روزنامه جوان
1397/03/05
سيگار مي‌دهيم دارو و تجهيزات پزشکي نه !
فكر مي‌كنيد خواندن اين گزارش چقدر زمان ببرد؟ اگر شما 10 دقيقه براي خواندن اين گزارش وقت بگذاريد تنها ظرف همين 10 دقيقه يكي ديگر از افراد سيگاري در كشورمان بر اثر عوارض ناشي از مصرف سيگار جانش را از دست مي‌دهد! حتي اگر سيگار بي‌سر و صدا هر 10 دقيقه يك نفر را بكشد و در سال 55 هزار تن از مردم كشورمان به دست اين قاتل به كام مرگ فرو بروند، تمام اين مضرات موجب نمي‌شود تا تفاهمنامه توليد مشترك سيگار ميان شركت دخانيات ايران و شركت مالبرو به امضا نرسد. راه‌اندازي خط توليد سيگار امريكايي و به قولي صهيونيستي مالبرو در كشورمان در حالي با چراغ سبز مسئولان وزارت صنعت و سكوت وزارت بهداشت راه‌اندازي مي‌شود كه ما براي تأمين بسياري از تجهيزات پزشكي و حتي داروها با سد تحريم مواجه مي‌شويم، اما براي پا گرفتن صنعت مرگ در ايران با استقبال كمپاني‌هايي همچون مارلبرو مواجه مي‌شويم.آنطور كه ايرج حريرچي، سخنگوي وزارت بهداشت مي‌گويد: سالانه 10 هزار ميليارد تومان صرف خريد سيگار در كشور مي‌شود كه هزينه‌هاي درماني مستقيم ناشي از مصرف سيگار بين 20 تا 30 هزار ميليارد تومان و همچنين هزينه‌هاي غير‌مستقيم آن كه شامل از دست رفتن سال‌هاي عمر، كاهش كيفيت زندگي و خروج از كار و خانه‌نشيني، مبلغي حدود 40 هزار ميليارد تومان است. علاوه بر اين حدود 80 درصد از مرگ و ميرهاي زودرس ناشي از مصرف دخانيات در كشورهاي كم‌درآمد يا درآمد متوسط و با ايجاد مشكلات و موانعي براي تحقق اهداف توسعه رخ مي‌دهد. بازار 10 هزار ميلياردي مصرف سيگار در كشورمان اما آنقدر براي شركت‌هاي چند ميلتي امريكايي و اروپايي جذابيت دارد كه سال‌هاست از راه‌هاي مختلف محصولاتشان را به بازار ايران گسيل مي‌كنند و حالا هم شركت مالبرو بعد از چند سال كش و قوس بالاخره توانست تفاهمنامه توليد محصولاتش را با شركت دخانيات كشورمان امضا كند.
توليد سيگار امريكايي در ايران
ماجراي باز شدن پاي شركت فیليپ موريس يا همان توليدكننده سيگار مارلبرو به كشور به اوايل دولت يازدهم بر‌مي‌گردد؛ تفاهمنامه ميان شركت دخانيات ايران و اين شركت كه با پادرمياني مجلس و بحث صهيونيستي بودن شركت فیليپ موريس به نتيجه نرسيد، اما بازار كشورمان آنچنان براي اين توليدكننده جذاب است كه حاضر نشد به اين راحتي‌ها پا پس بكشد. حالا آنطور كه مصيب محمديان شمالي، مدير‌عامل دخانيات ايران مي‌گويد با امضاي تفاهمنامه ميان ايران و شركت فليپ موريس بناست اين سيگار در كشورمان توليد شود. با وجود اين بنا به اعلام روابط عمومي و اطلاع‌رساني وزارت صنعت، معدن و تجارت توليد مشترك سيگار شركت فيليپ موريس با بخش خصوصي داخلي با برند مارلبرو در دست بررسي است و هنوز مجوز آن صادر نشده است.
