فرمان فتحعلیان- خواننده، نوازنده و آهنگساز موسیقی پاپ فرصت‌ها را از حبیب گرفتند

در دوره طلایی موسیقی پاپ قبل از انقلاب خودش را به جامعه ایران معرفی کرده بود. چهره هایی همچون مازیار، اردلان سرافراز و استادان موسیقی، ترانه و خوانندگی فراوان دیگری در این دوره به موسیقی ایران معرفی شدند و آثار ماندگاری را ارائه دادند که هنوز هم شنیدنی است و خاطره‌اش در ذهن و دل مخاطبان ایرانی مانده. در آن دوره حضور چهره‌های جوان و با استعداد باعث پررونق شدن موسیقی پاپ ایران شده بود و مرحوم حبیب از جوانانی بود که در آن دوران حضور در عرصه موسیقی پاپ ایران را آغاز کرد. او به عنوان یک خواننده امتیاز منحصر به فردی داشت، آن هم جنس صدای او بود. انتخاب ترانه‌ها و شعرهای بسیار زیبا ویژگی دیگری درباره حبیب بود و با جنس صدای او تناسب داشت. خودش کارگادن آثارش بود و آهنگسازی و تنظیم آثارش را شخصاً انجام می‌داد. همین مشخصه ها هم باعث شد تا رنگی از موسیقی حبیب شکل بگیرد که هم منحصر به فرد و خاص باشد و هم محصول اندیشه و تفکر موسیقایی شخص خودش. ادبیاتی که او در کارهایش داشت، مخصوص خودش بود و هر کسی می‌توانست بفهمد این نوع سبک، سبک منحصر حبیب است. متاسفانه حبیب در سال‌های آخر زندگی با آن همه عشقی که به کشورش داشت، نتوانست از صدایش برای این مردم استفاده کند. او جایی را که همچون اینجا ممیزی برایش بی معنا بود و آزادی خیلی زیادی برای ارائه کار موسیقایی‌اش داشت، ول کرد و آمد ایران؛ به خاطر علاقه‌ای که به میهنش داشت، برگشته بود. باور کنید کاری که حبیب انجام داد واقعا ارزشمند بود. ای کاش مدیران ما قدرش را متوجه می‌شدند و به چنین آدمی که تا این اندازه به ریشه خودش تعلق دارد، احترام می گذاشتند و به جای دور نگه داشتنش از فعالیت هنری به او برای کار در کشور امتیازی می‌دادند اما ماجرا کاملا برعکس شد و همه فرصت‌ها را از حبیب گرفتند.