رئیس‌جمهور آمریکا نشست سالانه ناتو را هم به انتقاد از اعضای این پیمان گذراند پرخاش دوباره ترامپ به هم‌پیمانان آمریکا

روح‌اله نخعی‪-‬ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در گفت‌وگوها و اظهاراتش، حین و بعد از نشست سالانه ناتو، طبق رویه‌ای که پیش از این نشست داشت، اعضای این پیمان و هم‌پیمانان آمریکا را به باد انتقاد گرفت. او پیشتر نشست گروه هفت را با انتقاد از اعضای این گروه پیش برده و سپس برای دیدار با رهبر کره شمالی به تنهایی به سنگاپور رفته بود. حالا این بار او، چند روز قبل از اینکه علی‌رغم مواضع و ترجیحات هم‌پیمانان اروپایی‌اش، به دیدار با پوتین بنشیند، نشست ناتو را با جبهه‌گیری بر علیه این پیمان طی کرد. موضع او در قبال هر دو نشست نیز، تهدید به خروج از توافق‌ها بین اعضا بود، تهدیدی که شاید چندان جدی گرفته نمی‌شد اگر نبود اقدامات پیشین ترامپ در قبال دیگرا توافق‌های آمریکا، مانند توافق پاریس.
اقداماتی که روسیه در سال‌ها و ماه‌های اخیر انجام داده است، از ماجرای اوکراین، تا پرونده سوءقصد به جان جاسوس دوجانبه سابق در خاک بریتانیا و تا حملات سایبری و اطلاعاتی روسیه به کشورهای غربی، شامل آمریکا، موضع اروپایی‌ها و اعضای پیمان ناتو را به سمت نمایش اتحاد و همبستگی در مقابل دولت روسیه برده است. اختلافات غرب با روسیه و گاهی چین، در زمینه‌های دیگری نیز در جریان است؛ اما دولت ترامپ، در این عرصه نیز مانند عرصه‌های دیگر، بیش از اینکه به رویه دولت‌های پیشین به دنبال اجماع‌سازی و نوعی هدایت هم‌پیمانان آمریکا باشد، بدون اینکه توجه چندانی به همراهی آن‌ها نشان دهد، تصمیمات خود را به پیش می‌برد و بعضاً در فرایند این تصمیمات، مانند توافقات تجاری با کانادا یا توافق پاریس، مستقیماً تعهدات آمریکا با این هم‌پیمانان را زیر پا می‌گذارد.
واکنش‌های اروپایی‌ها تا اینجای کار، ترکیبی از هشدار به آمریکا و به یکدیگر برای خطرات این رویکرد با انکار و بی‌توجهی به اظهارات رئیس‌جمهور ایالات متحده بوده است. ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، روز پنج‌شنبه گزارش‌هایی از نشست که از تهدید آمریکا به خروج خبر می‌دادند را تکذیب کرد، اما پذیرفتن درخواست آمریکا مبنی بر افزایش بودجه دفاعی اعضای ناتو به ۴درصد از تولید ناخالص ملی را نیز تکذیب کرد تا به این ترتیب هم تهدید ترامپ و هم نتیجه این تهدید توسط رئیس‌جمهور یکی از کشورهای عضو غیرواقعی خوانده شده باشد.
اما اگر این روند به همین شکل ادامه پیدا کند، اروپا یا باید تصمیم مشخصی بگیرد یا با انفعال در مقابل آمریکا، به شکل عملی تصمیم خود بر بی‌تصمیمی را نشان دهد. آمریکای ترامپ، آشکارا به دولت اهداف خود در صحنه بین‌المللی و حتی در صحنه تجاری و اقتصادی است و ابایی ندارد از اینکه این تصمیمات به هم‌پیمانان صدمه بزنند. نمونه تازه این رویکرد، تلاش‌ها و اظهارنظرهای مقامات آمریکایی برای تشویق بریتانیا به برگزیت سخت است. دولت ترامپ از سویی در مواضع خود برای برقراری توافقات تجاری با بریتانیا بلافاصله پس از خروج اعلام آمادگی و اشتیاق می‌کند و از سوی دیگر تصمیم دولت می به برگزیت نرم را با انتقاد و حتی هشدار پاسخ می‌دهد تا آشکارا تلاش خود را برای تضعیف اتحادیه اروپا نشان دهد و غیرمستقیم به دیگر اعضایی که ممکن است به فکر خروج باشند، مثل ایتالیا، پیام حمایت بدهد. همزمان او با اظهاراتی مثل گفته اخیر او که مهاجران را تهدیدی برای فرهنگ اروپا خوانده بود، رویکردهای اساسی اتحادیه اروپا را زیر سوال می‌برد.
با انتقادات او از ساختارهای اتحادیه اروپا و تشویق و حمایت او از احزابی و گروه‌های حامی ترک این اتحادیه در کشورهای عضو، گرچه هنوز باعث برهم‌خوردن کامل مناسبات بین کشورهای غربی نشده است، اما آمریکا را در مسیر تغییری اساسی در صحنه سیاست بین‌الملل قرار داده است. اگر آمریکا در مسیر ترامپ متوقف نشود، پایان این راه، یا آمریکایی است که فرمانده بی‌چون‌وچرای دنیای غرب است و برای اروپا و دیگر هم‌پیمانانش به صراحت و بنا به صلاحدید خود تعیین تکلیف می‌کند، یا آمریکایی منزوی که بدون قدرت دیپلماسی، برای پیشبرد اهداف فقط سلاح تهدید یک‌جانبه اقتصادی را در اختیار دارد و البته، قدرت نظامی.