ملاقات تاریخی سنگ «اون» بعد از سنگاپور!

عنوانی که برای دیدار رئیس‌جمهور آمریکا و رهبر کره شمالی معمولا در رسانه‌ها به کار رفته «یک دیدار تاریخی» است که تاریخی بودن این دیدار هم به سه دلیل است؛ نخست اینکه بعد از جنگ کره تا کنون معمولا دیداری در این سطح بین رهبران کره شمالی و آمریکا اتفاق نیفتاده است. دوم اینکه، این دیدار در شرایطی اتفاق می‌افتاد که تا چندی پیش دو کشور تا آستانه یک جنگ هم پیش رفتند و حتی به عنوان دلیل سوم هم باید گفت که دو کشور درباره یک موضوع بسیار حساس به نام مسائل هسته‌ای کره شمالی گفت‌وگو و مذاکره کردند. بنابراین این سه عامل باعث شده که این دیدار به عنوان یک دیدار تاریخی مطرح شود. نکته بعدی وجود ابهام در کلیت کار است. یعنی با اینکه این دیدار اتفاق افتاد و قبل از شروع این دیدار هم درباره آنچه باید بحث می‌شد و به توافق می‌رسیدند، صحبت شده بود با این حال هیچ یک از رهبران دو کشور با صراحت و جدیت از یک توافقنامه صحبت نکردند و این نشان می‌دهد که هنوز اعلام بعضی چیزها در هاله‌ای از ابهام است. به عنوان مثال جهت گیری کلی سیاست خارجی آمریکا در ارتباط با کره شمالی این بود که خلع سلاح کامل هسته‌ای اتفاق بیتفد، این خلع سلاح برگشت ناپذیر باشد و این اقدام مورد راستی آزمایی قرار بگیرد. اما در کنفرانس مطبوعاتی که ارائه شد، فقط به یکسری کلیات پرداخته شد و آنهم تحت عنوان خلع سلاح کامل هسته‌ای کره شمالی و جالب اینکه این بحث‌ها بیشتر از طرف آمریکایی‌ها مطرح شد تا از طرف مقامات کره شمالی و تعهداتی که باید آمریکایی‌ها باید به کره شمالی می‌دادند به‌خصوص تعهدات امنیتی، کمتر از زبان ترامپ جاری شد. گویی هر رهبری تمایل داشت که دستاوردهای خود را ارائه دهد و کمتر از داده‌های خود صحبت کند. این مسائل باعث شده که تحلیلگران نسبت به آینده با بدبینی تحولات آمریکا و کره شمالی را تعقیب کنند و خصوصیات رهبران دو کشور هم به‌گونه‌ای است که کوچکترین خللی در گفت‌وگوها و مذاکرات می‌تواند آنها را به یک عقب نشینی تاریخی وادار کند. یعنی به همان میزان که دیدارشان یک دیدار تاریخی بود هر اقدامی می‌تواند آنها را به یک عقب نشینی تاریخی وادار کند.
ادامه صفحه 16