امروز جهان به سنگاپور چشم دوخته است



ندا آکیش
روزنامه نگار


سنگاپور، کوچک ترین کشور بندری جنوب شرق آسیا امروز شبیه سوئیس اروپا شده است. تردد بیش از 3 هزار خبرنگار از گوشه گوشه جهان و دیپلمات‌ها بویژه دیپلمات‌های امریکا و کره شمالی در اطراف هتل مجلل «کاپلا»، محل دیدار تاریخی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی فضای این «کشور- شهر» را نه تنها برای محلی‌ها حتی برای مقامات سنگاپور که می‌گویند حدود 20 میلیون دلار برای این میزبانی هزینه کرده‌اند، غریب اما دلپذیر و هیجان انگیز کرده است.
به گزارش «ایران» به نقل از شبکه خبری الجزیره، عصر یکشنبه که کیم و ترامپ به همراه هیأت‌های عالی رتبه خود وارد سنگاپور شدند، آرام آرام 3 هزار خبرنگار خارجی‌ای که از کشورهای مختلف برای پوشش دیدار تاریخی رهبران واشنگتن و پیونگ یانگ نام‌نویسی کرده بودند، راهی سنگاپور شدند. حالا تقریباً تمام اتاق‌های هتل‌های این شهر پر شده، خیابان‌ها بشدت امنیتی شده و محلی‌ها برای اینکه امروز با راه بندان، شلوغی‌های احتمالی و بازرسی‌های امنیتی مواجه نشوند، با وسایل حمل و نقل عمومی و زودتر از هر روز به سر کارهای خود رفته‌اند.
نخست‌وزیر سنگاپور که یکشنبه شب و دیروز دوشنبه به طور جداگانه با رهبر کره شمالی و رئیس جمهوری امریکا گفت‌و‌گو کرد، درمصاحبه با خبرگزاری آسوشیتد پرس گفته است، نیمی از هزینه 20 میلیون دلاری میزبانی از کیم و ترامپ را به بخش تأمین امنیت این نشست اختصاص داده است. به همین خاطر است که امروز در پایتخت سنگاپور بویژه در مجاورت هتل‌های محل اقامت هیأت‌های امریکا و کره شمالی و همچنین هتل محل دیدار ترامپ - اون هر جا را که نگاه می‌کنی «گورخا»ها را می‌بینی. «گورخا» اصطلاحی است که به گارد ویژه امنیتی سنگاپور اطلاق می‌شود و این گارد در دوره‌ای که سنگاپور مستعمره انگلیس بود با سربازگیری از نیروهای نپالی شکل گرفت.
از جنگ لفظی شدید تا همنشینی
در واشنگتن و پیونگ یانگ و حتی در سراسر جهان نیز چشم‌ها به سنگاپور دوخته شده است و همه منتظرند که ببینند، دیدار رئیس جمهوری 72 ساله امریکا با رهبری که تقریباً نصف سن او را دارد، چگونه پیش می‌رود. رهبری که در یکی از روزهای سال 2017 ترامپ را «پیر خرفت» نامید و تهدید کرد، می‌تواند شهرهای مهم امریکا را تنها با فشار یک دکمه منهدم کند، امروز روبه روی رئیس جمهوری می‌نشیند که او را «مردک موشکی» نامید و با «آتش و خشمی که جهان تاکنون مشابهش را ندیده» تهدید کرد. در اینکه دیدار امروز اون - ترامپ تاریخی است، شکی نیست زیرا تا همین 6 ماه پیش و تقریباً تمام سال 2017 دو رهبر جنگ لفظی شدیدی با هم داشتند و مدام توانایی‌های نظامی خود را به رخ هم می‌کشیدند و یکدیگر را با حمله هسته‌ای تهدید می‌کردند. امریکا حتی دست به برخی اقدام‌های عملی مقدماتی زد و ناوهای خود را در آب‌های شبه جزیره کره و نزدیک مرزهای کره شمالی مستقر کرد. تقریباً 12 ماه پیش یعنی در دومین هفته ژوئن 2017 روزنامه دولتی کره شمالی «رودانگ سینمون» اعلام کرد، کره شمالی به مراحل پایانی ساخت موشک دوربرد که توانایی رسیدن به قاره امریکا دارد، نزدیک شده است.
4 هفته پس از آن، هنگامی که امریکایی‌ها درحال جشن گرفتن تعطیلات 4 جولای (روز ملی امریکا) بودند، کره شمالی با موفقیت نخستین موشک بالستیک قاره پیمای خود را آزمایش کرد. پس از آن نیز کیم به آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای خود ادامه داد و ششمین آزمایش موشکی خود را نیز انجام داد. او هر آزمایشی که انجام می‌داد، یک گام به جنگ با امریکا نزدیک می‌شد. اما از نخستین روز سال 2018 همه چیز تغییر کرد و رهبر کره شمالی در نطق سال نو خود سیگنال‌های مثبتی هم به واشنگتن و هم به سئول فرستاد و مقامات امریکا و کره جنوبی نیز بسرعت به این سیگنال‌ها پاسخ مثبت دادند. نتیجه 6 ماه نرمش و تغییر موضع از سوی امریکا، کره شمالی و کره جنوبی دیدار امروز کیم و ترامپ است. البته هنوز هیچ‌کس نمی‌داند، بعد از این نشست چه خواهد شد.
