پژو- سیتروئن نیامده خود را کنار کشید

«جهان صنعت»- حرف از رفتن شرکت‌های خارجی کم و زیاد شنیده می‌شود. برخی شرکت‌های خارجی قبل از آنکه دولت آمریکا از آنها بخواهد، رفتن را به ماندن ترجیح دادند و برخی دیگر هم اطلاعیه همکاری‌های نکردن جدید را خبررسانی کردند اما شرکت‌های خودرویی جریان متفاوت‌تری نسبت به سایر شرکت‌های خارجی دارند. آنها وقتی به ایران آمدند از اینکه در سال‌های تحریم با چه اعداد و ارقامی متضرر شدند در جمع خبرنگاران صحبت کردند و شرکت‌های ایرانی هم از اینکه تصمیم خودروسازان خارجی به صنعت خودرویی کشور صدمه وارد کرد و باعث شد خودروها با کیفیت پایین به دست مردم برسد، از مدیران شرکت‌های خارجی گلایه کردند. بر این اساس خودروسازان ایرانی و خارجی تصمیم گرفتند در دور جدید همکاری‌ها قراردادهایی را امضا کنند که در صورت تحریم مجدد، کمترین اثرپذیری را داشته باشند. بهترین راهکار، سرمایه‌گذاری مشترک بود. حالا این موضوع روی دیگر سکه را نشان می‌دهد. چند روز پیش شرکت پژو سیتروئن اعلام کرد که به دنبال خروج آمریکا از برجام، فعلا فعالیت‌های خود در ایران را تعلیق می‌کند. در واکنش به این اتفاق کارشناسان این اقدام پژو سیتروئن را به «خودزنی» خودروساز فرانسوی تعبیر کردند. به گفته آنها «با توجه به اینکه پژو پیش از این برای بازگشت دوباره به ایران مجبور به پرداخت غرامت چند صد میلیون یورویی شده بود و هم پژو و هم سیتروئن در فعالیت‌های خود در ایران اقدام به سرمایه‌گذاری قابل توجهی کرده‌اند و امکان خروج سرمایه‌گذاری انجام شده را نیز ندارند با توقف فعالیت در ایران این شرکت‌ها خودزنی کرده‌اند ولی این موضوع در همین جا به پایان نمی‌رسد. بارهاست که صنعت خودرویی کشور تاوان بدعهدی خودروسازان فرانسوی را پرداخته است.
پژو نیامده رفت !
فرانسوی‌ها دوباره رفتند. این بار با سوال‌های بی‌جوابی که از روز اول با مهر محرمانگی، راه پاسخ را بر خود بستند. حال مشخص نیست چند درصد قطعات داخلی‌سازی شده و چند دستگاه خودرو صادر شده است؟ پژو دوباره از ایران رفت. شرکتی که مدعی بود با بازگشت دوباره‌اش به صنعت خودرو ایران، می‌خواهد برای آن، سنگ‌تمام بگذارد. شاید وقت آن رسیده که بلیت پژو را در صنعت خودروی ایران یک بار برای همیشه بسوزانیم، خودروساز بدعهدی که تا به حال، دو بار ایران را ترک کرده است؛ هرچند اعلام کرده بود که سرمایه آورده و نمی‌رود.
