شهردار و توانایی اجرایی

هدف برخی احزاب اصلاح‌طلب که به طور مشخص بیشترین تعداد را با ترفندهایی به لیست اصلاح‌طلبان اضافه کردند تا وارد شورای شهر شوند، این است که تا آخر دوره سیستم حزبی کاملی را بر شورای شهر، شهرداری و مدیریت شهری حاکم کنند که این آفت بسیار بزرگی خواهد بود. از دور اول شورا تاکنون با چنین پدیده‌ای مواجه نبودیم چون در هریک از دوره‌ها هر فردی با هر گرایشی که وارد شورا می‌شد همه مساعی خود را به‌کار می‌برد و تلاش می‌کرد تا صرف نظر از گرایشات حزبی آنچه را که به نظرش صحیح می‌رسد، به نفع مردم به‌کار گیرد تا مردم تهران در آسودگی بیشتری زندگی کنند. از این جهت دوستان شورا باید بدین نکته نیز توجه داشته باشند که شهرداری تهران و اموال آن دولتی نبوده و بیت‌المال تلقی نمی‌شود بلکه متعلق به مردم شهر تهران است که با پرداخت عوارض گوناگون هزینه‌های شهر را تامین می‌کنند و شورا و شهرداری صرفا امانتدار این حق‌الناس هستند. از این رو اگر قرار باشد تفکرات حزبی بر تفکرات کارشناسی تاثیر گذاشته و غلبه پیدا کند، طبعا نتیجه مطلوبی که مد نظر مردم تهران است حاصل نخواهد شد. امید می‌رود احزاب اعضای شورا را راحت بگذارند و به عنوان غنیمت به این موضوع نگاه نکنند و اجازه دهند اعضای شورا نه با فشارهای حزبی بلکه با آزادی عمل به جمع بندی برسند و نظر کارشناسی خود را دنبال کنند. در گذشته این تجربه را داشتیم که در هر مجموعه‌ای که مرتب از بیرون به آن القائاتی صورت گرفته، عملیات و کارها نهایتا ناموفق بوده است. بدین جهت امید می‌رود که شورای شهر تهران سرنوشتی شبیه به مجلس ششم پیدا نکند و افراد بتواند با نظریات و دید کارشناسانه و ذهن مستقل، کار خود را پیش ببرند و فردی را برای شهرداری تهران انتخاب کنند که انگیزه، توان اجرایی و عملیاتی 24 ساعته برای تهران داشته باشد. تجربه ثابت کرده که افراد ستادی و دفترنشین نمی‌توانند عملکرد موفقی در شهرداری تهران داشته باشند. فردی باید سکاندار شهرداری تهران باشد که همواره در دسترس و آماده به خدمت باشد و معاونان و شهردارانی انتخاب کند که در هر ساعت از شبانه‌روز آماده و در صحنه حاضر باشند. امورات شهر تهران تعطیل‌ بردار نیست؛ تهران شهر زنده‌ای است و حتی شب‌ها خواب ندارد. به‌خصوص در زمانی که حوادث و سوانح بروز می‌کند، برای رسیدگی به آنها زمان طلایی داریم که اگر این زمان به علت شب بودن، در دسترس نبودن یا پا به کار نبودن از دست برود، می‌تواند کاملا غیر قابل جبران باشد. بدین جهت است که دوستان در شورای شهر باید با عنایت به این مسائل شرایطی را فراهم کنند که افراد برگزیده در عین پاکدستی، توانمندی و تخصص، توانایی اجرایی کامل و انگیزه کافی داشته باشند. در این راستا بهترین گزینه آقای محسن هاشمی بود چون وی کاملا با شهرداری، مدیران و پرسنل آن به خوبی آشناست و به دلیل اینکه چند سال در این دستگاه فعالیت داشته، با وظایف شهرداری هم آشنایی دارد و فرد پروژه محوری است که پیش از این پروژه‌های شهرداری را مدیریت کرده و در پاکی، صداقت و امانتداری وی نیز تردیدی نیست. البته با وجود اینکه وی جزء 7 کاندیدای احراز پست شهرداری نیست، به‌نظر می‌رسد از بین 7 گزینه‌ای که در شورای شهر حائز اکثریت آرا شدند، اگر دولت و شخص رئیس جمهور با خروج آقای حجتی از دولت موافقت کند و وی بتواند به شهرداری بیاید می‌تواند گزینه اصلی مدیریت در شهرداری تهران باشد. همچنین آقای حناچی نیز با توجه به تخصص و سوابق کاری مرتبط می‌تواند دیگر گزینه مناسب برای انتخاب شهردار آینده تهران باشد.
* عضو شورای شهر چهارم