پاروزنی در خزر برای حمایت از حقوق کودکان

معلوم نیست وقتی این گزارش منتشر می‌شود رکوردش را ثبت کرده یا همچنان در حال پارو زدن در آب های خزر است. چهارم اردیبهشت ساعت شش عصر از آستارا به سمت بندرترکمن استارت طولانی ترین پاروزنی عرض خزر را آغاز می کند و به گفته خودش اگر هوا مساعد باشد و دریا آرام، ماموریتش 10-11 روزه به پایان می‌رسد. به هر حال آنچه مهم است هدفش است؛ هر چند بی‌سروصدا و در سکوت نیم بند خبری. گویا شعار «نه به ازدواج کودکان» او برای ذائقه خیلی‌ها خوشایند نیست. احمد شعبانی‌فرد متولد 1364اهل کاشان و ساکن تهران. مربی شناست و اولویتش کودکان کار و بدسرپرست. از شعبانی‌فرد از فعالیت‌هایش می‌پرسم. :« معمولا در زمینه کودکان کار فعالیت می کنم و با شعارهای مختلف در جهت حمایت از کودکان رکورد می‌زنم. اولین رکورد من شنا در عرض دریای خزر به مسافت 1300 کیلومتر به صورت رفت و برگشت از آستارا تا بندر ترکمن با هدف «لغو کار کودک، همین امروز» و «شعارتحصیل رایگان برای تمام کودکان» بود. رکورد دومم طولانی‌ترین رکورد سه گانه که از بندر انزلی تا هرمزگان رکاب زدم و بعد هم از هرمزگان تا جزیره کیش شنا كردم وسپس دور جزیره کیش دویدم که مسافتی نزدیک به 2200 کیلومترمی شد که هدف از آن هم لغو کار کودک با شعار «خدمات درمانی رایگان برای تمامی کودکان» بود. این رکورد آخرم سومین رکورد من است که در حال طی کردن عرض دریای خزر از آستارا تا بندر ترکمن به مسافت 650 کیلومترهستم با همان هدف لغو کار کودک و این بار با شعار «نه به ازدواج کودک».
من رکورد می‌زنم تا صدای این کودکان باشم
آماری که بهزیستی اعلام کرده آمار عجیبی است. اینکه تقریبا 24 هزار کودک بیوه زیر 15 سال در کشور داریم و متاسفانه این آسیب خیلی کم به چشم می‌آید. باید متوجه باشیم وقتی بچه‌ای وارد رابطه بزرگسالی می‌شود در دراز مدت چه لطمه‌های جبران ناپذیری می خورد. یکی کار کودک است و دیگری ازدواج کودک که جلوی کودکی کردن بچه‌ها را می گیرد. من با زدن رکوردهای مختلف سعی دررساندن صدای این کودکان دارم.
آقای شعبانی فرد آیا ازسمت مسئولان هم حمایتی صورت گرفت؟


متاسفانه مسئولان حمایتی از کار من نمی کنند. در نامه‌های من که برای مجوز صادر می‌کنند، شعارهای خودشان را می زنند. مثلا درهمین مجوز آخرم نوشته شده آزادی خرمشهر و اگر من با همان شعار جلو بروم همه نوع امکاناتی شامل اسکان و قایق همراه و تغذیه و پزشک رایگان در اختیار دارم. با من طی کردند که اگر غیر از این شعار باشد با هزینه خودت باید انجام بدهی. من هم تصمیم گرفتم طبق روال رکوردهای قبلی با بچه‌هایی که به صورت ان جی او فعالیت می کنیم این هزینه را تقبل کنیم. در رکوردهای قبلی هم شعارهایی از من می خواستند خلاف خواسته و هدفی که مدنظر خودم بود.من همیشه می گویم هنرمند کسی است که از ذوق و سلیقه و استعداد خودش خرج کند برای نشان دادن آن چیزی که خواسته خودش است. من کاری که توانش را دارم انجام می دهم و در واقع كاري را هنر می دانم که برای حل مشکلی از جامعه خودم باشد. من خیلی راحت می توانستم از همین شعارهای دوستان استفاده کنم و به پول برسم یا بیشتر مطرح شوم ولی دیدم دردی از جامعه حل نمی شود و اگر بتوانم مشکلی از جامعه نشان بدهم همین به تمام سختی هایش می ارزد.