قراردادی که حرمت دو رییس‌جمهور را شکست


هشتم بهمن سال ۹۴ بود که حسن روحانی، رییس‌جمهور اسلامی ایران بعد از امضای توافقنامه برجام، سفر اروپایی خود را آغاز کرد. در آن زمان، یکی از مقاصد سه‌گانه، فرانسه بود. این بار کاخ الیزه به میزبانی اولاند، رییس‌جمهور این کشور دستکم بیست سند همکاری و توافقنامه را با ایران به امضا رساند که از جمله آنها، قرارداد با شرکت پژو بود که سند همکاری آن در حضور روسای‌جمهور دو کشور به امضا رسید. هر چند که ایران خاطره تلخ خروج فرانسوی‌ها در دوران تحریم‌های قبلی را از یاد نبرده بود. آن روزها محمد نهاوندیان، رییس وقت دفتر رییس‌جمهور که نتایج سفر روحانی به اروپا را بازگو می‌کرد، با اشاره به قرارداد امضا شده با پژو گفت: «این شرکت متعهد شده سهام قبلی خود را در ایران به قیمت بالاتری بخرد، سرمایه‌گذاری جدید داشته باشد و فناوری و تجهیزات به روز را وارد ایران کند.» او با بیان اینکه براساس قرارداد امضا شده با پژو، ۳۰ درصد تولیدات مشترک برای صادرات به خارج از ایران در نظر گرفته شده است افزود: «این مساله کیفیت تولید خودرو در داخل را افزایش می‌دهد و درآمد ارزی را هم بالا می‌برد.» نهاوندیان با بیان اینکه ما خودمان را محدود به یک شرکت نمی‌کنیم، به این نکته هم اشاره کرده بود که همزمان با مذاکرات با طرف فرانسوی مذاکراتی هم با خودروسازان ایتالیایی و آلمانی داشتیم و این تنوع بخشی به طرف‌های مختلف هوشمندانه مدیریت شده است. رییس دفتر رییس‌جمهور، قرارداد جدید با پژو را با قرارداد پیشین متفاوت دانسته و گفته بود: «در قرارداد پیشین، پژو تعهداتی به سرمایه‌گذاری و صادرات نداشت؛ در حالی که در قرارداد جدید، شرکت پژو علاوه بر سرمایه‌گذاری و انتقال فناوری، در صادرات محصولات مشترک هم فعال است و زنجیره بازاریابی جهانی این شرکت در اختیار تولیدات ایران قرار می‌گیرد.» موضوعی که اما و اگرها بسیاری در رابطه با آن وجود دارد. در واقع، گفته‌های نهاوندیان در شرایطی است که این روزها خبری از صادرات حتی یک دستگاه خودروی پژو از ایران به بازار کشورهای دیگر به گوش نمی‌رسد و حتی تعهدات برخی خریداران داخلی نیز به موقع پاسخ داده نمی‌شود. حال سوال اینجاست که پژو چه مفادی از قرارداد خود با ایران را در ایام بعد از برجام، پیاده‌سازی کرده است و چرا هیچ گزارشی از اقدامات احتمالی این شرکت فرانسوی، در رسانه‌ها منتشر نمی‌شود؟ شاید هم گزارش عملکرد این قرارداد مبهم هم، محرمانه است.
محرمانه‌ای که برای بار دوم هم تو زرد از آب درآمد
آن روزهایی که پژو دوباره سر از صنعت خودروی ایران درآورد، شاید بیشتر از همه مدیران گروه صنعتی ایران‌خودرو از آمدن شریک قدیمی‌شان خوشحال بودند. تمام اینها در شرایطی بود که آنها خوب می‌دانستند که فرانسوی‌ها با ترک قرارداد خود، چه بر سر صنعت خودرو ایران آورده‌اند؛ اما باز هم با آنها پای میز مذاکره نشستند و اعلام کردند که جزییات قرارداد ایران‌خودرو با پژو محرمانه است. همان روزها انتقادات بسیاری بر روی قرارداد پژو با ایران مطرح شد، قراردادی که اما و اگرهای بسیار در حوزه پرداخت غرامت قرارداد قبلی این مجموعه با ایران‌خودرو در آن روزها مطرح می‌شد، اما برخی مدیران یک تنه ایستادند و با محرمانه خواندن قرارداد، یک بار دیگر آبروی شریک فرانسوی خود در ایران را خریدند. بر طبق قراردادی که میان ایران‌خودرو و پژو به امضا رسید و ‌هاشم یکه‌زارع، مدیرعامل گروه صنعتی ایران‌خودرو در آن روزها، بخش‌هایی از آن را بازگو کرد: «بابت غرامت قرارداد قبلی، پژو باید به ایران ۴۲۷ میلیون و ۶۰۰ هزار یورو بپردازد که از این رقم، ۱۱۶ میلیون یورو مربوط به مسائل حال و گذشته است و ۳۱۱ میلیون و ۶۰۰ هزار یورو نیز در مسائل آینده دیده شده است.» او البته به این نکته هم اشاره کرد که از ۱۱۶ میلیون یورو خسارت مربوط به مسایل جاری و گذشته، ۲۵ میلیون یورو بابت دریافت قطعات مجانی از پژو محاسبه خواهد شد که به گفته او در آن روزها، البته ایران بخشی از آن را دریافت کرده است. اما نکته حائزاهمیت در این میان، گفته‌های مدیرعامل گروه صنعتی ایران‌خودرو در نشست خبری مشترک خود با مدیرعامل پژو بود که بیان کرد: «ظرف سه سال، داخلی سازی قطعات در ایران به ۷۰ درصد خواهد رسید» درست مهرماه ۹۵ بود که او این جمله را گفت که در سال اول اجرای قرارداد پژو با ایران، میزان داخلی‌سازی قطعات به ۴۰ درصد خواهد رسید و این رقم طی سه سال تا ۷۰ درصد افزایش می‌یابد؛ یعنی اکنون که سال ۹۷ است، ایران باید حداقل دوسوم مسیر را تا دستیابی به داخلی‌سازی ۷۰ درصدی پیش رفته باشد؛ موضوعی که حداقل تا به حال، در هیچ رسانه‌ای از آن عدد و رقمی به میان نیامده و گزارش کاری ارائه نشده است. حال زمان آن رسیده با خروج مجدد شرکت
پژو- سیتروئن از ایران، یک بار برای همیشه از این خودروساز فرانسوی دل کند و یا به صراحت اعلام کرد که ثمره حضور دو ساله این خودروساز فرانسوی در صنعت خودروی ایران چه بوده است؟ آیا کار به همان مونتاژ همیشگی خودروها و ادامه تولید خودروهای قدیمی و فرسوده پژو پیش رفته است یا واقعا، فناوری و داخلی‌سازی به همان شرایطی که در تعهدات -البته محرمانه!- ذکر شده، مطابق با قرارداد پیش رفته است.
