سال نود و هفت چی می‌شه؟

احسان اقبال‌سعید - در روزهای زوال هرسال و آغاز سال نو که در زیباترین سنت ممکن توسط نیاکان هوشمند ما مصادف ابتدای بهار است، یکی از پرتکرارترین سوالات بخشی از مردمان در دیدوبازدیدهای نوروزی این است که آقا سال جدید چی می‌شه؟ و البته مقصود معطوف به حوزه سیاست و اقتصاد است. در روزهایی که سرخوشی و مباحث کمتر جدی و بیشتر دلپذیر در کنار نقل عید، نقل محافل است، برآنم با زبانی مناسب، روزهایی چنین شادمانه به ذهنیت خود را درباره بالاخره چی می‌شه بیان کنم. در حوزه سیاست داخلی احتمالا مشایی و بقایی به صورت‌هایی از سنگینی مجازات خواهند رست و به اعمال خاص خود در حجم و شدتی کمتر ادامه خواهند داد، هرچند خالی بودن دست آنان تاکنون هم مبرهن گشته که چیزی فراتر از آنچه در رسانه‌ها مطرح می‌شود نه چیزی می‌دانند و نه دارند و احتمالا معذوری که نمی‌خواهد احمدی‌نژاد چون برخی روسای دولت سابق شود با قرارهایی به مصالحه و مهار در مورد تیم سه نفره که تا هتریک در اصطلاح فوتبالی در زمینه بازداشت فاصله چندانی ندارند. برجام مهم‌ترین دستاورد حسن روحانی با توجه به شواهد موجود توسط ایالات متحده‌ی ترامپ ترک خواهد شد، اما اروپا در برجام خواهد ماند والبته نباید تصور شود خروج آمریکا از برجام یک فاجعه است، چراکه برکات برجام از ناحیه واشنگتن به تهران جز مقداری دلار که در حجم اقتصاد ایران پول خرد به حساب می‌آید نبوده است. با پایبندی اروپا به برجام احتمالا تداوم همکاری‌ها در صنایع خودروسازی و نفت دامنه‌دار خواهد بود.
اگر زمزمه خروج ترامپ از برجام جدی شود، احتمال برخوردهای محدود در منطقه به قصد نشان دادن ضرب شست و نمایش آرامش و ثبات یا قدرت از سوی طرفین وجود دارد که حوزه متلاطم لبنان یا تنگه هرمز می‌تواند محل مناسبی برای یک مچ‌اندازی کنترل شده و تحدید حدود باشد. درگیری تمام عیار ترامپ با ایران تقریبا دور از انتظار است، چرا که ایالات متحده تا از ضعف کامل هدف مطمئن نشود دست به حمله نمی‌زند، همانگونه در مورد عراق طی دوران تحریم و بازرسی‌های جهانی این کار را کرد و به جنگ شمشیرهای زنگ‌زده قبایل عرب رفت، البته با هلیکوپتر آپاچی و هواپیمای آواکس! و به خوبی به توان موشکی که برگ برنده و بران ایران است آگاهی دارد و البته روسیه متحد مهم ایران هم نشان داده دیگر اجازه دخالت یک‌جانبه در حوزه‌های مورد علاقه‌اش را نخواهد داد و مورد سوریه شاهد این مدعاست. پوتین تازه‌نفس یک دوره شش ساله را که احتمالا آخرین نقش آفرینی‌اش در قامت رئیس جمهوری فدراسیون روسیه است آغاز کرده است و این سال‌ها اوج شکوه و درخشش روسیه پس از شوروی خواهد بود، پس ترامپ تاجر، ریسک با درصد باخت بالا نخواهد کرد. ترامپ به سمت فشار اقتصادی و ایجاد بحران‌های چند جانبه و مستمر برای مستهلک کردن حاکمیت ایران خواهد رفت تا نهایتا با ایجاد محدودیت در حوزه صادرات انرژی ایران را از دسترسی به منابع مالی برای تداوم و بهسازی صنایع موشکی و چرخاندن موتور دیوانسالاری خواهد رفت. در حوزه اقتصاد دولت حسن روحانی احتمالا منابع بیشتری نسبت به سال 96 در اختیار ندارد و احتمالا با تنگناهای مالی مواجه خواهد بود. شاید مخالفان سیاسی روحانی با مشاهده اوضاع جهانی و شرایط احمدی‌نژاد اندکی با دولت مماشات کنند والبته این خاک و مردمانش نشان داده‌اند در رگ این تاک هزار باده نخورده و خط نخوانده است که شاید تمام گفته‌ها و نوشته‌ها را نقش برآب کند وشگفتی و تحیر و قلم‌های وامانده از تحریر به جای بگذارد که در این سال‌ها کم نداشته‌ایم.