امضا‌كنندگان قرارداد با شركت فیليپ موريس معتقدند اين كار به نفع توليد كشور و اشتغال و جلوگيري از قاچاق است و حتي مي‌تواند به صادرات و ارز‌آوري منجر شود، اما آمار وزارت بهداشت درباره مرگ و ميرهاي ناشي از مصرف سيگار و همچنين گزارش عملكرد ديگر كشورهاي دنيا در كاهش قابل توجه مصرف سيگار نشان مي‌دهد چندان نمي‌توان به صادرات و ارز‌آوري سيگار اميد بست. به قول سخنگوي وزارت بهداشت از ١٠ هزار ميليارد تومان سيگار، ٥٠ درصد سود به جيب افراد سودجو و سرمايه‌داران مى‌رود. در كارخانه‌هاى سيگار حدود ٣ هزار نفر مشغول به كار هستند، اما آيا اين عاقلانه است كه به دليل اشتغال ٣ هزار نفر اين ميزان ضرر به كشور تحميل شود؟
با تمام اينها سؤال اصلي اينجاست كه چرا سيگار در فهرست تحريم‌هاي كشورمان قرار نمي‌گيرد و چرا مسئولان كشور براي اشتغال و مبارزه با قاچاق باز كردن درهاي كشور به روي توليد سيگار را در اولويت قرار مي‌دهند؟
چرا ايران براي شركت‌هاي امريكايي مهم است؟
شركت‌هاي دخانياتي در امريكا سال‌هاست حق تبليغ محصولات خود را ندارند و مجبور به پرداخت جريمه‌هاي چند ميليارد دلاري به شاكياني شده‌اند كه آنها را به پنهان كردن مضرات سيگار متهم كردند. از سوي ديگر تلاش گسترده‌اي در جهت كاهش مصرف سيگار در بسياري از كشورهاي پيشرفته انجام شده است و افزايش آگاهي مردم از مضرات سيگار و بالا رفتن قيمت دخانيات موجب كاهش ۲۰ درصدي مصرف سيگار در امريكا شده است.
بر‌اساس اعلام سازمان بهداشت جهاني ايران براي كمپاني‌هاي چند‌مليتي توليد سيگار به ويژه شركت‌هاي دخانيات امريكايي از اهميت زيادي برخوردار است. اطلاعات اداره آمار امريكا نشان مي‌دهد حداقل نيمي از حدود 100ميليون دلار كالايي كه شركت‌هاي امريكايي در سال ۲۰۰۵ به ايران صادر كرده‌اند، سيگار بوده است.
سيگارهاي امريكايي در فهرست تحريم‌هاي ايران قرار ندارد؛ چراكه كنگره امريكا مدت‌ها پيش دارو، موادغذايي و محصولات كشاورزي را از فهرست تحريم‌هاي ايران خارج كرد. سيگار نيز در گروه موادغذايي قرار گرفت و از فهرست تحريم‌ها خارج شد. مت مايرز، كارشناس صنعت دخانيات در واشنگتن درباره اين تصميم كنگره مي‌گويد: سيگار نه يك محصول كشاورزي است و نه يك كالاي اساسي. كنگره به اصرار شركت‌هاي دخانياتي تصميم به مستثني كردن آن از فهرست تحريم‌ها گرفت.
مت مايرز درباره چرايي استثنا شدن سيگار از فهرست تحريم‌هاي ايران معتقد است: مصرف سيگار در امريكا و بيشتر كشورهاي توسعه يافته سير نزولي را طي مي‌كند. شركت‌هاي دخانياتي مجبورند محصولات خود را در كشورهاي ديگر بفروشند. به همين علت است كه ايران براي آينده شركت‌هاي توليدكننده سيگار بسيار مهم است.
سایر اخبار این روزنامه
شروط رهبري همان شروط متن برجام است
چرا حماسه خرمشهر بزرگ است؟
آل خليفه براي سركوب مخالفان تابعيت شهروندان را لغو مي‌كند
روحانی: ملت ثروتمند اما ذليل برابر قدرت‌ها به جايي نمي‌رسد
سيگار مي‌دهيم دارو و تجهيزات پزشکي نه !
«زه بغل» براي پرايد آپشن شد!
افق توليد ۱۰ ميليون تن فولاد در مجتمع فولاد چابهار؛ پيش‌زمينه ايجاد صنايع تكميلي
نصرالله: جنگ نمي‌خواهيم از جنگيدن هم نمي‌ترسيم
امريکا زير ميز مذاکره با کره زد
يک هفته مهلت به اروپا
حبس، جزاي نقدي و رد مال سرانجام پرونده حقوق‌هاي نجومي