بیانیه پژو برای ترک دوباره ایران چه بود؟
پژو از ایران رفت. این خبر را رویترز اعلام کرد. آنگونه که در خبر آمده است، گروه خودروسازی پی‌اس‌ای (پژو سیتروئن) فرانسه شروع به تعلیق پروژه‌های مشترک خود در ایران کرده است تا از تحریم‌های آمریکا که پس از خروج این کشور از توافق هسته‌ای، علیه ایران وضع شده‌اند، جلوگیری کند. پژو سیتروئن در بیانیه اواخر روز دوشنبه (۱۴خرداد) اعلام کرد: «این گروه شروع به تعلیق فعالیت‌های مشترک تجاری خود در ایران کرده است تا به این ترتیب تا ۶ آگوست، با قانون آمریکا مطابقت داشته باشد.» البته در این خبر به این نکته هم اشاره شده بود که با حمایت دولت فرانسه، گروه خودروسازی پی‌اس‌ای در حال مذاکره با مقامات آمریکا برای در نظر گرفتن یک معافیت از تحریم، برای این شرکت است. پژو یک قرارداد تولید خودرو با ایران امضا کرده است که ارزش آن ۷۰۰ میلیون یورو (۸۱۸ میلیون دلار) است. در این میان گروه خودروسازی پی‌اس‌ای اعلام کرد که تعلیق قراردادهای مشارکت این شرکت با ایران، بر چشم‌انداز مالی این شرکت تاثیری نمی‌گذارد؛ چراکه فعالیت‌های پژو- سیتروئن در ایران، کمتر از یک درصد درآمد این شرکت را تشکیل می‌دهد. اطلاعات ارائه شده در مورد قرارداد پژو و انتشار نیافتن عمومی متن این قرارداد که وزیر صنعت و مدیر عامل ایران‌خودرو، آن را محرمانه خوانده‌ بودند، در حالی با انتقادات زیادی همراه است که به نظر می‌رسد در این قرارداد بحثی در مورد تعهد پژو به پایبندی به مفاد قرارداد مطرح نشده و مشخص نیست که اگر باز هم پژو یک شبه ایران را ترک کند، چه جبرانی برای خسارت ایجاد شده، پرداخت خواهد کرد.
شرکتی که برای ایران سنگ‌تمام گذاشت!
