روزنامه جهان صنعت
1397/03/27
طلبکاری روحانی
«جهان‌صنعت»- سال گذشته پیش از حوادث دی‌‌ماه، کمپین پشیمانی از رای به حسن روحانی راه افتاد؛ کمپینی که به زعم چهره‌های اصلاح‌طلب، تلاش گروه‌های راست افراطی برای زیر سوال بردن روحانی بود. با این حال حوادث دی ماه و موج اعتراضات نشان داد که اگرچه بخشی از این حرکات و حملات به دولت می‌تواند ناشی از برنامه‌ریزی عده‌ای از جریان‌های سیاسی در کشور باشد اما بخش دیگر آن ناشی از عدم رضایت مردم از وضعیت اقتصادی و اجرایی نشدن انتظاراتی است که مردم با انتخاب روحانی داشتند. اگرچه موج اعتراضات در نهایت خاموش شد اما مطالبات مردم سر جایش به قوت باقی ماند؛ اعتراضاتی که اگرچه هزینه‌هایی برای معترضان و دولت به جا گذاشت ولی مسوولان دولتی معتقد بودند توانسته‌اند آن را به خوبی کنترل کنند. با این حال ادامه‌دار شدن گرانی ارز در ماه‌های بعدی و افزایش قیمت انواع و اقسام کالا، تجمعات کوچک و بزرگ را در گوشه و کنار کشور رقم زد. پس از خروج آمریکا از برجام این وضعیت به جایی رسیده که موج ناامیدی مردم از دولت افزایش یافت. مسوولان کشور هم همچون گذشته با اشاره به آنکه در شرایط حساس کنونی هستیم، خواستار ادامه مبارزه مردم با شرایط موجود شده‌اند. اعضای کابینه دولت روحانی در برابر این فشارهای اقتصادی باخونسردی کامل از وجود حباب در وضعیت اقتصادی سخن گفتند و آن را موقتی خواندند تا اینکه در نهایت گرانی‌ها دولت را مجبور کرد در جلسات هیات وزیران این موضوع را بررسی و دستورهایی را برای آن صادر کند. درست در همان روزی که روحانی به هیات دولت دستوراتی در باب گرانی داده بود، با اصحاب رسانه دیدار داشت. در این دیدار عده‌ای از فعالان رسانه‌ای از ناامیدی و خستگی مردم از شرایط موجود سخن گفتند و خواستار شنیده‌شدن صدای مردم از سوی دولت شدند، عده‌ای دیگر هم با اشاره به وضع موجود در رسانه‌ها خواستار توجه بیشتر دولت به آنها شدند. بسیاری از مسوولان رسانه‌ها گمان می‌کردند دولت روحانی، دولتی است که از انتقادات استقبال می‌کند و برخلاف دولت‌های گذشته و سایر نهادهای موجود در نظام در این زمینه گوش شنوا دارد. این انتظار از سخنان خود رییس‌جمهور در مراسم‌های مختلف ناشی می‌شد.بخش دیگری از این انتظار هم به این دلیل است که در طول پنج سال گذشته همواره رسانه‌های مخالف و موافق دولت بدون ترس از نگاه‌های امنیتی دولت‌های یازدهم و دوازدهم را نقد کرده بودند. با این حال در این دیدار اصحاب رسانه با رفتار و گفتاری عجیب از سوی رییس‌جمهور مواجه شدند. بسیاری از روزنامه‌نگارانی که در آن محفل حضور داشتند این جمله را تکرار می‌کردند که ما برای بیان مشکلات و انتقادات به این جلسه رفتیم اما در نهایت حرف‌های روحانی حاکی از آن بود که اصحاب رسانه مقصر وضع موجود در جامعه هستند. حسن روحانی رییس‌جمهور پس از شنیدن سخنان فعالان و مدیران مسوول برخی از رسانه‌های کشور با حالت تدافعی در جواب رسانه‌های کشور درباره ناامیدی و خستگی مردم اعلام کرد رسانه‌ها توقع مردم را بالا برده‌اند، چرا رسانه‌ها امید را در جامعه تزریق نمی‌کنند؛ سوالی که در ذهن بسیاری از خبرنگاران با ابهام مواجه شد که چگونه در شرایطی که گرانی در کشور بیداد می‌کند باید از امید سخن گفت. او در میان سخنانش اعلام کرد آنچه مهم است آن است که بار روی دوش رسانه‌ها برای بهبود وضعیت مردم به همان اندازه‌ای سنگین است که بار روی دوش دولت. وی در ادامه معتقد بود وضع بد اقتصادی کشور دلیل امنیتی، اقتصادی