پایان جنگ یا آغاز راه دشوار صلح

سرانجام پس از هفته ها انتظار ، رهبران آمریکا و کره شمالی برای نخستین بار با یکدیگر دیدار کردند و دستان هم را به نشانه آغاز دوران جدیدی در روابط دو کشور فشردند . دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا و کیم جونگ اون ، رهبر کره شمالی پس از دیدار با یکدیگر سند مشترکی را امضا کردند تا راه رسیدن به صلح و آشتی میان دو کشور را مشخص کند . تعهد به ایجاد روابط نوین ، تاکید بر صلح پایدار در شبه جزیره کره ، ادامه روند تخریب تاسیسات اتمی کره شمالی و در نهایت کمک به کشف بقایای سربازان کشته شده یا مفقود در جنگ کره در خلال سال های 1950 تا 1953 ، چهار محور توافق امضا شده میان ترامپ و اون بود . رسیدن از نقطه جنگ قریب الوقوع به نقطه صلح قریب الوقوع میان آمریکا و کره شمالی ، گرچه گامی رو به جلو برای حل یکی از عمده ترین مخاطرات امنیتی در جهان قلمداد می شود ، با این حال ، همزمان تردید های جدی درباره موفقیت آمیز بودن این دیدار وجود دارد . البته تردیدی نیست که ناتوانی کره شمالی در ادامه فشارهای اقتصادی آمریکا ، به ویژه پس از آن که چین نیز به این فشارها پیوست ، در تغییر رفتار پیونگ یانگ تاثیر شگرفی داشته است . اما سختی راه رسیدن به صلحی پایدار میان واشنگتن – پیونگ یانگ در حقیقت از لحظه دیدار ترامپ و اون در سنگاپور آغاز می شود . تا پیش از این ، سران کره شمالی به دفعات از آمادگی خود برای خلع سلاح اتمی در شبه جزیره کره و حتی دیدار با سران آمریکا خبر داده بودند . آمریکایی ها نیز اندکی با سرسختی بیشتر ، مذاکرات منتج به خلع سلاح کره شمالی را رد نمی کردند . اما اکنون با دست دادن ترامپ و اون در برابر دوربین ها ، زمان برای محقق ساختن ایده خلع سلاح اتمی شبه جزیره کره فرا رسیده است . با این حال ، تعریف آمریکایی ها از این مفهوم با تعریف کره ای ها فاصله زیادی دارد. واشنگتن به صراحت اعلام کرده است که خلع سلاح اتمی کره شمالی باید شامل نابودی و برچیدن کامل ، قابل راستی آزمایی و غیرقابل برگشت بودن سلاح اتمی و موشکی این کشور باشد . در حالی که به نظر می رسد خلع سلاح اتمی شبه جزیره کره از منظر پیونگ یانگ ، برداشته شدن چتر اتمی آمریکا از  سر کره جنوبی و ژاپن را نیز در بر گیرد . از سوی دیگر دو طرف به یکدیگر به شدت بی اعتماد هستند تا جایی که ترامپ لغو تحریم ها علیه کره شمالی را به پایان فرایند خلع سلاح اتمی این کشور مشروط کرده است . در حالی که تجربه خروج آمریکا از توافق هسته ای با ایران – برجام – بر بی اعتمادی ها به آمریکایی ها افزوده است. همچنین بازیگران منطقه ای و بین المللی نظیر ژاپن ، چین یا روسیه نیز قادر خواهند بود در مسیر دوستی آمریکا و کره شمالی مانع ایجاد کنند؛ زیرا تقویت محور واشنگتن – پیونگ یانگ یا مثلث واشنگتن – سئول – پیونگ یانگ ترس ها و نگرانی هایی را در توکیو ، پکن یا مسکو ایجاد خواهد کرد ؛ آن هم در شرایطی که با وجود اجماع ملی در آمریکا برای مقابله با خطر کره شمالی هسته ای ، جلب رضایت کنگره برای لغو تحریم های کره شمالی دشوار به نظر می رسد . همچون تحریم های ایران ، اغلب تحریم های وضع شده آمریکا علیه کره شمالی توسط کنگره به تصویب رسیده و لغو این تحریم ها نیز به مصوبات کنگره نیاز دارد . به عبارت دیگر همان گونه که کنگره در برابر تصمیم دولت وقت به ریاست باراک اوباما برای تعدیل تحریم های هسته ای ایران ایستاد ، چه بسا قانون گذاران آمریکایی نیز به سرعت مقامات اجرایی نتوانند از مرحله تقابل با پیونگ یانگ  به مرحله آشتی با آن برسند و تحریم های کره شمالی به قوت خود باقی بماند . از این رو می توان گفت خنده های ترامپ و کیم نه پایان جنگ که آغاز راه پرچالش و دشوار رسیدن به صلح است .