در چند سانتیمتری صعود

تیتر یک-  دوشنبه 4/4/97، روز سوم مرحله گروهی جام جهانی، گروه B، ساعت 22:30، استادیوم موردوویا آر‌نا سارانسک، تماشاگر: 45 هزار نفر
 ایران 1
گل : کریم انصاری فرد (4+90، پنالتی)
 پرتغال 1


گل : ریکاردو کوارشما (45)
 بازیکن برتر: علیرضا بیرانوند
 داور: انریکه کاسرس، کمک‌ها: ادواردو کاردوسو و خوان سوریام (تیم داوری از پاراگوئه)
اخطار: احسان حاجی‌صفی و سردار آزمون از ایران
رافائل گوئررو، ریکاردو کوارشما و کریستیانو رونالدو از پرتغال
ایران: علیرضا بیرانوند، احسان حاجی‌صفی (56- میلاد محمدی)، مرتضی پورعلی گنجی، مجید حسینی، رامین رضاییان، سعید عزت اللهی (75- کریم انصاری فرد)، امید ابراهیمی، علیرضا جهانبخش (70- سامان قدوس)، مهدی طارمی، وحید امیری، سردار آزمون
سرمربی: کارلوس کی‌روش
 پرتغال: روی پاتریسیو، په‌په، فونته، رافائل گوئررو، سدریک، کاروالیو، ژائو ماریو (84- ژائو موتینیو)، ریکاردو کوارشما (70- برناردو سیلوا)، آدرین سیلوا، آندره سیلوا (6+90- گونزالو گوئدس)، کریستیانو رونالدو
سرمربی: فرناندو سانتوس
 
