ترامپ و پوتین برای یک گفت‌وگوی تاریخی در هلسینکی به هم می‌رسند همزیستی گرم یا رویارویی سرد؟

همدلی| مانوشاک خان محمدی- در نشریه هیوم پایگاه خبری رژیم اسرائیل نوشته است: بازی جنگ سوریه را روسیه برد!
در آغاز جنگ داخلی سوریه، اسرائیل بسیار امیدوار بود که حکومت ضد اسرائیلی بشار اسد سقوط خواهد کرد سوریه تجزیه می‌شود و در پی این سناریو، اسرائیل به خواسته همیشگی‌اش خواهد رسید؛ بر منطقه مورد نظر خود مسلط خواهد شد، بلندی های جولان را ضمیمه خاک خود می‌کند و به آرزوی خود یعنی اسرائیل بزرگ دست خواهد یافت!
اما هنگامی که ائتلاف روسیه وارد جنگ در سوریه شد، تمام این جاه‌طلبی‌ها نقش بر آب شد زیرا این ائتلاف توانست نیروهای اسرائیلی، عربستان سعودی و آمریکایی را عقب براند. در روزهای گذشته در منطقه «درعا» درگیری‌های سنگینی رخ داده و ارتش سوریه موفقیت‌های چشمگیری را به دست آورد و منطقه را به صورت کامل تصرف کرد. تمام این پیروزی‌ها نهایتا به نفع روسیه است که توانست موفقیت بزرگ نظامی را در این منطقه به دست آورد.
بر اساس تحلیل بسیاری از خبرگزاری‌ها، دلیل اصلی این اقدامات، نشست امروز پوتین با ترامپ است. زیرا پوتین می‌خواهد با زبانی غالب و دستانی پر با ترامپ روبرو شود. زیرا خاک سوریه به ویژه مرزهای بسیار حساس این کشور با اردن و اسرائیل را در تسلط خود دارد.


منطقه‌ای که در آنجا قیام‌های داخلی مردم و جنگ سوریه آغاز شد، اکنون در تصرف روسیه است. ائتلاف روسیه گرچه هزینه‌های زیادی در آن منطقه صرف کرد اما موفق شد برگ برنده‌ای را در این شرایط در دستان خود داشته باشد.
بنابراین با وجود این موفقیت که امتیاز بزرگی برای ائتلاف روسیه، به ویژه مسکو به حساب می‌آید، کشورهایی همچون آمریکا و رژیم اسرائیل  برای دخالت در خاورمیانه، مجبور به جلب رضایت پوتین هستند. باید توجه کرد که ایران نیز بر اساس همین استراتژی، موضعی مانند روسیه اخذ کرد تا بتواند در خاورمیانه از این پیروزی به نفع خود استفاده کند.
نشریه اسرائیلی هیوم نوشت که اسرائیل و نتانیاهو در این پروژه شکست خوردند زیرا نه تنها با بشار اسد روبرو هستند بلکه با یک ائتلاف قوی در سوریه نیز تلاقی منافع دارند.
مطمئناً این نشست بی ارتباط با استحاله سیاست‌های بین‌المللی نیست و بر کسی پوشیده نیست که موازنه قوا در حال تغییر است و به تبع آن این تغییرات شامل خاورمیانه نیز می‌شود. این تا اندازه ای اهمیت دارد که مثابه بحث بر سر چگونگی دوباره سازی «جهان اکنون به بعد» باشد.‍ زیرا برگ جدیدی از نظم جهانی در حال ورق خوردن است. اگرچه جنگ سرد با پیمان عدم اشاعه سلاح هسته ای پایان یافت اما شاید این دیدار پشت سر گذاشتن پارادایم نظم نوین جهانی و آغازی برای یارکشی در نظام پسا نوین جهانی باشد. نظمی در جهان که
می خواهد از شاخص هایی که تا دیروز عنوان نماگرهای نوین جهانی را یدک می کشیدند عبور کند.
مقاله ای در آسوشیتدپرس منتشر شده که درباره نقش ایران در سوریه به عنوان یک گزینه کلیدی در گفت‌وگوهای ترامپ ـ پوتین است.
در دیدار این دو در روز دوشنبه (امروز)؛ بحران سوریه در میان مسائل دیگر در رابطه با بحران ها و شرایط کنونی یکی از مهمترین موضوع‌های مورد بحث و بسیار اضطراری در دستور کار جلسه در نشست امروز خواهد بود.
