با «قرار است» مشکلات حل نمی‌شود

امیر واعظی‌آشتیانی*- اظهار‌نظرهایی فارغ از هرگونه مطالعه و نگاه عمیق به مسایل و مشکلات کشور موجب بی‌اعتمادی جامعه به مسوولان می‌شود و این موضوع نه تنها در دولت‌های مختلف متوقف نشده بلکه چون میراثی از یک دولت به دولت دیگر به ارث رسیده است. همواره مسوولان کشور نه تنها در مقابل آسیب‌های کلان کشور راهکاری اساسی ارائه نداده‌اند بلکه به گونه‌ای اظهار‌نظر کرده‌اند که گویی نسبت به مشکلات بی‌خبرند.
معضل قطع برق سالیان سال در کشور وجود داشته است و همه بر آن آگاهیم که این موضوع مختص به سال‌جاری نیست. اما جای تعجب است که دولت‌های مختلف آمدند و رفتند اما هیچ‌یک تدبیری بر این اساس نداشته‌اند. این موضوع مسلم است که قطع برق به طور مستقیم صنعت کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در پی این تاثیرگذاری شاهد اختلال بیشتر در زنجیره صنعت و اقتصاد کشور خواهیم بود. درست در زمانی که نیازمند فعالیت بیشتر حوزه صنعت هستیم، صنعت نه تنها از منظر مسایل اقتصادی بلکه برنامه‌ریزی نیز دچار آسیب شده است.
طی سال‌هایی که به عنوان معاون وزیر صنعت، مدیریت شهرک‌های صنعتی را عهده‌دار بودم، برنامه‌ریزی‌هایی مبنی بر کنترل سیستم برق در حوزه صنعت کشور انجام شد. بر این اساس بنا بود از افرادی که قصد دارند در حوزه سرمایه‌گذاری صنعت برق همکاری کنند حمایت شود. این پروژه اما یک پروژه کاملا یک‌طرفه از سوی سازمان صنایع کوچک بود که نتیجه نهایی آن کماکان روشن نیست. متاسفانه فعالیت‌های بعدی را شاهد نبوده‌ایم.
در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که مشکلات و مسایل ایجاد می‌شوند و بعد از آسیب‌آفرینی مسوولان گام‌های نخست برای بررسی مشکلات را برمی‌دارند. این گام‌ها نه امروز بلکه سالیان بعد گره از مشکلات باز خواهد کرد که بی‌ثمر است و نوشداری بعد از مرگ سهراب خواهد بود. ما امروز با بحران مواجه هستیم و این بحران سالیان گذشته پیش‌بینی شده بود. نباید زمان را برای یافتن نتیجه از دست داد و بی‌برنامه کشور را پیش راند. اگر بنا باشد صنعت و اقتصاد کشور توسعه پیدا کند روش‌های اینچنینی به هیچ عنوان پاسخگو نخواهند بود.


تولید عامل اصلی توسعه و پیشرفت کشورهاست و این تولید نیازمند برنامه‌ریزی است. اگر برنامه‌ریزی‌ها بی‌ثمر باشد و نتیجه قابل قبولی را شاهد نباشیم به این معنی است که کشور فقط بر اساس تئوری پیش رفته و برنامه‌ریزی‌ها به گونه‌ای است که امکان اجرایی کردن آنها وجود ندارد یا از دیگر سو نسبت به اجرایی شدن برنامه‌ها اهتمامی وجود ندارد.
انرژی و تامین آن در حوزه صنعت امر قابل توجهی است که نمی‌توان نسبت به آن بی‌توجه بود. تامین انرژی نیاز اساسی توسعه صنعت است که در حال حاضر نسبت به آن توانایی لازم را نداریم. آیا نباید اندیشید که یک روز شاید با مشکل سوخت فسیلی مواجه خواهیم شد! برنامه‌ریزی نکته‌ای است که سال‌های متمادی به فراموشی سپرده شده است. این که مسوولان وزارت صنایع اعلام می‌کنند قرار است مشکلات حل شود و برنامه‌ریزی کرده‌ایم بی‌ثمر است.
از دیگر آسیب‌های جدی این روزها در صنایع کشور آن است که در دایره مدیریتی چه در صنعت و چه در بخش‌های دیگر هیچ فردی خارج نمی‌شود و سالیان سال شاهد آنیم که افرادی ثابت امور را در دست دارند. این شرایط نوآوری، خلاقیت و جسارت در تصمیم‌گیری را از بین خواهد برد و دیگر شاهد تصمیمات خردمندانه و خلاق نیستیم.
*معاون سابق وزیر صنعت
v.ashtiani37i@yahoo.com