چند نفر در این مسیر شما را همراهی می کنند؟
پاروزن خودم هستم و سه نفر تیم همراه دارم که کارهای تدارکات و هماهنگی با اداره ورزش شهر بعدی را به عهده دارند تا من مجبور نباشم از آب بیرون بیایم . وقتی از او در ارتباط با سنگ اندازی های احتمالی بر سر راهش می‌پرسم با خنده می‌گوید:« هر چقدر که دل‌تان بخواهد. در رکورد قبلی، مرا از آب بیرون کشیدند و گفتند تو حق شنا نداری چون با شبکه های خارجی مصاحبه کردی. در حالی که من با هیچ جا حرف نزده بودم و خود آن‌ها از روی سایت ها و شبکه های داخلی صحنه ای پخش کرده بودند. بعد از آن بود که دیگر هیچ اسکانی به من ندادند. طی مسیر هم بسیار اذیت می کنند که یا شعارتان را عوض کنید یا اجازه کار به هیچ خبرنگاری نمی دهند. بارها به ما گفته شده کودک کار ضعف کشور است و شما نباید مطرحش کنید. به هر وسیله ای سعی می‌شود که مانع تراشی کنند. شعبانی فرد در رکورد اول توانست بيش از هزار بچه را رایگان ثبت نام کند. در رکورد دوم وزیر بهداشت دستور معاینه و درمان رایگان کودکان را در سه بیمارستان صادر کرد. ولی به محض اینکه این خبر پخش شد در کمتر از یک ماه و با وجود اینکه هنوز بیمارستان‌ها هیچ پذیرش انجام نداده بودند، دستور لغو شد. «از نظر مردم کار ما خیلی قشنگ است و خوب هم حمایت می کنند ولی مسئولان فقط برای عکس گرفتن کنار ما هستند. با تمام این ها ما تلاش خودمان را می کنیم.» او ادامه می دهد:« در ایران هم خیریه داریم هم ان جی او. کار خیریه ها مشخص است ولی کسانی مثل ما که به صورت ان جی او کار می کنند برای کل کشور یک قانونی می‌خواهند، نه فقط کمک به چند تا بچه. حرف ما کلی تر از این حرف هاست. خیلی از مردم هنوز فرق بین این دو را نمی دانند. ما کمکی از مردم برای کارهای‌مان نمی‌گیریم. هدف ما مشخص است. به طور مثال ما بهداشت برای کل بچه‌ها می خواهیم نه اینکه وزیر بهداشت سه تا بیمارستان در اختیار این بچه ها بگذارد و تازه بعد از پخش خبر همان را هم از ما بگیرند. یا مثلا قانون ازدواج باید اصلاح شود وازدواج زیر 18 سال یک جنایت بزرگ است. ما در زمینه ازدواج کودکان هم مخالف داریم هم موافق. برای من جای سوال است کسی که به فکر اصلاح قانون نیست آیا به ازدواج بچه خودش هم در سنین بسیار پایین راضی می شود یا نه؟
این ایده از کجا در ذهن شما شکل گرفت؟
من دو سال پیش می خواستم یک رکورد شنا بزنم. متاسفانه در اینجا خیلی اذیت شدم و با من به دلایل مختلف همکاری نکردند. برای همین به امارات رفتم و برای آن ها رکورد 9 ساعته زدم. همان جا به من پیشنهاد پول و اقامت دادند. من برگه نامه اماراتی ها راپیش دکتر گودرزی وزیر وقت وزارت ورزش بردم و گفتم که چهار سال است در حال دوندگی هستم اگر نمی توانید کاری برای من انجام دهید پیشنهادشان را بپذیرم. خودم تمایلی به انجام دادن این کار و رفتن به امارات نداشتم و قصدم فقط فشار آوردن برای رکورد زدن در کشور خودم بود. وقتی مجوز صادر شد فکر کردم که می‌توانم به صورت ورزشی این رکورد را بزنم و همه جا هم پخش شود ولی بهتر است همراه با این کار یک حرکت اجتماعی هم کنار این پروژه داشته باشم. در کار قبلی که بسیار خوب از طرف رسانه‌ها مخصوصا رسانه های خارجی پوشش داده شد از تمام ورزشکاران خواستم که به سمت حرکت های اجتماعی گام بردارند و نترسند. درست است که محدودیت ایجاد می‌کنند ولی هیچ اتفاق خاصی نمی افتد. این باید یک رسم بین ورزشکاران شود که از نام و محبوبیت خود در راستای فعالیت‌های اجتماعی استفاده کنند و مشکلات جامعه را انعکاس دهند.