را برای رضای خدا انجام داده است می‌گوید: « ما درس های زیادی می‌توانیم از شهدا بگیریم. آخرین باری که پسرم به جبهه می‌رفت چیزی به من گفت که هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. او گفت: هیچ وقت پول و ثروت باقی نمی‌ماند. همچون کاخ هایی که با ظلم ساخته شد و اکنون ویرانه هایی از آن باقی است؛ آن چیزی که می‌ماند نام خوش است. نمی‌خواهم بگویم این پایگاه را ساخته ام تا برای خود آوازه درست کنم. اما خیالم پیش وجدانم آسوده است و مقابل پسر شهیدم سرافرازم.» این خیر پایگاه ساز با بیان اینکه سال‌هاست عضو جمعیت هلال‌احمر است می‌افزاید: « تمام اعضای هلال‌احمر بدون هیچ ادعا و با حداقل امکانات برای نجات انسان‌ها به دل حادثه می‌زنند.» او ضمن قدردانی از موافقت مسئولان هلال‌احمر از در اختیار گذاشتن خودرو امدادی به پایگاه سیب و سوران بر موضوع کمبود امکانات امدادی تاکید می‌کند و می‌گوید: «شهرستان ما یکی از محروم‌ترین نقاط کشور است. این محرومیت در موضوع امداد و نجات جاده ای و خدمات پزشکی بیشتر از موضوعات دیگر حس می‌شود. امیدوارم با نگاه ویژه مسئولان این کمبودها برطرف شود.» نیم نگاه بخشی از کمک های مردمی در سالهای 92 تاکنون در استان سیستان وبلوچستان 1200 متر زمین به ارزش 50 میلیون تومان در شهرستان سراوان اهدا شده است. 3000 متر زمین به ارزش 60میلیون تومان در شهرستان دلگان برای ساخت پایگاه امداد و نجات جاده ای اهداء شده است. 2500 متر زمین به ارزش 62میلیون تومان در شهرستان دلگان برای ساخت پایگاه امداد و نجات جاده ای اهدا شده است. 500 متر زمین به ارزش 250میلیون تومان در شهرستان خاش برای احداث پایگاه امداد و نجات کوهستان اهدا شده است. 2000 متر زمین به ارزش 100میلیون تومان در شهرستان هیرمند برای احداث پایگاهامداد و نجات کوهستان اهدا شده است. 450 میلیون تومان هزینه برای ساخت پایگاه امداد و نجات جاده ای در شهرستان سیب و سوران اهدا شده است.