و... ندارد بلکه تنها ناشی از جنگ روانی است. روحانی در حالی رسانه‌ها را به ایجاد جنگ روانی متهم کرد و آنها را مسبب وضع موجود دانست که خود وعده‌های انتخاباتی‌اش را فراموش کرده است. او متعهد شده بود تا تمام تلاش خود را به‌کار بگیرد تا مسایلی همچون باز شدن فضای سیاسی کشور، رونق اقتصادی، رفع تحریم‌ها و همچنین احیای حقوق شهروندی را محقق کند اما امروز بیش از یک سال از انتخاب مجدد او برای ریاست‌جمهوری می‌گذرد و هر روز دولت بی‌انگیزه‌تر از قبل مسوولیتش را ادامه می‌دهد و تصمیمی هم برای اصلاح و کارآمدی خود ندارد. اما در عین حال دولت هم باید به ضعف خود اقرار و هر چه سریع‌تر نسبت به ترمیم بدنه اقدام کند و از رسانه‌ها برای نیل به این هدف مدد بجوید.در ادامه بخشی از انتقاد روحانی در این جلسه به اصحاب رسانه این بود که چرا مردم اطلاعات خود را از رسانه‌های بی‌نام و نشان دریافت می‌کنند و گاهی رسانه‌های غیرداخلی منبع دریافت اطلاعات مردم هستند. درحالی رییس‌جمهور از رسانه‌ها انتظار دارد که دولت را همراهی کنند که خود با آنها در بخش‌های مختلف صادق نبوده و اطلاعات ویژه‌ای در اختیار آنها قرار نمی‌دهد. البته این انتظارها تنها محدود به رییس دولت دوازدهم نیست و کل مسوولان کشور را شامل میشود. البته بخشی از حرف‌های رییس‌جمهور به صدا و سیمایی اشاره داشت که معمولا اخبار را گزینشی و به دور از انصاف منتشر می‌کند و این مساله بر کسی پوشیده نیست.
با این حال در انتقاد از روحانی باید گفت اگرچه یکی از وظایف مهم رسانه‌ها در شرایط بحرانی همراهی با دولت و حکومت‌ها برای گذر از این‌گونه بحران‌هاست اما رسانه‌ها وظایفی از جمله پاسخگو کردن حاکمیت و جهت دادن به خواسته‌های مردم را هم بر عهده دارند اما قطعا این کارکرد سیاسی مسبب شرایط موجود نیست و تنها به بازگو کردن واقعیت‌های کشور، شفافیت اوضاع فعلی و آگاهی مردم و حاکمیت کمک می‌کند. از این رو صحبت‌های روحانی با اهالی رسانه ضمن تعجب‌برانگیز بودن، او را هم زیر سوال برد. رییس‌جمهور باید بداند که با گذشت پنج سال از عمر دولت تدبیر و امید بسیاری از مسایل و مشکلات در کشور خودنمایی می‌کند و تداوم این وضعیت باعث ناامیدی مردم شده است. این رسانه‌ها نیستند که بذر بی‌اعتمادی مردم به حکومت را می‌پاشند بلکه اقدامات و عملکرد حاکمیت است که ریشه این اعتماد را می‌خشکاند. این آگاهی در ملت ایران وجود دارد که مسببان وضع موجود را بشناسند.
مردم می‌دانند که رییس‌جمهوری که با وعده‌هایی چون گفت وگوی ملی و آشتی ملی رای مردم را خرید و نظر اکثریت را به خود جلب کرده آرمان‌های امروز ملت را فراموش کرده و تنها شاهد انباشته شدن مطالبات ملی بوده است.
روحانی یا درک صحیحی نسبت به شرایط موجود ندارد یا تعدد چالش‌ها و مشکلات داخلی و خارجی و البته محدودیت‌هایی که علت اصلی آنان مشخص نیست مانع از تحقق وعده‌هایش شده است. اما به هر حال اینکه مردم از وضع موجود گلایه کنند و حاکمیت را مسبب اصلی مشکلات خود بدانند قضاوتی واقعی و البته انتظاری بحق است و دولت باید این انتقاد را بپذیرد. رای‌دهندگان به رییس‌جمهور انتظار دارند به وعده‌های داده شده پایبند بوده و نهایت تلاش خود را برای پاسخ به وعده‌ها به‌کار ببندد اما نه‌‌تنها این وعده‌ها عملی نشده بلکه آزادی مدنی مردم نیز گرفته شده و به جای آنکه حاکمیت پاسخگوی وضع موجود باشد این مردم و رسانه‌ها هستند که متهم می‌شوند به اینکه چرا واقعیت کشور را می‌دانند یا حقایق را مخابره می‌کنند.
