خداحافظی باشکوه با نوروز

دانش پور- برگ های تقویم را ورق زدیم و به سیزدهمین روز بهار رسیدیم. روزی که در تقویم مناسبتی و آیینی ما ایرانیان"روز طبیعت" نام گرفته و البته در باور عامه مردم به "سیزده بدر" معروف است، روزی برای دست دوستی دادن به طبیعت، شاید یکی از معدود روزهایی که مردم همگی با هم در کنار خانواده به طبیعت پناه می برند و طبیعت هم با روی گشاده آن ها را در آغوش می گیرد. سیزدهمین روز از بهار، تنها روزی است که هیچ کس دلش نمی آید آیین کهن چند هزار ساله ایرانیان را نادیده بگیرد و در خانه بماند. زمین زیبا، طبیعت پر از گل ، بوته و چمن و درخت، رودخانه ها، چشمه سارها و جویبارهای پرتلاطم، پارک های سرسبز پر از سنبل، بنفشه و لاله و شب بو. زیبایی هایی که در کنار حضور همه اعضای خانواده در کنار هم و تناول غذایی هر چند ساده، شادی را دو چندان می کند. اصلا طبیعت بکر و زیبای ایران با تمام جاذبه هایش خود نمادی از آشتی و صداقت بین آدم ها و طبیعت است. نمادی از مهربانی آدم ها با طبیعت وقتی مراقب هستند تا مبادا آسیبی به این همه زیبایی برسد. اما امان از نامهربانی بعضی از آدم ها که یادشان می رود روح طبیعت آن قدر حساس است که گاهی با یک زباله یا با شعله ای کم حرارت، آشفته و گاه ویران می شود. کاش امسال در آخرین ساعات روز سیزدهم ، وقتی همه به خانه می روند طبیعت هم با آسودگی و خوشحال آرام گیرد. این روزها یکی از قشنگ ترین کارکردهای فضای مجازی را شاهد بودیم . وقتی که مردم در پیام هایشان به یکدیگر بردن کیسه زباله را یادآوری می کردند. شاید امسال وقتی صبح 14 فروردین از خواب بیدار شدیم بیشترین افتخارمان دیدن طبیعتی بکر، پاکیزه و زیبا باشد. طبیعت بی ادعا با ما مهربانی می کند، قدر این مهربانی را بدانیم .