پس از پایان جنگ هفت ساله سوریه، آمریکا تحدید تاثیر و نقش ایران در دوران پس از جنگ در سوریه به عنوان یک استراتژی مهم را آغاز کرده است. استراتژی‌ که به صورت خیلی جدی از سوی لابی اسرائیل حمایت می شود.
آسوشیتدپرس می‌گوید، مقام‌های رسمی اسرائیل، آمریکا و روسیه در چارچوب یک توافق کلی بر موضوع سوریه که به احتمال زیاد دستاورد اصلی این نشست خواهد بود مدت هاست که با یکدیگر هشدار می دهند.
هر توافقی بر سر موضوعات دیگر ممکن است به صورت کلی باشد اما محور اصلی بحث ها بر روی محدود کردن حضور ایران متمرکز خواهد بود. بیش از پیش تحلیلگران اعلام می کنند خروج کامل ایران از سوریه فکر عبثی است. بعد از سالها ویرانی جنگ داخلی که تا مرز های عراق هم کشیده شده است و تا مرکز سوریه رسیده است و حتی تا لبنان حضور نیرومند ایران را
نمی توان نادیده گرفت.
حضور مستشاری ایران یکی از بحث برانگیزترین مباحثی است که اروپا و آمریکا درباره ایران مد نظر قرار می دهند.
بشار اسد رئیس جمهور سوریه همراه با ارتش خود و همراهی سیاسی ایران و روسیه توانست ۶۰ درصد از کشور را دوباره به حالت اول بازگرداند، اکنون این رویداد شاید مهری بر پایان تغییر رژیم سوریه باشد.
اکنون نقشه آمریکا رو به کاهش است و روسیه به عنوان یک قدرت غیر قابل انکار در این کشور ظهور پیدا کرده است. هنوز دو کشور آمریکا و روسیه مایل به همکاری با یکدیگر در سوریه و در مرزهای آن هستند. گذشته ای که گویای همکاری روسیه و ایران در یک ائتلاف بوده‌اند اکنون در معرض تغییر به سمتی است که شاید بعد از نشست امروز همکاری ادامه داده نشود.
آنچه که از نشست امروز حاصل خواهد شد:
در آغاز باید دید چه موضوعاتی روی میز قابل مذاکره است. هنگامی که بقای حکومت بشار اسد در معرض تهدید بود، ایران به عنوان تامین منافع و امنیت ملی برای تحت نفوذ درآوردن وضعیت سوریه تمام سعی خود را کرد. تهران اکنون معتقد است که ۸۰ هزار جنگجو در سوریه از دست داده است. در یک مصاحبه با سی بی اس نیوز در این ماه جان بولتون گفت ایران یک موضوع استراتژیک است.
اسرائیل به نوبه خود مدام هشدار می دهد که به ایران و گروه شیعی اجازه نخواهد داد که حضور خود را بعد از جنگ سوریه تثبیت کنند. بعد از دو هفته عملیات جنگی سخت و پیشرفته اکنون نیروهای بشار اسد کنترل جنوب شهر «درعا» را به دست گرفتند. جایی که شورشیان بر علیه اسد شروع به مبارزه کردند. همچنین مناطق اطراف آن را تحت کنترل درآورده. آنها حاضر هستند که غرب در جبهه مقدم بلندی های جولان تحت اشغال اسرائیل بیرون برود و نگرانی هایی در این میان قرار دارد که می توان به عنوان مرحله فینال رقابت بین نیروهای تحت حمایت ایران و اسرائیل دانست.
نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو در روز چهارشنبه در مسکو با پوتین ملاقات کرد و بر روی حضور ایران در سوریه متمرکز شد گفت: بعد از نشست عقیده ما این است که ایران باید سوریه را ترک کند
نقشه راه توافق جنبه های احتمالی توافق چگونه خواهد بود
وزیر امور خارجه سرگی لاوروف هفته پیش گفت این  موضوع غیر قابل انکار و غیر واقعی خواهد بود که از ایران انتظار داشت از سوریه به صورت کامل بیرون بیاید نشانه ای از روسیه از اینکه نیروهای نظامی ایران باید تا حدودی و نه کامل به عقب برگردند. همچنین نظرهای بعضی از مقامات رسمی آمریکا شامل نوعی از مماشات و مصالحه بود.
