روزنامه جهان صنعت
1397/04/07
استفاده ابزاری از گفتار؟!
نادر کریمی‌جونی- روحانی در اظهارات دیشب خود بر دو نکته مهم تاکید کرد؛ نخست ایستادگی در برابر مشکلات و دیگری تلاش برای وفاق ملی. تا اینجای کار، روحانی دریافته که اوضاع بسیار سختی در پیش دارد و این اوضاع سخت، نه فقط دولت ایران را در تنگنا قرار می‌دهد بلکه شهروندان ایرانی را نیز در موقعیت خطرناک قرار داده و خواهد داد. روحانی دیشب تلاش کرد بدون اغراق سخن بگوید و از همه مردم بخواهد که در پشت دولتش قرار بگیرند تا او بتواند با عبور از مشکلات، به روزهای شیرین برسد.البته آقای روحانی دقیقا نمی‌داند که این روزهای روشن و شیرین، که روزی مردم ایران به آن دست پیدا خواهند کرد، چه زمانی فرا می‌رسد. قدر مسلم اینکه کسی چه در داخل نظام و چه بیرون آن نمی‌تواند وعده محتوم درباره عبور از مشکلات و خروج از سختی به ملت ایران بدهد.روشن است که حسن روحانی به عنوان کسی که سابقه اصلی فعالیتش در حوزه‌های نظامی و امنیتی است روزهای بسیار سختی را تجربه کرده است اما این روزهای سخت، روزهایی بوده که تهدید خارجی علیه کشور وجود داشته و اتفاقا شهروندان ایرانی تمام‌عیار از دولت و کارگزاران حکومتی حمایت می‌کردند. اما اعتراض‌هایی که از دی‌ماه گذشته و حتی پیش از آن شروع شده و در روزهای گذشته به برخی بازارهای داخلی کشیده شده، نشان می‌دهد که حداقل بخشی از مردم رفتارها و تصمیم‌های دولت را در اداره کشور نمی‌پسندند و بر این باورند که مدیران و تصمیم‌گیران دولتی باعث و بانی نابسامانی‌های اقتصادی و اجتماعی بوده‌اند. مساله دیگر آن است که از نظر برخی کارشناسان و مردم دولت در برج عاج نشسته و از موضع بالا با مردم سخن گفته است. در تمامی مصاحبه‌های اختصاصی که اتفاقا بسیار بیشتر از مصاحبه‌های عمومی بوده حسن روحانی به صورت متکلم وحده با مردم سخن گفته و اوضاع را چنان تشریح کرده که انگار هیچ مشکلی در کشور وجود ندارد یا مشکلات توسط مردم و رسانه‌ها بزرگنمایی شده است. در آخرین نمونه، حسن روحانی در گفت‌و‌گو با رضا رشیدپور مصاحبه‌ای تبلیغاتی انجام داد که اعتراض بسیاری از صاحب‌نظران و فعالان ارشد اقتصادی را برانگیخت.آقای رییس‌جمهور هم‌اکنون در تنگنا قرار گرفته و به دولت خود دستور می‌دهد که به مردم و شهروندان نزدیک شوند و حرف‌هایی بزنند که همگرایی میان دولت و مردم تقویت شود. آیا همین روال از ابتدای دولت دوازدهم وجود داشته است؟ آیا حسن روحانی در دولت گذشته خود برای نزدیک شدن به خواست‌ها و مطالبات مردم همین‌گونه صریح و شفاف سخن گفته بود؟ پس چرا ایشان و همکاران‌شان با لحنی توهین‌آمیز یا حداقل تحکم‌آمیز با نمایندگان افکار عمومی و مردم سخن گفته بودند؟ آیا روحانی و همکارانش این سخن اعتراضی مردم را نشنیده‌اند که جای دولت و مردم عوض شده و دولت از مردم طلبکار شده است؟ آیا واقعا روحانی به حرف‌هایی که دیشب زد اعتقاد دارد.
سایر اخبار این روزنامه
در برخی دستگا‌ه‌های حاکمیتی فساد وجود دارد
معاملات توافقی گواهی ارزی در بورس
نبود منابع مالی، وزارت راه‌وشهرسازی را زمینگیر کرده است
مقاومت دولتی‌ها،مشکل بزرگ اصل ۴۴
حراج تهران به دور نهم رسید؛
پیروزی ضد انسانی ترامپ
لایی وحید امیری را سیاسی نکنید!
غضنفر هیات دولت!
رییس‌جمهور خطاب به مردم:
سقوط در گرداب رکود تورمی
آسیب‌شناسی اعتیاد در دانش‌آموزان
شگفتی در جام‌جهانی روسیه
هزینه‌های تداوم وضعیت اضطراری
بازگشت ملی‌پوشان فوتبال ایران در میان استقبال باشکوه مردم
رییس‌جمهور خطاب به مردم:
بانک‌های فرانسه برای دانشجویان ایرانی حساب باز نمی‌کنند
استفاده ابزاری از گفتار؟!
جابه‌جایی مهره‌ها کافی نیست
