روزنامه همدلی
1397/04/19
آیا وزارت ورزش و جوانان با وجود افتخار آفرینی های تمام ناشدنی، دارد عرصه را برای سقوط کشتی فراهم می کند؟!
سهراب‌کشی به وقت جاکارتاعلی نامجو- فکرش را می‌توانید بکنید؟! درک سختی ها و ریاضت هایش برای آدم های معمولی کار آسانی نیست؛ مردن و زنده شدن روی تشک سالن هایی که تابستان‌ها داغند و به فصل سرما انجمادش مو را به تن سیخ می‌کند! وقتی سن و سال کمتری داشتم و عشق کشتی در وجودم موج می زد، بارها و بارها در مسابقات طعم گسش را چیده ام؛ طعم مرطوب و تب دار آرزوی مُردن در لحظاتی که راه نفست بسته شده، چشمانت دارد سیاهی می رود و از خدا در لحظه لحظه های باقی مانده تا پایان، هزار بار آرزوی مرگ می کنی. شاید با خود عهد می بندی به محض شنیدن سوت داور ساکت را بر داری، لباس‌هایت را بریزی داخلش و بروی و پشت سرت را نگاه هم نکنی، اما مگر می گذارد این عشق جانفرسا، مگر می توانی دوری از همان سالن های پرشده از عرق جان و تن همرزم هایت را کنار بگذاری؟! دلت برای این بچه‌ها می‌گیرد. عکس هایشان را که می‌بینی با خودت مرور می‌کنی تاریخِ تلخ هنوز نیامده را! اینکه بارها و بارها سرخورده و ناامید پشیمان می شوند از پریدن میان این گود تنهایی. درست وسط درد و رنج هایی که برکت می‌کنند و کش می آیند.
قصه زندگی سال های پیش روی نوجوان‌های کشتی‌گیر تیم ملی مان را می گویم، همان بچه هایی که بعد از بیست و دو سال در آزاد و فرنگی قهرمان جهان شدند. حس بالا رفتن پرچم ایران آن هم در کشتی تجربه تازه‌ای نیست اما این طور که بعضی ها دارند جلو می‌روند، شاید به خاطره ای تبدیل بشود دور و محو و خیال انگیز! آقایان به خیالتان کاری که این بچه ها در «زاگرب»انجام دادند، کم اهمیت بوده؟! نبوده است باور کنید. می دانیم که اهمیتش را می دانید که اگر نمی دانستید جایتان پشت میز ریاست نبود.
رقابت های کشتی آزاد نوجوانان قهرمانی جهان روزهای 11 تا 13 تیرماه در شهر زاگرب کرواسی برگزار شد و در پایان تیم ایران با 3 مدال طلای رحمان عموزاد خلیلی، علیرضا عبداللهی و امیرحسین زارع در اوزان 45، 92 و 110 کیلوگرم، یک مدال نقره محمدرضا قیاسی در وزن 80 کیلوگرم، 3 مدال برنز سید عرفان جعفریان، علی اکبر فضلی و محمد کریمی در اوزان 51، 60 و 65 کیلوگرم و با کسب 152 امتیاز به‌عنوان قهرمانی رسید، پس از تیم ایران تیم های آمریکا و روسیه به ترتیب با کسب 132 و 116 امتیاز دوم و سوم شدند.
بیایید تکلیفمان را با هم روشن کنیم! شما می دانید و چشمانتان را بسته اید؟ به دنبال چه چیزی هستید؟ پرواز تیم کشتی آزاد نوجوانان ایران بعد از قهرمانی‌اش غریبانه به زمین نشست و کشتی گیران نوجوان با دل‌های کوچکشان، با چشم هایی که به در خشک شد تا لحظه آخر منتظر ماندند اما نیامدید که نیامدید. البته آقای داورزنی به نمایندگی از وزارت فوتبال(ببخشید وزارت ورزش) آن هم بعد از گلایه های ادامه دار چند روزه همان نوجوان ها گفته:«روابط عمومی فدراسیون اطلاع نداده بود، وگرنه می آمدیم!»
کاش داورزنی و داورزنی ها به چند سوال ساده پاسخ بدهند. سوال هایی که همین اظهار نظر اخیر معاون وزیر بهانه ای شده برای فکر کردن چندباره به آنها: روابط عمومی وزارت ورزش الان کجاست؟ هنوز مانده تا انعکاس دهنده بازی های تمام شده تیم فوتبال ایران در جام جهانی باشد؟ ماجرای واریز نشدن طلب فدراسیون کشتی از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در سال مالی قبل به کجا رسید؟ طلب کشتیگیران را داده اید؟ راستی مگر امسال بازی های آسیایی جاکارتا برگزار نمی‌شود؟ اگر کشتی گیران آنجا مثل همیشه مدال های خوش رنگ را درو کردند حق ندارید خودتان را سهیم بدانید چون بودجه فدراسیون مدال آور کشتی را درست سر بزنگاه کم کرده اید و اگر کشتی شکست خورد که با کم کردن بودجه کشتی، پرداخت نکردن طلب سال قبلش، ندادن هدایای ورزشکاران فرنگی و آزاد، نیامدن به فرودگاه برای استقبال از تیم نوجوانان که بر بام جهان در زاگرب ایستاد و بی پاسخ ماندن نامه کشتیگیران درباره مواجهه با کشتیگیران اسرائیلی که به دفتر رئیس‌جمهور فرستاده شد و مدیرانش در این باره حتی سری هم نجنباندند، شواهدی است که نشان از استراتژی شما برای سر بریدن کشتی و
خادمش دارید!