جان بولتون گفته آمریکا امکاناتی در حین انجام مذاکرات گسترده ارائه می دهد تا به ایران کمک کند تا از سوریه خارج شود. بازگشت ایران به سمت مرزهای سوریه اقدامی است که گام مهمی محسوب می شود.
یک احتمال هم وجود دارد که ترامپ و پوتین به توافق برسند که اسراییل به مرزهای چندین دهه پیش برگردد. (اشاره به توافق سوریه و اسراییل در سال ۱۹۷۹شده است) و ایران را وادار به عقب نشینی از مواضع خود کنند. با در نظر گرفتن چنین احتمالی.
اسرائیل تضمینی می‌خواهد که امنیت مرزهایش را بازبیابد
یک تحلیلگر منطقه اوراسیا گفت شاید مسکو خواستار خروج نیروهای نظامی آمریکا و ادامه حکومت بشار اسد باشد. عملیاتی که ترامپ پیشنهاد داده تا آخر سال اتفاق بیفتد. بر سر ماندن در قدرت بشار اسد یک توافق عمومی صورت گیرد. در ازای بازگرداندن محدودیت نفوذ و تاثیر ایران در سوریه به طور ضمنی گرچه به صورت صریح به بشار اسد مشروعیت داده نشود.
اما سوال آخر این است که آیا ایران این توافق را قبول خواهد کرد؟ روسیه بازگشت نیروی نظامی ایران را پس از جنگ سوریه را اعلام کرد. اما نمی‌تواند ضمانتی بدهد که ایران این اعلامیه را قبول کند.
مسکو اگرچه اهرم‌های فشار کافی برای متقاعد کردن تهران دارد که ایران را از خط مقدم اسرائیل دور نگه دارد و دیگر مباحثی که جامعه جهانی با آن روبرست اما قادر است که برای دستیابی به این مباحث به ایران توصیه کند به دنبال خروج ایالات متحده آمریکا از برنامه اتمی ایران با تحریم‌های سنگینی روبه‌روست. همچنین قادر نخواهد بود که حمایت گذشته از اسد را فراهم آورد. اما از حمایت روسیه استقبال می کند.
هنگامی که اسد از مسکو و تهران کمک خواست ایران در شرایط بهتری از تحریم‌ها قرار داشت اما اکنون ایران تحت فشار تحریم‌ها و در تنگناها برای بشار اسد مهره کلیدی نخواهد شد. آسوشیتدپرس به نقل از یک تحلیل گر منطقه اوراسیا می گوید: حمایت سیاسی و اقتصادی روسیه برای ایران بسیار مهمتر است.
تقلای نتانیاهو نیز در این مدت با پروازهای مسکو-واشنگتن در رسیدن به این تحلیل موثر است.
از سوی دیگر اگر بخواهیم اتفاق متفاوت دیگری را پیش‌بینی کنیم شاید رسیدن به یک توافق نظر از سوی پوتین و ترامپ بر سر برداشتن بشار اسد به صورت تدریجی و ایجاد بستر مناسبی برای شکل گیری یک حکومت قابل قبول برای کشوی مانند آمریکا باشد. از طرفی دیگر شاید روسیه بخواهد که بندر طرطوس سوریه را در یارکشی امروز به عنوان یک امتیاز بردارد. همانطور که در مورد اوکراین نیز همین کار را کرده و آمریکا را به این وسیله تحت فشار قرار می دهد و اسرائیل را به بلندی های جولان پس براند. در صحبت هایی که در روز پنجشنبه با ولایتی صورت گرفت به احتمال زیاد پوتین ‍‍‍‍ برای ترام‍پ حامل پیام مهمی خواهد بود.
گمان می رود که روسیه به عنوان یک قدرت یکه تاز در منطقه خود در مقابل آمریکا خواهد ایستاد زیرا ایران برای او برگ برنده ایست و او همکاری خواهد کرد اما در پشت پرده روسیه قابل اعتماد نیست.
در میان این هیاهوهای سیاسی دیپلماتیک به واسطه جنگ داخلی صدای بیش از پانصدهزار قربانی کوتاه است و درمیان کشاکش منافع منطقه درخشان خاورمیانه، آرزوهای مردمانش بیرنگ است. منافع ملتی در میان دیدار دو کشور روسیه آمریکا به طور حتم مدفون می شود.