پوتین قهرمان برگزاری جام جهانی و هلسینکی

قبل از پرداختن به دیدار روسای جمهور آمریکا و روسیه باید به این نکته توجه کرد که دونالدترامپ یک استراتژی در پیش گرفته که همان باز کردن فضاهای مسدود بوده که می‌خواهد با این کار امتیازاتی هم برای انتخابات نوامبر و هم برای ریاست جمهوری دو سال آینده‌اش به‌دست بیاورد و خیلی به نتیجه این سفرها فکر نمی‌کند که می‌تواند پیروزمندانه به پایان برسد یا خیر؟ و به‌رغم مخالفت‌هایی که در نهادهای دولتی و افکار عمومی وجود دارد دست به چنین سفرهایی می‌زند و بدون اینکه اجازه داشته باشد در این سفرها به شخصیت مقابلش امتیازی دهد، سفرها را انجام می‌دهد و تنها با پرحرفی‌ها و وعده و وعیدهایی که می‌زند، سفرها را انجام می‌دهد ولی در هیچکدام نتوانسته به انتظاراتش دست یابد. از جمله می‌توانیم به مذاکرات کره و مسأله ناتو اشاره کنیم که ناموفق بود و همچنین ملاقات ناموفقی که با مقامات اتحادیه اروپا داشت و نتوانست آنها را متقاعد کند که رقم 4 درصد درآمد ناخالص ملی‌شان را به قدرت نظامی‌شان اختصاص دهند. در سفر اخیر و ملاقاتش با پوتین هم چیز مهمی به دست نیاورد. قول و قرارهای بی‌اساسی که با هم گذاشته بودند و دنیا انتظار داشت که موضوعات جدیدی از درون این مذاکرات بیرون بیاید به تعریف و تمجید گذشت ولی هیچ نتیجه ملموس از درون این مذکرات بیرون نیامد به جز اینکه یک درجه به قهرمانی پوتین افزود و او در جوار پیروزی‌اش در برگزاری جام جهانی یک پیروزی جدید هم به‌دست آورد و این باعث خفت در تمامی آمریکا شد. یعنی آمریکا دیگر باید بپذیرد که قدرت دهه‌های 1960 و 1970 نیست و باید قبول کند که دنیا تغییر پیدا کرده و ژست‌های قلندرمآبانه‌ای که خود را رهبر دنیا می‌داند کاملا از بین رفته. ضمن اینکه باید بپذیرد نظام دوقطبی آمریکا جواب نداد و نظام بی‌قطبی هم جواب نداد، نظامی که تا قبل از جنگ جهانی اول حاکم بود. بنابراین دنیا خود را آماده می‌کند که یکبار دیگر قدم در نظام دوقطبی بگذارد و این بار رهبری روسیه با قدرت فوق‌العاده و زیرکی‌های خاص روسی توانسته وزن بیشتری در برابر آمریکایی‌ها از خود نشان دهد و پیروزی‌های مکرر پوتین، جایگاه روسیه را در نظام بین‌الملل خیلی بالا برد. تا حتی اجازاه نداد که درباره شبه جزیره کریمه و شرق اوکراین که در تصرف روس‌ها قرار گرفته حتی یک کلمه صحبت شود و...
ادامه صفحه16