شانس اما ظاهرا با مسئولان وزارت ورزش(بخوانید فوتبال) یار بود، چون تیم کشتی نوجوانان فرنگی مان هم بر بام جهان ایستاد. رقابت‌های کشتی فرنگی نوجوانان قهرمانی روزهای ۱۵ تا ۱۷ تیرماه در شهر زاگرب کرواسی برگزار شد و تیم ایران با ۲ مدال طلای امیرحسین خوانساری و محمد نصرتی در اوزان ۵۵ و ۹۲ کیلوگرم، ۲ مدال نقره سجاد عباس‌پور و شاهین بداغی در اوزان ۴۸ و ۶۰ کیلوگرم، دو مدال برنز حسین قاسمی و محمد ناقوسی در اوزان ۶۵ و ۸۰ کیلوگرم و با کسب ۱۳۰ امتیاز به مقام قهرمانی رسید و تیم‌های روسیه و ترکیه به ترتیب با ۱۰۸و ۹۱ امتیاز دوم و سوم شدند. اعضای تیم ملی کشتی فرنگی نوجوانان ساعت ۳:۴۵ بامداد امروز سه شنبه ۱۹ تیرماه از طریق فرودگاه امام خمینی (ره) به کشور باز آمده اند. فرصت برای گرفتن عکس های سلفی و قرار دادنش در صفحه اینستاگرام شخصی برخی مدیران ارشد وزارتخانه ورزش که ظاهرا به جز فوتبال علاقه ای به دیگر رشته ها ندارند، هموار شده.
آنها به احتمال چشم انتظار مسابقات آسیایی جاکارتا هستند. شاید بیشتر از هر مخالف دیگری! وزارت ورزش حالا توانسته حلقه های محاصره را از درون تنگ تر و تنگ‌تر کند. دژِ‌کشتی، بد یا خوب بر سر خادم خراب نشد. اتفاقا سربازانی که نگهبان دژ بودند با وجود برخی تلخکامی و احتمالا مشکلات درون فدراسیونی، جان‌نثاری کردند تا بار کشتی به زمین نماند. حالا انگار تقلیل تعجب برانگیز بودجه فدراسیون جواب نداده است. احتمالا باید راه های دیگری را امتحان کرد. مثلا به عنوان یک نقشه راه بدیع می شود نرفت سراغ کشتی و خادمش. می شود در سکوت منتظر ماند تا وقت زمین گیر شدن! می شود سهراب را فرستاد به مقتلی که 40 روز دیگر آزین بندی اش می کنند و بعد پیام های دل گرم کننده و همدلانه ای صادر کرد برای رئیس بعدی فدراسیون کشتی! درست بعد از اجرای رسم سهراب‌کشی به وقت جاکارتا!
سایر اخبار این روزنامه
محسن غرویان: نمی‌توانیم احکام فقهی خود را به توریست‌ها الزام کنیم
آیا وزارت ورزش و جوانان با وجود افتخار آفرینی های تمام ناشدنی، دارد عرصه را برای سقوط کشتی فراهم می کند؟!
«همدلی» برخورد صدا و سیما با دختری 17ساله و تاثیر آن روی اعصاب و روان جامعه در اوج ناملایمات اقتصادی را بررسی کرد
گزارش «همدلی» از دلایل کاهش تب خرید طلا و سکه از سوی مردم پول این همه گرانی را نداریم
قائم مقام‌ها در «اعتماد ملی» به یکدیگر اعتماد نکردند و به جان هم افتادند شستشوی حزبی
روابط عمومی کنسرت- نمایش «سی» اعلام کرد این پروژه در حالت انتظار قرار گرفته است
به فاصله‌های دو و سه روز بعد از اعلام توافق کابینه بر سر برنامه خروج از اتحادیه اروپا، وزیر برگزیت و وزیر خارجه بریتانیا استعفا دادند
حمایت اکثریت گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی از نامه‌ای که باعث وحدت ملی شد سردارِ همبستگی
بحران آب و دستورالعمل‌های پخت مصیبت برای ضیافت فراموشی موفقیت