این جمله ماندگار کارلوس تاوارس، سکاندار پژو- سیتروئن بود که در دیدار خود با محمدرضا نعمت‌زاده، وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت در ایران، بیان کرد. او گفته بود: «برای ایران سنگ‌ تمام می‌گذارد و حال با خروج مجدد شرکتش از صنعت خودروی ایران، وعده خود را عملیاتی کرده است.» او برای صنعت خودروی ایران سنگ تمام گذاشت، چراکه هیچ شرکت خودروسازی در دنیا نیست که با ایران کار کند و صنعت خودروی ایران را از یک سوراخ دو بار بگزد. البته تمام این موضوع به او برنمی‌گردد، بلکه شاید باید سهمی را هم برای مدیران ذوق‌زده صنعت خودروی ایران لحاظ کرد که چنان لبخند رضایتی، بر لب پشت میز مذاکره با او و مدیرانش در ایران نشستند که گویی، نیمی از سهم بازار پژو در دنیا را از آن خود کرده‌اند. همان‌هایی که آن روزها، حتی حاضر نبودند صدای انتقاد رسانه‌های منتقد را در اعتراض به مفاد قراردادهای قبلی شرکت پژو بشنوند؛ رسانه‌هایی که به دنبال خسارتی بودند که این شرکت بدعهد فرانسوی، در قرارداد قبلی خود با ایران به جای گذاشته بود. از آتش‌سوزی‌های مکرر و جان باختن مردم به دلیل نقص فنی خودروهای پژو ۴۰۵ گرفته تا قطعات چینی که به دلیل خروج یکباره این شرکت فرانسوی از صنعت خودروی ایران در دوران تحریم‌های سال ۹۱، جان بسیاری از مردم را گرفت. تاوارس همان فردی است که با حضورش در ایران وقتی که پشت میز مقابل سوالات خبرنگاران ایرانی قرار گرفت، گفت که نمی‌خواهد درباره گذشته حرف بزند و اکنون وقت آن رسیده که به آینده بنگرد؛ اما دوباره تاریخ ثابت کرد که او و هم‌تیمانش در صنعت خودروی فرانسه، هنوز هم قابل اعتماد نیستند. این تاوارس بود که به صراحت اعلام کرد منافع بنگاهش را به منافع ایران ترجیح می‌دهد و به دلیل مشکلات مالی که شرکتش داشته است، ایران را ترک کرده تا مشکلات مالی‌شان بیشتر نشود؛ چراکه آمریکایی‌ها آن را تحت فشار قرار داده بودند. تاوارس البته مدعی بود که شرکتش، قربانی تحریم‌های آمریکا بر علیه ایران بوده است و اکنون هم درست تاریخ دوباره برایش تکرار شده است! اما این چه قربانی است که هر چند سال یکبار، خود را به قتلگاه می‌برد؟
وعده‌های ناتمام سیتروئن در سایپا
اما این تمام داستان حضور پژو-سیتروئن در ایران نبود. این گروه خودروساز فرانسوی، با سایپا نیز که به نوعی شریک تاریخی سیتروئن در ایران از سال ۱۹۶۶ بوده است هم، موافقتنامه سرمایه‌گذاری مشترک برای تولید و فروش خودروهای سیتروئن در ایران امضا کرد که براساس قرارداد، مقرر شده بود که تولیدات مشترک آن در سال ۲۰۱۸ (تیرماه امسال) آغاز شود. حال مشخص نیست که چه بلایی بر سر این قراردادی که هنوز به تولید هم نرسیده است، خواهد آمد.
در واقع، طبق آن قرارداد، مقامات پژو، سرمایه‌گذاری مشترک با سایپا را شراکتی استراتژیک بین دو شرکت عنوان کرده بودند که تمامی مراحل تولید از طراحی گرفته تا بازاریابی و فروش را شامل می‌شد؛ همان تولیداتی که قرار بود در کارخانه‌ای در کاشان انجام شود و شرکت پژو، مالکیت ۵۰ درصدی این کارخانه را در اختیار داشته باشد اما اکنون خبری هم نه از آن کارخانه هست و نه مشخص است که تولید در آن به چه صورتی پیش خواهد رفت، آیا تیرماه امسال، تولیدات مشترک واقعا به بازار خواهند رسید؟ این سوالی است که قاسم جهرودی، مدیرعامل تازه‌نفس گروه خودروسازی سایپا باید به آن جواب دهد. در این میان سوال دیگر آن است که براساس توافق دو شرکت پژو و سایپا که قرار بود ۳۰۰ میلیون یورو در بخش تحقیقات و تولید طی ۵ سال آینده سرمایه‌گذاری شود، با اعلام قطع همکاری پژو، چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد و آیا انتقال تکنولوژی و استفاده قابل توجه از توانایی‌های داخلی که از جمله مفاد این قرارداد بوده است، عملیاتی شده است؟ لازم است سایپا نیز در این خصوص توضیح دهد.
به هر حال، انتظار می‌رود طبق قرارداد، تولید ۳ محصول سیتروئن در کارخانه کاشان از تیرماه امسال، تاریخی که محسن صالحی‌نیا، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت اعلام کرده است، آغاز شود؛ ضمن اینکه اکنون باید آماری اعلام شود که از ۱۵۰ دفتر فروش سیتروئن در ایران که قرار بود طبق قرارداد ظرف مدت پنج سال تاسیس شوند، چه تعداد راه‌اندازی شده است؟
قطعه‌سازان فرانسوی سفر خود به ایران را لغو کردند
این در حالی است که به علت تنش‌های موجود بین آمریکا و اتحادیه اروپا در مورد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ ایران، گروه لابی قطعه‌سازان خودرو فرانسه، FIEV، سفر ماه ژوئیه خود به ایران را کنسل کرد. به علت تنش‌های موجود بین آمریکا و اتحادیه اروپا در مورد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ ایران، گروه لابی قطعه‌سازان خودرو فرانسه، FIEV، سفر ماه ژوئیه خود به ایران را کنسل کرد.