انتخاب سنگاپور برای برگزاری این نشست از این جهت بوده که دولت سنگاپور روابط بسیار نزدیکی با امریکا دارد و درعین حال یکی از معدود کشورهایی است که سفارت کره شمالی در آن فعال است. اما این انتخاب به هیچ وجه نمی‌تواند تضمین‌کننده خوب پیش رفتن دیدار اون و ترامپ باشد. از حدود یک ماه و نیم قبل که ترامپ و اون تمایل خود را برای ملاقات بی‌واسطه با هم ابراز کردند و رهبر کره شمالی آمادگی خود را برای خلع سلاح هسته‌ای اعلام کرد، تصور عمومی این بود که آنچه باید تکلیفش در نشست امروز مشخص شود مسأله خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی است اما برخلاف این تصور، آنچه تکلیف این نشست را روشن می‌کند مواضع امریکاست. اینکه آیا امریکا حاضر است تضمین‌هایی را که کره شمالی می‌خواهد، در ازای خلع سلاح هسته‌ای بدهد، بسیار حائز اهمیت‌تر است.مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا دیروز دوشنبه در صفحه توئیتر خود عکسی منتشر کرد که نشان می داد، کمتر از 24 ساعت مانده به مذاکرات اون – ترامپ؛ مقامات ارشد امریکا و کره شمالی در سنگاپور با هم دیدار کردند. در این دیدار سونگ کیم، سفیر امریکا در فیلیپین، چویی سون هوی، مقام ارشد وزارت امور خارجه کره شمالی و برخی دیگر از نمایندگان دو کشور حضور داشتند و پمپئو بدون بیان جزئیات دیدار در توئیتر نوشت: امروز در دیدار سونگ کیم با نماینده کره شمالی نشست‌ مفصل و قابل توجهی برگزار شد.
برنده و بازنده امروز
در کوتاه مدت، این اجلاس برای هر دو رهبر یک موفقیت سیاسی است زیرا افکار عمومی و احزاب و جریان‌های سیاسی امریکا و کره شمالی تقریباً همگی نظر موافقی نسبت به آن دارند. امروز برای کیم، فرصتی پیش آمده برای نخستین بار در تاریخ دو کشور با رئیس جمهوری امریکا، قدرتمندترین رهبر جهان دیدار کند و (از دریچه نگاه پیونگ یانگ) امریکا کره شمالی را به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای که باید مورد احترام جهانی قرار بگیرد به رسمیت شناخته و حاضر به مذاکره با آن شده است. از این رو، دیدار کیم با ترامپ جایگاه او را در کشورش بیش از پیش مستحکم خواهد کرد.
این نشست برای ترامپ نیز در کوتاه مدت خوب است اما تأثیر بلندمدت آن بستگی به چطور پیش رفتن مذاکرات دارد. بستگی به اینکه دو طرف چه توافق‌هایی می‌کنند و اینکه آیا مذاکرات تا انتها پیش خواهد رفت و به خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی خواهد انجامید یا در نیمه راه همه چیز به هم می‌ریزد؛ مانند اتفاق‌هایی که در دولت‌های گذشته امریکا افتاد. تحلیلگران می‌گویند، ترامپ با انجام این نشست همین حالا هم امتیاز انحصاری چنین رویداد مهمی را به نام خود ثبت کرده است حتی اگر کیم در مصالحه جدی و صادق نباشد. آنها می‌گویند، این نشست مانند یک موهبت است و تا زمانی که کره شمالی گام‌هایی برای خلع سلاح هسته‌ای برمی دارد و اجازه می‌دهد بازرسان به کشورش سفر کنند، امریکا باید این موهبت را حفظ کند. آنها می‌گویند اگر ترامپ در مراحل اولیه مذاکرات کنار بکشد، بازنده خواهد بود. اما برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند، چنین تاکتیک‌هایی را دولت‌های گذشته امریکا هم در پیش گرفته‌اند اما موفق نبوده‌اند. ممکن است در پایان نشست سنگاپور یا حتی یکسری نشست‌های پس از آن، ترامپ هم مانند دیگر رؤسای جمهوری امریکا دریابد که بحران شبه جزیره کره بحران غیرقابل حل است.
پیش از ترامپ 11 رئیس جمهوری سابق امریکا نیز به مذاکره با کره شمالی فکر کردند و این 11 رئیس جمهوری در طول 64 سال تلاش‌هایی نیز در این زمینه داشتند که البته موفقیت‌آمیز نبود و تمام این تلاش‌ها در نیمه راه متوقف شد. سابقه نخستین تلاش‌های امریکا برای مذاکره با کره شمالی و حل بحران شبه جزیره به سال 1953 بر می‌گردد و آخرین تلاش‌ها نیز به سال 2005 برمی گردد.