روزنامه وطن امروز
1397/03/22
چشم امید به شرق
نزدیک به 2 ماه دیگر تا آغاز اجرای مرحله نخست تحریمهای آمریکا علیه ایران زمان باقی مانده است. در این فاصله زمانی 2 ماهه، اروپا رفتاری را که نشاندهنده مقابله آنها با آمریکا در مسأله خروج از برجام و بازگرداندن تحریمها باشد از خود بروز نداده است. مذاکره با اروپا به نوعی دچار بنبست شده و مسأله نداشتن اراده و انگیزه اروپا برای ارائه تضمینهای اقتصادی و عدم اجرای تحریمهای آمریکا، باعث شده این بار امید، از غرب رهسپار شرق شود تا شاید آنجا بتواند رضایت «روسیه و چین» 2 کشور دیگر حاضر در برجام را برای ادامه همکاریهای اقتصادی و مقابله با تحریمهای آمریکا جلب کند.به گزارش «وطنامروز»، حسن روحانی به دعوت «شی جین پینگ» رئیسجمهور چین شامگاه جمعه وارد شهر ساحلی «چیندائو» در استان شاندونگ واقع در شرق چین شد تا در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای شرکت کند. او در حاشیه این اجلاس دیدارهایی با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه و
شی جینپینگ داشت. دیدارهایی که در آنها موضوع برجام و همکاریهای اقتصادی، محور مذاکرات طرفین بود. روحانی در دیدار پوتین خواستار سرمایهگذاری روسها در صنعت انرژی ایران شد. او در دیدار رئیسجمهور چین هم به صورت ویژه بر موضوع تجارت با پول ملی 2 کشور تاکید کرد. این دو موضوع، محورهای قابل توجه در سفر روحانی به چین است که میتوان در بحث کنار کشیدن آمریکا از برجام و ناتوانی اروپا در ادامه همکاری با ایران به آنها اعتنا کرد.
اما هدف یا اهداف سیاست چرخش به شرق روحانی چیست؟
اگرچه جمهوری اسلامی ایران همواره پیمان شانگهای را به عنوان یک فرصت در راستای تقویت همکاریهای تجاری خود با کشورهای همسایه و نیز روسیه و چین در نظر گرفته است اما در شرایط فعلی دولت روحانی تلاش دارد از ظرفیتهای این پیمان برای مقابله با تحریمهای اروپا استفاده کند؛ همان سیاستی که پیش از دولت حسن روحانی نیز از سوی ایران دنبال میشد. این بار اما دولت روحانی که در ماجرای برجام تمایلات غربگرایانه خود را آشکار کرده بود، تلاش میکند با چرخش از غرب به شرق، ظرفیتهای روسیه، چین و نیز هند را برای تجارت با ایران و مقابله با تحریمهای آمریکا فعال کند. بویژه آنکه به دلیل حضور چین و روسیه یعنی 2 کشور عضو برجام به عنوان محورهای اصلی پیمان شانگهای، دولت روحانی امیدوار به استفاده از ظرفیت شانگهای است. در این میان البته اینکه چین و روسیه تا چه اندازه نسبت به فعال کردن ظرفیت سازمان همکاری شانگهای برای تقابل با آمریکا و حمایت از ایران جدیت نشان دهند، میتواند تا حدود زیادی به ماهیت سیاست خارجی دولت روحانی مرتبط باشد. برخی کارشناسان معتقدند تمایل بیش از اندازه دولت روحانی برای تعامل با آمریکا که در مذاکرات هستهای و پس از آن بارها و بارها نشان داده شد، در نگاه چین و روسیه یک امتیاز منفی برای این دولت است و میتواند در اراده و انگیزه چینیها و روسها برای کمک به روحانی اثرگذار باشد. بویژه آنکه در دولت روحانی برخی همکاریهای تجاری با چینیها قطع شد. با این حال اما همکاریهای نظامی ایران و روسیه در سوریه برای ریشهکن کردن تروریسم و همینطور ماهیت جمهوری اسلامی، برگهای برندهای است که دولت روحانی میتواند به اثرگذاری آنها امیدوار باشد. البته در حوزه انرژی نیز انگیزههایی برای تداوم همکاریهای چین و روسیه با ایران وجود دارد. یک کارشناس دویچهوله در همین رابطه نوشته است: «ایران تنها کشور خاورمیانه است که منابع قابل توجه انرژی دارد اما ایالات متحده جای پایی در آن ندارد. از نقطه نظر ژئواستراتژیک، چین و روسیه از رژیمی که مخالف ایالات متحده باشد، استقبال میکنند». اگرچه حجم مراودات تجاری ایران و روسیه کمتر از 5 میلیارد دلار است اما ایران و روسیه در حوزههای امنیتی منافع مشترک مهمی در منطقه تعریف کردهاند که این موضوع میتواند پشتوانه مناسبی برای تقویت همکاریهای اقتصادی روسها در حوزه انرژی ایران و نیز تقویت صادرات مواد غذایی و کشاورزی ایران به روسیه باشد. مناسبات تجاری ایران و چین اما بسیار متنوع است. در جریان سفر رئیسجمهور چین به ایران در سال 2016، طرفین مقاولهنامهای تنظیم کردند که بر اساس آن مقرر شد تا 10 سال آینده سطح همکاریهای تجاری طرفین به عدد 600 میلیارد دلار برسد. بر اساس این گزارش همکاری اقتصادی ایران با چین در سال 2017 نزدیک به 37 میلیارد دلار بوده است.