رییسFIEV، جک‌ کوئس مائوگ، گفت: «این سفر کنسل شده است و در عوض آن قرار است نمایندگان ایران به فرانسه بیایند تا بتوانیم در مورد رویدادهای حاضر واکنش درستی اتخاذ کنیم.»
تنش‌ها بین ایران و آمریکا پس از این که ترامپ در هشتم می، آمریکا را از توافق هسته‌ای با ایران خارج کرد، اوج گرفته است. ترامپ این توافق را بسیار اشتباه خواند و تحریم‌های هسته‌ای را دوباره بر علیه ایران بازگرداند.
کشورهای اروپایی در تلاشند تا توافق هسته‌ای با ایران را که در آن ایران در ازای برداشتن تحریم‌های بین‌المللی، برنامه هسته‌ای خود را محدود کرده است، حفظ کنند.
پیشتر در این ماه، شرکت سازنده پژو، پی‌اس‌ای، اعلام کرده بود که تعلیق فعالیت‌های تجاری مشترک خود در ایران را آغاز کرده است تا از تحریم‌هایی که پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای بر علیه ایران اعمال شده است، مصون بماند.
غول انرژی فرانسه، توتال، هم در ماه می ‌اعلام کرد که از پروژه چندین میلیارد دلاری توسعه میدان گازی پارس جنوبی خارج خواهد شد، مگر اینکه بتواند از سوی آمریکا در قبال تحریم‌ها معافیت دریافت کند.
واردات قطعات خودرو باید متوقف شود
در همین رابطه، رییس انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی گفت: «یکی از مهم‌ترین کارهایی که در شرایط فعلی اقتصاد در صنعت خودرو باید صورت گیرد ممنوعیت واردات قطعات دارای تولید داخل و تکیه بیشتر بر توان قطعه‌سازان داخلی است.» محمدرضا نجفی‌منش بیان کرد: «اگرچه پژو سیتروئن فعلا فعالیت‌های خود را در ایران تعلیق کرده اما به دنبال رایزنی با آمریکا برای ادامه فعالیت‌ در ایران است.» او با بیان اینکه در این شرایط چه خودروسازان خارجی در ایران بمانند و چه نمانند باید رویکرد ما افزایش عمق ساخت داخل خودروهای تولیدی باشد، بیان کرد: «در این زمینه اولین کاری که باید انجام شود ممنوع شدن واردات قطعاتی است که نمونه مشابه آنها در داخل تولید می‌شود.» رییس انجمن صنایع همگن قطعه‌سازی ادامه داد: «علاوه بر آن هم خودروسازان و هم دولت و بانک مرکزی باید به قطعه‌سازان برای تهیه ارز مورد نیاز برای واردات مواد اولیه و تولید قطعات کمک کنند.» او افزود: «در شرایط فعلی دولت باید مصارف غیرضروری ارز را متوقف کند و جلوی واردات کالاهایی که تاثیر مستقیم و اصلی در زندگی مردم ندارند را بگیرد که از جمله آن خودرو و قطعات آن است.» نجفی‌منش با بیان اینکه پتانسیل داخلی‌سازی قطعات تمام خودروهای تولیدی در کشور وجود دارد، تصریح کرد: «فراتر از آن قطعه‌سازان توانایی داخلی‌سازی خودروهای پسابرجامی را نیز دارند همان‌طور که در گذشته خودروهایی همچون پژو ۲۰۶ را داخلی‌سازی کردند.» او خاطرنشان کرد: «در مجموع استراتژی صنعت خودرو در شرایط جدید باید کمتر شدن وابستگی به خارج و تقویت توان قطعه‌سازان داخلی برای کاهش آسیب‌پذیری این صنعت از تحریم‌های احتمالی باشد.»
