حیات تازه مجمع روحانیون!

آرمان- مطهره شفیعی: تشکل‌های روحانی یک ویژگی منحصر به فرد دارند و آن هم فراموش نشدنشان است. جامعه ایران از دیرباز پیوند عمیقی با روحانیت داشته و این قشر را تاثیرگذارترین بخش در تحولات کشور می‌دانست که از جمله این تاثیرگذاری در نهضت تنباکو، انقلاب مشروطه، کودتای ۱۳۳۲، جنبش ملی شدن صنعت نفت و انقلاب سال ۵۷ ایران و ... است. در جریان انقلاب اسلامی نقش روحانیت بیش از پیش پررنگ شد، روحانیونی که به دستور امام وظیفه آگاه سازی جامعه و تشویق آنها به مبارزه علیه ظلم و ستم را داشتند. بخش بزرگی از روحانیت از معتمدین بنیانگذار انقلاب اسلامی بودند که بعدها در تشکلی به نام مجمع روحانیون مبارز به فعالیت پرداختند. این تشکل در طی سال‌ها با فراز و فرودهای زیادی مواجه شده و مخالفان زیادی داشته است. البته نباید فراموش شود که مجمع روحانیون حاصل یک تفکیک است بدین نحو که در سال 66 بخشی از روحانیت اقدام به راه‌اندازی جامعه روحانیت و بخشی دیگر مجمع روحانیون را سازماندهی کردند. حذف سیدمحمود دعایی و فخرالدین حجـــــازی از فهرست انتخاباتی جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات مجلس سوم یکی از عواملی بود که زمینه ساز انشعاب روحانیون چپ شد. اولین شورای مرکزی مجمع روحانیون عبارت بودند از حسن صانعی، امام جمارانی، حیدرعلی جلالی، رسول منتجب‌نیا، اسدا... بیات، سید محمد هاشمی، محمدعلی انصاری، محمد صدوقی، محمدعلی رحمانی، سراج‌الدین موسوی، سیدعبدالواحد موسوی لاری، علی‌اکبر آشتیانی، ناصر قوامی، محمدعلی نظام‌زاده، محمدعلی ابطحی، اسدا... کیان ارثی، محمود دعایی، سید تقی درچه‌ای و عیسی ولایی و... که تعداد زیادی از آنها امروز هم در عرصه سیاست‌ورزی تاثیرگذاری زیادی دارند. از جمله مقاطعی که نقش مجمع روحانیون کمرنگ شد را باید مجلس ششم دانست که تشکل اصلاح‌طلب دیگری پا به میدان گذاشت و اکثر کرسی‌های این مجلس را از آن خود کرد اما قدرت مجمع روحانیون زمانی تا حدودی بازگشت که رئیس این مجلس از میان اعضای این مجمع انتخاب شد. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم دچار مشکلاتی شد و تعدادی از اعضای آن جدا شدند و تشکل اعتمادملی را تاسیس کردند اما دیگر اعضای مجمع روحانیون سعی در حفظ این تشکل کردند. در انتخابات سال 88 تعدادی از اعضای مجمع روحانیون با اتهاماتی مواجه شدند.
چرا سکوت کردند؟
علی اکبر محتشمی‌پور از اعضــــــای شاخص مجمـــع روحانیون است. محتشمی‌پور مدت‌هاست به اظهارنظر سیاسی نپرداخته و ترجیح می‌دهد سکوت کند. سکوت او و دیگر اعضای مجمع روحانیون چند دلیل دارد. نخست آنکه از آنچه با این تشکل شد، گلایه‌مند هستند. در دولت احمدی‌نژاد برخی تازه به دوران رسیده‌های سیاسی که شاید کوچک‌ترین نقشی در پیروزی انقلاب اسلامی و همراهی با امام نداشتند اتهامات و انگ‌هایی به بزرگان مجمع روحانیون وارد کردند و هیچگاه مورد مواخذه قرار نگرفتند. اعضای این تشکل هم برای حفظ حرمت و جایگاه مجمع روحانیون از پاسخ به آنها خودداری کردند. دلیل دیگر سکوت اعضای این تشکل روحانی را شاید باید عدم توجه به دیدگاه‌ها از سوی دولت دانست. روحانی عضو جامعه روحانیت است اما ارتباط خوبی با مجمع روحانیون دارد که البته در این ارتباط نباید نقش آفرینی دلواپسان را نادیده گرفت؛ بنابراین اعضای مجمع روحانیون برای هجمه کمتر دلواپسان ترجیح می‌دهند سکوت کنند.
پایان سکوت عضو شاخص مجمع روحانیون


اکنون به‌نظر می‌رسد مجمع روحانیون در آستانه پایان دادن به سکوت است که طی روزهای گذشته نشانه‌هایی از آن هویدا شد. حجت‌الاسلام والمسلمین محتشمی‌پور گفت‌وگویی با شفقنا داشت و گفت: «حاج سیدحسن آقا و مسئولان موسسه تنظیم و نشر آثار امام از من خواستند که نظارتی روی آن مجموعه داشته باشم؛ همزمان منزلی با مساحت ۱۳۵ متر در کنار منزل امام در معرض فروش بود که آنجا هم به‌عنوان دفتر موسسه تنظیم و نشر آثار امام خریداری و در پنج طبقه ساخته شد؛ از من خواسته شد که مسئولیت موسسه تنظیم و نشر آثار امام در نجف اشرف را نیز به‌عهده بگیرم؛ لذا امروز من در نجف اشرف علاوه بر کارهای شخصی، مطالعات و یا بعضی از مباحثاتی که دارم، سرپرستی و مسئولیت دفتر موسسه تنظیم و نشر آثار امام در نجف اشرف را نیز به‌عهده گرفته‌ام.» از سوی دیگر در مراسم افطاری مقام معظم رهبری حضور یافت که این حضور مورد توجه عکاسان رسانه‌ای قرار گرفت.