گفت و گوی همدلی با مجید صالحی بازیگر و کارگردان کمدی خانه من است

همدلی | سعید قاضی‌نژاد- مجید صالحی از دسته بازیگرهایی است که کمی دیر به حق خود رسید. وقتی عبدالرضا کاهانی از او در فیلم «استراحت مطلق» استفاده کرد، سینمای ایران تازه به قابلیت‌های بازیگری مجید صالحی پی برد. بی‌اغراق بازی او اگر به جشنواره فیلم فجر می‌رسید به اعتقاد بیشتر منتقدین و کارشناسان سینمای ایران، او را صاحب یک سیمرغ می‌کرد. اما مجید صالحی با فروتنی ذاتی‌اش اساسا به دنبال این مسائل نیست. همیشه در طی این دو دهه کارش را به بهترین شکل انجام داده و بی‌حاشیه روی خودش و بازی‌اش متمرکز بوده و سعی کرده تا از. مجموع اصول و عقایدش خارج نشود. همین روحیه است که باعث می‌شود او به راحتی دلیل حضورش در فیلم «چراغ‌های ناتمام» را دلی عنوان کند. این گفت‌وگو بصورت تلفنی انجام گرفت و مجید صالحی با تمام گرفتاری‌هایی که داشت با روی گشاده پذیرای ما بود.
فکر می‌کنم امسال برای مجید صالحی سال سینمایی خوبی بود. بالاخره با فیلمی در جشنواره فجر شرکت کردی، سریالی در شبکه نمایش خانگی داشتی و این روزها هم با فیلم «سه بیگانه» در اکران نوروز سینماهای کشور هستی.
شاید علت اصلی این غیبت مربوط به فیلم‌هایی باشد که کار می‌کردم. بیشتر فیلم‌های من کمدی است. تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها چندان منتظر جشنواره فیلم فجر نمی‌ماندند و فیلم به سرعت اکران می‌شد. تعدادی از فیلم‌ها هم در مجموع حال و هوای مناسبی برای جشنواره نداشت. مثلا از همان اولین فیلمم «یکی بود، یکی نبود» که با آقای طهماسب کار کردم، بعد از حضور در جشنواره کودک اصفهان فیلم به سرعت اکران شد. حتی فیلم‌هایی داشتم که نیت تهیه‌کننده و کارگردان حضور در فجر بود اما زمان مناسبی برای اکران نصیب فیلم می‌شد که در نهایت باعث می‌شد فیلم از جشنواره خارج ‌شود. بر عکس هم اتفاق افتاد. مثلا با فیلم «استراحت مطلق» متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر بودیم که فیلم پذیرفته نشد. در مجموع عواملی دست به دست هم داد تا دوره سی و پنجم جشنواره فیلم فجر، من هیچ فیلمی در جشنواره نداشته باشم.
در مورد فیلم «استراحت مطلق» واقعا باید گفت غیبت فیلم از جشنواره بیشتر از همه به ضرر شما تمام شد. چون تمام منتقدان معتقد بودند بازی شما حداقل مستحق کاندید شدن در جشنواره فیلم فجر بود. اما یکی از فواید فیلم کاهانی این بود که شما را به سمت نوع دیگری از نقش‌ها برد. بعد از «استراحت مطلق» نقش‌های جدی‌تری در کارنامه شما دیده ‌شد.


بعد از «استراحت مطلق» پیشنهادات بسیاری در مورد نقش‌های جدی دارم. ولی این‌گونه نیست که دیگر کمدی کار نکنم. من هنوز سینمای کمدی را دارم و بین کارهای جدی که پیشنهاد می‌شود حتما باید کمدی هم کار کنم. کمدی خانه من است. فیلم «چراغ‌های ناتمام» که با آن برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر سی و پنجم حضور داشتم فیلم‌نامه خوبی داشت. نقش را دوست داشتم و به نظرم نقش متفاوتی بود. البته معتقدم نقش چندان جشنواره‌ای نبود. چون به نظرم در جشنواره باید ظاهراً خیلی عجیب و غریب و ایرانی بازی کنی. اما از کسانی که نظرشان برایم اهمیت داشت جواب مثبت گرفتم. نقش نویسنده‌ای که شرایط اقتصادی بدی دارد. تن به هرکاری نمی‌دهد. هر متنی را ترجمه نمی‌کند و عقاید و اصولی دارد که به آن‌ها پایبند است. شخصیت این آدم و خود فیلم‌نامه برایم جذاب بود. همیشه دوست داشتم که بتوانم گاهی از این جنس فیلم‌ها هم بازی کنم. داستان آدم‌های جنگ که هنوز بر سر اصول و عقاید خود باقی مانده‌اند را همیشه دوست داشتم و می‌خواستم تا به نوعی به آن‌ها احترام بگذارم و ادای دین کنم. این نقش برای من سخت‌تر از «استراحت مطلق» بود. جلال در «چراغ‌های ناتمام»، نقشی بود که برای ایفایش باید راکورد حسی و هارمونی با دیگر نقش‌ها را حفظ می‌کردم و برایم ایفای یک بازی درونی و باورپذیر،
مهم بود.