با خروج خارجی‌ها دست خودروسازان در حنا نمی‌ماند
عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی گفت: «با تعلیق فعالیت‌ پژو سیتروئن در ایران و حتی در صورت خروج دیگر خودروسازان خارجی، خودروسازان داخلی بر توسعه خودروهای داخلی و پلتفرم‌های در دست طراحی متمرکز خواهند شد بنابراین اصطلاحا دست این شرکت‌ها در حنا نمی‌ماند.» شهرام آزادی بیان کرد: «تعامل با خودروسازان خارجی هدف نیست بلکه وسیله‌ای برای رسیدن به هدف تولید خودروهای به‌روز و با کیفیت داخلی است بنابراین اگرچه تعلیق فعالیت‌های پژو سیتروئن بر صنعت خودرو بی‌تاثیر نخواهد بود اما مشکل اساسی نیز محسوب نمی‌شود.» او با بیان اینکه خودروسازان در تعامل با خودروسازان خارجی باید به دنبال انتقال فناوری برای دستیابی به دانش تولید خودروهای به‌روز و با کیفیت باشند، به ایسنا گفت: «در چند سال اخیر این هدف تا حد زیادی محقق شده و حتی در صورت خروج خودروسازان خارجی نیز صنعت خودرو به راه خود ادامه خواهد داد.» عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی ادامه داد: «خروج احتمالی خودروسازان خارجی از ایران مزایایی نیز خواهد داشت که از جمله آن تمرکز بیشتر خودروسازان داخلی بر روی تولید و توسعه پلتفرم‌های داخلی است.» او افزود: «دو خودروساز بزرگ داخلی در چند سال اخیر کار طراحی و تولید پلتفرم‌ را آغاز کرده‌اند و پس از این می‌توانند با تمرکز بیشتر در این حوزه زودتر به خودکفایی از خودروسازان خارجی دست یافته و خودروهایی با کیفیت مناسب و با برند داخلی عرضه کنند.» آزادی با بیان اینکه هم‌اکنون همکاری و تولید مشترک با خودروسازان خارجی حدود ۲۰ درصد فعالیت خودروسازان داخلی را به خود اختصاص می‌دهد، تصریح کرد: «خودروسازان به راحتی می‌توانند این سهم ۲۰ درصدی را با خودروهای داخلی جایگزین کنند.»
خروج پژو از ایران قابل پیش‌بینی بود
همچنین رییس کمیسیون صنایع و معادن مجلس با توجه به بدعهدی‌های طرف قرارداد با ایران گفت: «خروج پژو از ایران قابل پیش‌بینی بود و شرکت‌های خودروساز آلمان، کره و چین نیز از تحریم‌های آمریکا علیه ایران تبعیت خواهند کرد.» عزیز اکبریان با اشاره به خروج شرکت خودروسازی پژو از ایران به دنبال اعمال تحریم آمریکا اظهار داشت: «از ابتدا روشن بود که چنین اتفاقی رخ می‌دهد چرا که این شرکت‌ها از آمریکا تبعیت می‌کنند.» رییس کمیسیون صنایع ومعادن مجلس ادامه داد: «شرکت خودروسازی پژو فرانسه همواره در روزهای سخت ایران را ترک کرده و در واقع دوست روز خوب ایران بوده است. به همین دلیل نباید از این خروج تعجب کرد.» نماینده مردم کرج در مجلس دهم با بیان اینکه اکثر شرکت‌های خودروساز نیز از ایران خارج می‌شوند، به مهر گفت: «اکثر شرکت‌های خودروساز آلمان، فرانسه و کره به دلیل تبعیت از آمریکا همکاری خود را با ایران قطع خواهند کرد. این پیش‌بینی در قبال شرکت‌های خودروساز چینی نیز وجود دارد.» او ادامه داد: «ما باید تلاش کنیم در بحث خودروسازی برنامه خود را داشته باشیم و وابستگی خود را به حداقل برسانیم تا از خروج این شرکت‌ها تولید آسیب نبیند.» اکبریان با تاکید بر افزایش کمیت و کیفیت تولید خودروی داخلی گفت: «در هیچ جای دنیا ساخت خودرو ۱۰۰ درصد داخلی نیست، بنز آلمان نمی‌تواند مدعی باشد تمام قطعات خود را در داخل کشور می‌سازد، این حرف به این معناست که درصدی وابستگی وجود دارد اما باید میزان آن را کاهش داد.» این نماینده مجلس با بیان اینکه ایران در بخشی از تولید خودرو توانایی داخلی دارد، بیان کرد: «باید به سمتی حرکت کنیم که درصد بالایی از تولید خودروها براساس توان داخل باشد تا با خروج شرکت‌های خودروساز آسیبی به تولید وارد نشود.»