روزنامه قانون

حضور جهان وطنانه زنان و مردان ایرانی در استادیوم آزادی و کازان

یکی از مثال های بارز و آشکار زیست جهان وطنانه در همه جوامع همراهی و همزیستی زنان و مردان در حوزه های عمومی است. درایران نیز زنان تلاش‌های گسترده ای را برای دست یافتن به موقعیت ها و مشارکت های گوناگون در حوزه عمومی انجام داده اند. در مسابقه فوتبال میان ایران و اسپانيا در جام جهانی فرصتی پدید آمد تا حضور استادیوم آزادی برای زنان نیز آزاد شود و زنان توانستند در کنار مردان از طریق صفحه های تلویزیون مسابقه ایران و اسپانیا را تماشا کنند. این رخداد اگر در هر کشور دیگری اتفاق می افتاد، فاقد هر نوع دلالت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بود؛ چرا که منع ورود زنان به ورزشگاه‌ها پدیده ای ایرانی است. این رخداد در ایران موج گسترده جهانی ایجاد کرد و نه تنها فعالان سیاسی و اجتماعی در ایران اعم از گروه های مدافع زنان بلکه در سراسر جهان این حادثه معنای خاص یا ویژه ای پیدا کرد. ورود زنان به استادیوم آزادی به متن و نمادی معنادار رو چند لایه تبدیل شد وگروه‌های مختلف تلاش کردند تا به تفسیر این نماد بپردازند. از دیدگاه کنشگران جنبش زنان، این استادیوم آزادی بود که آزاد شد، به این معنا که ورزش تاکنون در اسارت عقاید و باورها یا گفتمان سیاسی خاصی محدود و بسته بوده است. اکنون در فضای اجتماعی و سیاسی که مسابقات جام جهانی ایجاد کرده است، موقعیتی فراهم شده تا تماشای ورزش به روی زنان بازتر شود. گشودگی ورزش به روی زنان به معنای این است که «بدن زنانه» و حضور آن در حوزه عمومی از مشروعیت و مقبولیت سیاسی واجتماعی بهتری برخوردار شده است. از این دیدگاه، گامی هر چند کوچک به سوی تحقق هدف های جنبش زنان برداشته می شود اما آزاد شدن استادیوم آزادی به روی زنان دلالت دیگری نیز دارد؛ اینکه جامعه ایران در نوعی گفت و گوی جهانی و زندگی جهان وطنانه مشارکت کند. ارزش های جهان وطنانه امکان این را یافته اند تا بتوانند اجتماعی در فضای سیاسی و به نوعی پیرزوی دست پیدا کنند. مسابقات جام جهانی به نوعی زبان و نماد زیست جهان وطنانه است. امروزه جوامع و ملت ها با زبان ورزش و فوتبال در کنار همدیگر زندگی می‌کنند و در نوعی رقابت فرهنگی ارزش ها و خواست های خود برای صلح و همزیستی را تمرین کرده و تحقق می‌بخشند. در این فضای جهانی که جام جهانی آن را ایجاد کرده گشوده شدن درهای استادیوم آزادی به سوی زنان دارای نوعی ارزش مضاف است. در اینجا نه تنها به جنبش زنان ایران به موفقیتی هر چند کوچک دست می يابد بلکه به طور همزمان گام معنادار برای پیش برد زیست جهان وطنانه رخ می دهد.
زنان و مردان و کودکان و نوجوانان در استادیوم آزادی در کنار هم به تماشای بازی ای مشغول می شوند که صدها میلیون انسان دیگر در سراسر جهان به طور همزمان آن را تماشا می‌کنند. برای مدت 90 دقیقه صدها میلیون نفر فارغ از رنگ، نژاد، دین، موقعیت و طبقه اجتماعی و جنسیت در کنار هم و برای ارزش‌های مشترک قرار می‌گیرند. این شیوه با هم بودن جهانی که عوامل تبعیض آمیز را کنار می‌گذارد یک از راهبردهای مهم زندگی جهان وطنانه است. در این موقعیت جهان وطنانگی مسابقات جام جانی و ورزش دیگر تنها تمرین تقویت سلامت جسمی و یا حتی تلاش برای پیروزی بر رقیب و نشان دادن توانایی ها و قدرت جوامع نیست. بلکه در این موقعیت جهان وطنانه چیزی که در واقع به لحاظ معنایی در خودآگاه و ناخودآگاه ذهن جمعی جهانی وجود دارد میل آشکار و پنهان همه جوامع و شهروندان جهانی برای با هم بودن است. علاوه بر این حضور زنان در استادیوم آزادی به معنای این است که ما اکنون می خواهیم از قابلیت های وجودی زنانگی و ارزش های اخلاقی و انسانی آن‌ها برای زیست جهان وطنانه بهره جویی کنیم.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
مناقشه حجاب، از « ايتا» تا خيابان (اعتماد) عصا بیفکن و از بیم اژد‌ها مگریز (جوان) این‌بار کوه حتی موش هم نزایید! (کيهان)پاس گل به گروسی؟ (خراسان)
سایر اخبار این روزنامه
فوتبال برای بازنده‌هایی که خوب نیستند به وجود نیامده است ۹۰ دقيقه برابري در آزادي اجاره خانه درحباب كاذب ملت ایران از دشمن هراسی ندارد یکشنبه سرنوشت‌ساز اردوغان آینده خوفناک جهان با فروریزی برجام پرونده FATF باز است به خاطر فرزندان «وطن» ادامه بازي فريز نفتي جنگ نفتي جديد عليه ايران حضور جهان وطنانه زنان و مردان ایرانی در استادیوم آزادی و کازان برجام به آی.سی.یو رفت