چقدر خوش‌شانس بودی، اسپانیا!

از آخر شروع کنیم! ‌وقتی کنهای اروگوئه‌ای سوت پایان مسابقه را به صدا درآورد، اعضای تیم ملی و تمام مردم ایران ناراحت بودند!‌ نه به خاطر باخت!‌به خاطر اینکه تا ثانیه آخر مسابقه حق پسران ایران باخت نبود! و این حقیقتی است که کسی انتظار آن را نداشت! درست است که توپ و میدان در اختیار تیکی‌تاکای ماتادورها بود،‌ اما موقعیت‌های ایران به مراتب خطرناک‌تر از حریف پرآوازه بود! اتفاقی که باعث شد اسپانیای بزرگ بعد از اینکه روی یک اتفاق و یک اشتباه به گل برسد، روی به کنترل بازی با تکیه بر نبوغ ستاره‌های خود بیاورد!
شب پیش در ورزشگاه شهر کازان که بیش از 80 درصد سکوهایش در اختیار هواداران تیم ملی ایران بود،‌ باز هم حس یک حسرت آشنا را برای ایرانی‌ها به دنبال آورد. اگر چهار سال قبل با گل لیونل مسی در بلوهوریزنته به آرژانتین در ثانیه آخر باختیم،‌ چهار سال بعد و این بار در کازان و مقابل اسپانیا باز هم دلاورانه بازی کردیم و فقط با یک گل باختیم!‌در شبی که اسپانیا حمله کرد،‌اما موقعیت چندانی روی دروازه بیرانوند ایجاد نکرد! مدافعان با جان و دل دفاع کردند و عملا فوق ستاره‌های لاروخا را کلافه کردند. شاید صحنه کرنر خطرناک اسپانیا  و دفاع جانانه رامین رضاییان و مرتضی پورعلی گنجی و سید مجید حسینی روی خط دروازه برای جلوگیری از گل دوم حریف‌، بهترین صحنه برای نشان دادن مسوولیت پذیری شاگردان کی‌روش بود. در فاز حمله هم که خیلی زود عزت اللهی برای ایران گل زد و توسط داور مردود اعلام شد. روی چند سانتر خطرناک دروازه دخه‌آ تا آستانه فرو ریختن پیش رفت. به ویژه صحنه‌ای که وحید امیری وقتی جرارد پیکه مدافع مستحکم بارسلونا که در ده سال اخیر جزو بهترین مدافعان فوتبال جهان بود را پیش رو داشت،‌ یک لایی استثنایی به او انداخت که تا مدت‌ها در ذهن همه ایرانیان باقی خواهد ماند. امیری البته بعد از تحقیر کردن پیکه توپ را برای مهاجمان ارسال کرد که با بدشانسی ضربه طارمی گل نشد!
دیشب و قبل از اینکه کنهای اروگوئه‌ای سوت آغاز بازی را به صدا در بیاورد،‌ خیلی‌ها از ترس یاس و ناامیدی، می‌ترسیدند که برای تیم ملی امیدوار باشند!‌ اما غرور ملی و تیم خوب کارلوس کی‌روش و تلاش فوق‌العاده یوزهای ایرانی باعث شد همه بدون توجه به این ترس،‌امیدوار شوند!‌ در نهایت اما باختیم! منتهی امید هیچ کسی نا امید نشد! پسران ایران باز هم فوتبال جهان را مجبور کردند که به آنها احترام بگذارند و بر خلاف انتظار جهان فوتبال‌، آنها حسرت می‌خورند که چرا به اسپانیا باختند و به حق خود که حداقل یک امتیاز از این بازی بود نرسیدند.