تب فوتبالی در سرمای روسی


ساعت به ساعت، دقیقه به دقیقه و ثانیه به ثانیه به آغاز جام‌جهانی 2018 نزدیک می‌شویم؛ تورنمنتی که این بار به میزبانی روسیه برگزار خواهد شد. بی‌تردید میزبانی از بزرگ‌ترین تورنمنت دنیای فوتبال می‌تواند برای هر کشور و مردمش حائز اهمیت باشد اما گویا روس‌ها هنوز به اهمیت بالای میزبانی کشورشان پی نبرده‌اند. در روسیه، هیجان جام‌جهانی را فقط می‌توان در بین توریست‌ها دید و احساس کرد و بر‌خلاف میهمانان پرشور، مردم روسیه آنچنان که باید شور و اشتیاق برگزاری بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی جهان را ندارند. در اولین روز حضور در روسیه سعی کردم با حضور در مرکز شهر با روس‌ها در‌خصوص جام‌جهانی و میزبانی کشورشان از این رویداد مهم صحبت کنم. اولین چیزی که جلب توجه می‌کرد وضعیت زبان دوم در پهناورترین کشور دنیا بود. در‌واقع تعریف زبان انگلیسی در روسیه خیلی ساده است؛ نسل قدیمی که اصلا بلد نیستند و نسل جدید هم خیلی دست و پا شکسته حرف می‌زنند! حالا بهتر درک می‌کنم که چرا در مسکو حتی نام خیابان‌ها هم با الفبای روسی (سیرلیک) نوشته شده و حتی نقشه انگلیسی هم به سختی پیدا می‌شود. هر‌چند‌ همه این‌ها شروع کار در جام‌جهانی را سخت کرده بود اما به‌هر حال برخورد روس‌ها با دیدن ‌ای‌دی کارت فیفا بسیار دوستانه بود و این حضور در مرکز شهر و صحبت درباره جام‌جهانی را لذت‌بخش‌تر کرده بود. بعد از سوال در خصوص ملیت و اطمینان از روس بودن، یک سوال مشترک را مطرح کردم؛ این‌که میزبانی جام جهانی برای شما چه معنایی دارد؟
آقا 35 ساله- متصدی پذیرش هتل
میزبانی از جام‌جهانی اتفاق جالبی بود. به‌خصوص برای ما که می‌دانستیم سرمان حسابی شلوغ می‌شود. اما من فکر می‌کنم برای مردم روسیه میزبانی از بازی‌های المپیک زمستانی به مراتب جذاب‌تر از جام جهانی فوتبال بود. حداقل برای من این‌طور است.
آقا ‌29 ساله- راننده تاکسی


خوشحال شدم چون می‌دانستم کارم بهتر می‌شود. سرمان خیلی شلوغ شده و از این بابت خوشحالم. کار ما مستقیما با کوچه و خیابان در ارتباط است و هیجان توریست‌ها به ما هم سرایت می‌کند. فکر می‌کنم در این یک ماه لذت ببرم. البته فوتبالی نیستم و احتمالا در حین برگزاری بازی‌ها دارم توریست‌ها را جابه‌جا می‌کنم.
خانم‌26 ساله- دانشجو
چند تا تیم به روسیه آمدند و قرار است یک ماه با هم بازی کنند. تیم ملی ما هم حضور دارد. این همه چیزی است که می‌دانم.
آقا‌46 ساله- مدیر فروشگاه زنجیره‌ای آشان
فکر می‌کنم این رویداد فقط برای فوتبالیست‌های روسی مهم باشد. در روسیه یا ورزشکار حرفه‌ای هستید یا شغل دیگری دارید که هیچ ارتباطی با ورزش ندارد. از این 2 حالت خارج نیست! این‌جا فقط کسانی برای تماشای یک مسابقه به ورزشگاه می‌روند که خودشان ورزشکار حرفه‌ای هستند و با توجه به این مسئله فکر نمی‌کنم از طرف روس‌ها شاهد استقبال خوبی باشیم. می‌دانید فوتبال ورزش شماره 7 مردم روسیه است. ما ورزش‌های زمستانی و رزمی را ترجیح می‌دهیم.
خانم 37 ساله- فروشنده
فوتبال برای من ورزش جذابی نیست. البته پسرم خیلی هیجان دارد و شاید در این یک ماه بخشی از این هیجان به خانه ما هم سرایت کند!
آقا ‌61 ساله- بازنشسته
خیلی خوشحالم. تماشای فوتبال همیشه یکی از سرگرمی‌های من بوده و خوشحالم از این‌که می‌توانم از نزدیک شاهد بزرگ‌ترین رویداد دنیای فوتبال باشم. بلیت بازی روسیه- اروگوئه را تهیه کردم و برای شروع این بازی لحظه‌شماری می‌کنم.
خانم‌24 ساله- دانشجو و فروشنده
احساس خاصی ندارم! هیچ‌وقت فوتبال را دوست نداشتم و درک نمی‌کنم که چطور یک نفر می‌تواند عاشق فوتبال باشد!
آقا‌38 ساله- مهندس مکانیک
این میزبانی بیشتر از این‌که ورزشی باشد، سیاسی است. امیدی به تیم ملی کشورمان نداریم و شاید کارمان در مرحله گروهی تمام شود اما امیدوارم کشورم بتواند از نظر سیاسی به اهداف خود برسد.
هر ورزشی که بتوان آن را در زمستان به سادگی انجام داد، مورد علاقه اهالی این کشور بزرگ است؛ اسکی، اسکیت روی یخ،‌ هاکی، پاتیناژ و لوژسواری، ورزش‌های مورد علاقه اهالی روسیه هستند که در این رشته‌ها بالاترین مدال‌هال المپیک‌های زمستانی هم به دست آمده است.