هجوم روحانی به رسانه های داخلی
نعمت احمدی، حقوقدان و کارشناس رسانه در گفت‌وگو با «جهان‌صنعت» درباره انتقاد روحانی به اهالی رسانه گفت: جای تعجب است که آقای روحانی که خودش سال‌ها در شورای عالی امنیت بوده و از رمز و رازهای مسایل امنیتی باخبر است به رسانه‌ها هجوم می‌آورد. وی با تاکید بر اینکه ما در ایران مطبوعات نداریم گفت: روزنامه‌های ما اکثرا دولتی هستند. ما چقدر روزنامه داریم که با انتقادهایی که به دولت و حاکمیت داشتند دوام آورده باشند؟ ما روزنامه‌ای نداریم که با مطرح کردن انتقاد به تیراژ بالاتری دست پیدا کرده باشند. احمدی ادامه داد: آگهی تبلیغاتی به روزنامه‌های مستقل داده نمی‌شود اما به روزنامه‌های خاص داده میشود. یارانه‌ها را اگر در نظر بگیریم در نحوه تقسیم آن کاملا اجحاف صورت می‌گیرد. جدا از این تبعیض در یک دوره‌ای آقای مرتضوی یک هیاتی تشکیل داد که در اتاق‌های مختلف دادگاه از هر روزنامه‌ای بولتن درست و بررسی می‌کردند که کدام کلمه به چه‌کسی برمی‌خورد. در آن دوره روزنامه‌ای تحت تعقیب قرار گرفت به این خاطر که نوشته بود من ابتدا ایرانی‌ام و بعد مسلمان. در این خصوص این هیات گفتند که جرم واقع شده است. وی تاکید کرد: اخبار باید شفاف باشد. در کدام اداره روابط عمومی آن شفاف است؟ اگر نظارت و شفافیت بود این اتفاقات در مملکت نمی‌افتاد که شش موسسه مالی 25 درصد از نقدینگی کشور را در جایی دپو و بعد به بازارهای مختلف روانه و سرانجام قصه پرغصه موسسات مالی را درست کنند. وی افزود: شما می‌توانید بنویسید که برخی شرکت‌های خودروسازی، ماشین تولید، احتکار و دپو کردند و بعد با شورای قیمت‌گذاری دست به یکی کردند و حدود 40درصد قیمت‌ها را بالا بردند و یک شبه صدها میلیارد سود کردند. آیا میشود خبرنگار به پارکینگ این شرکت‌ها برود و حجم عظیمی از ماشین‌هایی که آنجا هستند را نشان دهد که با ارز 3500تومانی وارد شدند و الان با ارز 7 هزار تومانی به فروش می‌روند؟ متاسفانه یک‌شبه کل نقدینگی کشور را می‌بلعند و نابسامانی اقتصادی به وجود آوردند اما رسانه‌ها نمی‌توانند این مسایل را منتشر کنند.
احمدی تاکید کرد: مطبوعات اول یک بنگاه خبررسانی و بعد بنگاه اقتصادی برای مدیرمسوول‌ها هستند. مدیرمسوول باید قلم،کاغذ، ساختمان چاپخانه و حقوق پرسنل را فراهم کند اما از آن طرف دولت بی‌محابا به او حمله می‌کند. در زمان مشروطه قرار بود مطبوعات رکن چهارم آزادی باشد یعنی قوه مقننه، مجریه و قضاییه مال هیات حاکمه و مطبوعات نیز برای مردم و در واقع رکن چهارم آزادی باشد. اما می‌بینید که با مطبوعات در کشور چه کردند. ما در کشور نمی‌توانیم بگوییم مطبوعات و امنیت شغلی داریم. آقای رییس‌جمهور به خبرنگاران امنیت شغلی می‌دهید اگر این امنیت را می‌دهید بیاییم و از زیر مجموعه خود شما چند سوال بپرسیم، آیا این امکان حاصل میشود؟ وقتی مصاحبه مطبوعاتی می‌گذارید سوالات گزینشی مطرح میشود، با این اوضاع چه مطبوعاتی خواهیم داشت؟ ما فقیرترین مطبوعات را داریم و مطبوعات ما عمدتا جوانمرگ می‌شوند و برخی از مطبوعات هم وقتی هنوز پروانه‌شان صادر نشده سر زا می‌روند. احمدی ادامه داد: در این برهوت که رییس‌جمهور بعد از مقام معظم رهبری برابر اصل 313 قانون اساسی شخص دوم مملکت است و باید حامی رسانه‌ها باشد به آنها هجوم می‌آورد. این در حالی است که خود ایشان به رادیو و تلویزیون می‌گوید میلی آیا با این اوصاف در شرایطی هستیم که مطبوعات بتوانند حداقل امید داشته باشند که یک سال دیگر روی پای خود بایستند؟
سایر اخبار این روزنامه
مساله مبارزه با فساد به‌طور جدی دنبال شود
تیر خلاص به نظام پولی
مقابله به مثل چین در برقراری تعرفه گمرکی برای آمریکا ؛
سیاهچاله دولت بی‌تدبیر تولید را نابود کرد
اولین واکنش وزیر راه‌و‌شهرسازی به گرانی مسکن؛
وعده‌های دولت دوازدهم ناکام ماند
بازی با بورس
* وقتی او دست پیش را می‌گیره!
هله و هوله!
طلبکاری روحانی
یک گل و این همه شادی
پاداش پشتکار؛
چگونگی گذر اقتصاد از تحریم‌ها
آیا روحانی فراموشکار شده است؟
چگونگی گذر اقتصاد از تحریم‌ها
چگونگی گذر اقتصاد از تحریم‌ها
چگونگی گذر اقتصاد از تحریم‌ها