امسال با سریال «آسپرین» در شبکه نمایش خانگی حضور داشتی. سریالی که انصافاً باید گفت در روایت و داستان و کارگردانی و بازیگری کاری نو بود. بازی در این نقش به نظرم برای شما که قالب فیلم‌هایتان کمدی است به نوعی ریسک محسوب می‌شود. بازی در نقش پلیسی که کمی عصبی است و نحوه برخوردش با مجرمین و مسائل کمی به شیوه شخصی خود است نقش جذابی که تا به حال در کارنامه‌ات اتفاق نیفتاده. ضمن اینکه گروهی هم اعتقاد داشتند در بعضی از سکانس‌ها کمی اغراق چاشنی بازی‌ات شده بود. در فصل دوم هم حضور خواهی داشت؟
بله. فعلا فیلم‌نامه در مرحله نگارش است و فکر می‌کنم بعد از عید کار شروع خواهد شد. فکر می‌کنم بخشی از این اغراق یا حجم بالای عصبانیت این شخصیت در فصل دوم درک خواهد شد. چون او هم مشکلات بسیاری دارد. مثلا همسر فعلی او کسی است که خود آرمان باعث کشته شدن شوهر این زن شده است. یا در ماموریتی چند نفر دیگر را می‌کشد. در مسیر داستان هم می فهمیم که تحت فشارهای دیگری است که در نهایت باعث عصبیت‌های لحظه‌ای او می‌شود. شرایط زندگی آرمان آرام آرام او را به سمت یک فروپاشی کامل عصبی پیش می‌برد. مثلا یکی از دو بچه‌ای که می‌بینیم فرزند او نیست. یا در سکانس‌هایی که به شمال می‌رویم تا او به دنبال فرمانده سابقش برود بخشی از این مسائل را متوجه می‌شویم. در نهایت هم استقبال خوبی از سریال به عمل آمد. جوان‌های بسیاری را می‌بینم که از سریال استقبال کردند و منتظر فصل دوم آن هستند.
جسارت کارگردانی در این سریال زیاد بود. در خاطرم هست در یکی از قسمت‌های سریال پلان سکانس طولانی و سختی طراحی شده بود که از نزدیک میدان هفت‌تیر شروع و تا ابتدای خیابان ایرانشهر ادامه داشت که خود شما هم بازیگر آن سکانس بودید. انصافا محاسن سریال به معایبش می‌چربید. از طرفی هم در کنار این سکانس سخت نماهایی می‌دیدی که احساس می‌کردی کمی با عجله گرفته شده است.
موافقم. سکانس‌هایی با عجله گرفته شد و سکانس‌های بسیاری هم با ظرافت و دقت و حوصله. بعد از دیدنش می‌گفتم کاش این بخش‌ها کمی با دقت گرفته می‌شد. این عجله در بعضی از سکانس‌ها به نظرم تنها شامل کارگردانی نمی‌شود. در متن و فیلم‌نامه هم بخش‌های کمی با عجله نوشته شده و در بازی من هم گاهی نوعی شتاب‌زدگی دیده می‌شود. نکاتی که در نهایت با افسوس از آن‌ها یاد خواهد شد.
امسال فیلم‌های پشت خط اکران مانده زیادی داری که در صورت اکران آن‌ها در سال 96 تبدیل به بازیگر پرکاری خواهی شد.
هفت فیلم در نوبت اکران دارم. همین ایام فیلم «سه بیگانه» بعد از مدت‌ها به پرده‌ها راه یافت تا یکی از فیلم‌های اکران نوروز باشد. فیلم بعدی که باید امسال اکران شود «چراغ‌های ناتمام» است که با آن در جشنواره فیلم فجر حاضر بودم. به تازگی فیلمی را با علیرضا امینی کار کردم که در شمال فیلم‌برداری شد. با مهران احمدی هم‌بازی بودم و بخش‌هایی از داستان در یک آسایشگاه فیلم‌برداری شده است. فیلم دیگرم «ثبت با سند برابر است» که با امین حیایی هم‌بازی هستم. فیلم کمدی دیگری دارم که دو سالی هست که در نوبت اکران قرار دارد. فیلم «من و شارمین» اولین ساخته بیژن شیرمرز که در آن فیلم هم با خانم‌ها گوهر خیراندیش و ویشکا آسایش هم‌بازی بودم. احتمالا این فیلم در عید فطر اکران خواهد شد. امیدوارم سال شلوغ و پربرکتی برای من و تمام اهل سینما و مردم ایران باشد. آرزو دارم سال پیش رو پر از برکت و خوبی و سلامتی برای همه
مردم باشد.
‏saeed.film93@gmail.com