یوآن گرهگشا میشود؟
موضوع تجارت ایران و چین با پول ملی 2 کشور یکی از مهمترین اهدافی است که ایران در تجارت با چین به دنبال آن است. البته تجارت با پول ملی، یکی از مهمترین سیاستگذاری های
چینیها برای رقابت با دلار است. چینیها با گسترش تجارت با پول ملی خود به دنبال کاهش و تضعیف حاکمیت دلار بر بازار جهانی هستند.
بر اساس آمار اعلام شده، اکنون 25 درصد صادرات چین با پول ملی این کشور انجام میشود. چینیها در این راستا موفقیتهای زیادی بهدست آوردهاند و توانستهاند پول ملی خود را به عنوان یکی از ارزهای مهم در بانکهای شاخص اروپایی تثبیت کنند. با این حال اما کارشناسان معتقدند به دلیل بحرانها و تکانههای مالی داخلی و نبود نظام منسجم مالی در چین، پول ملی چین برای تبدیل شدن به رقیب جدی دلار، راه درازی دارد. این اما مانع چشم امید داشتن دولت ایران به تجارت با چین از طریق پول ملی 2 کشور نیست.
نفت با اروپا، بانک با چین!
تلاش دولت روحانی برای همکاری با چین از طریق پولهای ملی 2 کشور یک هدف مهم در خود دارد؛ آنچه اکنون محل چالش با اروپاییهاست، ناتوانی اروپا در ایستادگی مقابل تحریمهای آمریکا و بویژه عدم همکاری بانکی با ایران است. اروپاییها البته گفتهاند کماکان به خرید نفت از ایران ادامه میدهند. آنچه مورد نظر دولت روحانی است، فروش نفت بویژه به اروپا و آنگاه دریافت پول آن از چین و از طریق یوآن است. این هدف دولت روحانی البته یک حالت ایدهآل است و با توجه به وابستگیهای مالی اروپا به آمریکا و نیز نوع مناسبات چین و اروپا، به نظر میرسد احتمال کمی برای موفقیت دارد.
با این حال اما به نظر میرسد با توجه به رویکردهای سیاست خارجی دولت، روحانی اکنون کلید را در شرق جستوجو و تلاش میکند از طریق بلوک شرق و سازمانهای وابسته به چین و روسیه، شانس خود را برای مقابله با تحریمهای غرب آزمایش کند. او حالا دنبال ائتلاف با شرق برای مقابله با غرب است!
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
شاعر خدا و مردم
تدبیر: نخرید، ارزان میشود!
ناامیدی از اروپا
چشم امید به شرق
عشوه جدید آمانو!
تأیید حکم اعدام ۸ تروریست داعشی
ترامپ بازنده اون برنده
سازش موج و ساحل محال است
حمله دلالان ارز به بازار سکه!
فرار مزدا، هیوندای و فولکس واگن از ایران!
ایرباس هم مسیر بوئینگ را طی میکند
شناسایی یک شبکه تروریستی با مقادیر زیادی نارنجک و بمب
برجام اروپایی اشتباهی بزرگتر از انعقاد آن