  برای ما یکی از حساس‌ترین بازی‌های تاریخ فوتبال ایران از 24 ساعت قبل آغاز شده بود. درست از کنفرانس مطبوعاتی که کارلوس کی‌روش با توپ پر به نشست رفت و با اعتماد به نفس عجیبی برای تیم کشورش خط و نشان کشید. آنجا که برای آغاز جنگ روانی در واکنش به خبرنگار هموطنش، عامدانه پرتغال را با واژه سگ‌های درنده سانتوس توصیف کرد که اگر پسرانش لحظه‌ای غفلت کنند، آنها را گاز خواهد گرفت!
کی‌روش با لبخندی که لحظه‌ای در طول کنفرانس از لبانش محو نشد، کوشید خود را مصمم و با روحیه نشان دهد و این روحیه را به شاگردانش نیز تعمیم دهد. لبخندی که حتی امتداد آن به استادیوم موردوویا آر‌نا هم رسید زمانی که ساعتی پیش از بازی با سانتوس شاگرد و دوست قدیمی‌اش و هومبرتو کوئلیو نایب رییس فدراسیون فوتبال پرتغال روی چمن استادیوم رخ به رخ شد و به گرمی خوش و بش کرد و هنگامی که روی نیمکت نشست، این رفتار را با دو شاگردش یعنی سردار آزمون و رامین رضاییان که در کنار او نشسته بودند، انجام داد تا ثابت کند برای این بازی بمب روحیه و انگیزه است.
سرمربی ایران در ترکیب تیمش اما یک تغییر کلیدی و مهم را نسبت به بازی با اسپانیا انجام داده بود. کی‌روش برای بازی برابر پرتغال علیرضا جهانبخش مهم‌ترین و موفق‌ترین لژیونر فصل ایران را در ترکیب اصلی قرار داده بود تا به جای کریم انصاری فرد بازی کند. تغییری به شدت کلیدی و مهم که حاکی از تفکرات کی‌روش برای این بازی می‌داد که برای این بازی تصمیم گرفته تمامی نفرات تهاجمی و البته بین‌المللی خود را در ترکیب اصلی قرار دهد. شاید به این دلیل که از کانال چپ دفاع پرتغال، رافائل گوئررو را هدف قرار دهد و با فرارهای سریع خود را پشت دفاع پرتغال برساند.  در مقابل در ترکیب پرتغال نیز یک تغییر را شاهد بودیم. ژائو موتینیو به این بازی نرسیده تا ژائو ماریو از ابتدا بازی کند.
بازی طبق انتظارات با میدانداری پرتغال به رهبری کریس رونالدو آغاز شد. کاپیتان همه کاره زرشکی‌ها که همان دقایق نخست با یک حمله برق آسا از سمت راست همه را غافلگیر کرد و با یک ضربه خشک بیرانوند را وادار به واکنش کرد. حمله‌ای که با ضدحمله سریع ایران مواجه شد اما فرار جهانبخش و پاس فوق‌العاده‌اش پشت محوطه جریمه حریف را عقب راند اگرچه ضربه امیری درست روی پایش جفت و جور نشد تا نشان دهیم که در این بازی قرار نیست عقب نشینی کنیم.
با این وجود یک درگیری بیهوده در دقیقه 9 بین عزت اللهی و بیرانوند بر سر یک توپ ارسالی و قاطی کردن این دو که منجر به یک موقعیت بادآورده برای حریف شد، تیم ما را از لحاظ روانی مرعوب کرد تا پرتغال ابتکار توپ و میدان را در دست بگیرد. دقایقی نسبتا طولانی طول کشید تا تیم ایران از زیر این فشار خارج شده و خود را بیابد. در این دقایق پرتغال کاملا برتر بود اما نتوانست از برتری خود و ضعف روحی ایران نتیجه بگیرد. در دقایق میانی نیمه اول آرام آرام ایران به بازی برگشت و چند حمله تند و تیز روی ضدحملات روی دروازه حریف تدارک دید اما با استرس و دستپاچگی مهاجمان ایران این موقعیت‌ها از دست رفت. در حالی‌که انتظار می‌رفت بازی در نیمه نخست بدون اتفاق خاصی به پایان برسد، یک ضربه راه دور حاصل یک کار تاکتیکی پرتغال را در آخرین دقیقه نیمه نخست به گل رساند.
در دقیقه 45 یک و دوی دیدنی آدرین سیلوا و ریکاردو کوارشما از سمت چپ تا پشت محوطه جریمه ایران ادامه یافت تا کوارشما با یک ضربه دیدنی و کات دار با بیرون پا توپ را دور از دسترس بیرانوند به قعر دروازه بفرستد و پرتغال با این گل با برتری به رختکن برود.
نیمه دوم با یک غافلگیری بزرگ آغاز شد. هنوز بازی جا نیفتاده بود که در دقیقه 53 کریس رونالدو از چپ گریخت و با حرکت در عرض وارد محوطه جریمه شد که با سد راه سعید عزت اللهی نقش بر زمین شد. داور صحنه را خطا تشخیص نداد اما بعد از اعلام VAR و تماشای صحنه آهسته، رای خود را برگرداند و علی رغم اعتراضات فراوان بازیکنان ایران نقطه پنالتی را نشان داد. کریس رونالدو پشت ضربه پنالتی ایستاد اما ضربه او را بیرانوند با یک شیرجه بلند مهار کرد تا ایران به بازی بازگردد.  تحت تاثیر این صحنه، بازی به سمت خشونت میل کرد که نتیجه آن تلف شدن وقت و چند کارت پی در پی بود که نصیب بازیکنان دو تیم شد و بازی را از تب و تاب انداخت. بعد از سپری شدن این دقایق بازی آرام آرام به حالت عادی بازگشت و ایران بواسطه عقب افتادن جلو کشید تا بلکه گل خورده را جبران کند. نتیجه این جلو کشیدن چند موقعیت نصفه و نیمه‌ای بود که نصیب ایران شد. هر چه به پایان بازی نزدیکتر می‌شدیم، ایران بیشتر جلو می‌کشید و نتیجه این جلو کشیدن یک ضربه پنالتی در ثانیه‌های تلف شده بود.
در دقیقه 3+90 ارسال بلند رامین رضاییان از سمت راست و پرواز بلند سردار و ضربه سر او به دست رافائل گوئررو اصابت کرد که داور پس از مکثی طولانی و با تکنولوژی VAR و بازبینی صحنه سرانجام نقطه پنالتی را نشان داد. ضربه پنالتی را کریم انصاری فرد به سقف دروازه کوبید تا بازی به تساوی کشیده شود.  در دقایق کوتاه باقی مانده ایران سراپا حمله شد و طارمی روی یک ضربه مستقیم با تاثیرگذاری سامان قدوس صاحب موقعیت شد اما ضربه‌اش را به کنار دروازه کوبید تا آخرین موقعیت ما اینگونه از دست برود و با یک تساوی دردناک ایستاده با جام جهانی خداحافظی کردیم.