استعفای محافظه‌کارانه

شیدا ملکی- استعفای محمدعلی نجفی، شهردار تهران در شرایطی اعلام شد که به دلیل آنچه در روزهای اخیر گذشته بود انتظار آن می‌رفت‌. اما داستان نخ نمای بیماری او در شرایط فعلی جذابیت کافی را ندارد‌. این استعفا بیش از آنکه التیامی بر مشکلات کلانشهر تهران باشد سنگ بزرگ دیگری در گودال عمیق مشکلات پایتخت پرتاب کرد‌. استعفایی بی‌مقدمه که بر حواشی مدیریت شهری دامن زد‌. استعفایی که خبر آن هر چند از ساعات اولیه روز چهارشنبه منتشر شد اما تکذیب و تایید آن ساعت‌ها در هاله‌ای از ابهام بود‌.
این استعفا اما بار دیگر اثبات کرد شهردار تهران نه تنها توانایی ایستادگی در مقابل تصمیمات مخالف خود، بلکه استقامت درباره اظهارات و تصمیمات شهرداری را نیز نداشته است‌. شهردار تهران شبیه قربانی به میدان مدیریت شهری وارد شد و شهروندان را کاملا نادیده گرفت‌. نادیده گرفتن شهروندان اما مختص به نجفی نبود، اعضای شورای شهر نیز پایتخت‌نشینان را گویی فقط برای کسب آرا برای ورود به خیابان بهشت قابل اعتماد می‌دانستند و این بار در لحظه‌ای که باید پاسخگو باشند، هیچ پاسخ رسمی ارائه نمی‌دهند‌. سکوت اعضای شورای شهر ابهامات این ماجرا را پیچیده‌تر و حواشی را پررنگ‌تر می‌کند‌.
اعضای شورای شهر تهران در مقابل تماس خبرنگاران رسانه‌ها سکوت می‌کنند و حاضر به تایید یا حتی تکذیب خبر استعفا نیستند‌. این در حالی است که محسن‌ هاشمی‌رفسنجانی در ساعات اولیه روز چهارشنبه اعلام کرد سه‌شنبه شب از استعفای نجفی با خبر شده است و همچنین حجت نظری و سیدحسن رسولی خبر استعفا را تکذیب می‌کنند‌. در این بین اما نباید از توئیت زهرا نژادبهرام ساده گذر کرد؛ او دلیل استعفای نجفی را فشارهای بیرونی اعلام می‌کند‌. آخرین خبرها اما از زبان رییس شورای شهر تهران خبر از بررسی استعفای نجفی در اولین جلسه علنی سال 97 داده است‌. آیا پرونده ابقا یا خداحافظی نجفی تا جلسه‌ای رسمی بسته خواهد ماند؟
پایتخت اما در آستانه نوروز 97 تبدیل به کشتی بی‌ناخدایی شده است که هریک از مسافران این کشتی پرچم رهبری بلند کرده‌اند و به سمت و سویی متفاوت پارو می‌زنند‌. پایتخت بی‌هدف و بی‌آنکه برنامه‌ای روشن داشته باشد شب را به روز می‌رساند و در چنین شرایطی طبیعی است که بوی بهبود ز اوضاع آن به مشام نرسد‌. در حالی که شورای شهر از دلیل اصلی استعفا بی‌خبر است و حتی اخبار ساعات اولیه روز حاکی از تکذیب استعفا از سوی معاونان شهردار است چگونه می‌توان به برنامه‌ریزی شهری امیدوار بود؟


وضعیت فعلی تهران بیانگر آن است که بی‌توجهی به زندگی پایتخت نشینان ماجرایی تازه نیست و سال‌هاست مدیریت شهر آن را از صفحه برگه‌های خود پاک کرده است‌. شهرداری تهران تبدیل به سکوی پرتاب سیاسی سیاستمدارانی شده است که اگر از آن سقوط کنند از نفرات بعدی انتقام خواهند گرفت‌. از همین‌رو است که هدف اصلی این پست مدیریتی به فراموشی سپرده شده است‌. برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و اجتماعی، تعیین ردیف بودجه در راستای هزینه‌های شهری، رنگ دیوارهای شهر و حتی بنرهای شهری تبدیل به محلی برای انتقام‌گیری‌های شخصی شده است‌.
حاشیه‌های مدیریت پایتخت پررنگ‌تر از متن خطرناک آن است و در این بین ساده لوحانه است اگر ماجراهای اخیر در برج میلاد و تصمیمات شهردار را در این استعفا نادیده بگیریم‌. به هر روی نجفی مدیریت تهران را در شرایطی از قالیباف تحویل گرفت که نه تنها به طور مکرر پرونده‌های مالی شهردار قبل منتشر می‌شد بلکه انضباط مدیریت شهری جای خود را به محلی برای نمایش کارهای نیمه تمام شهردار داده بود‌. قالیباف در روزهای پایانی تکیه زدن بر صندلی مدیریت پایتخت قیچی در دست گرفت و هر روز روبان پروژه‌های نیمه‌تمامی را قیچی می‌کرد که ادامه مدیریت آن سنگینی بار شهردار بعدی را رقم می‌زد‌. عملکرد غیرمسوولانه قالیباف در طول بیش از یک دهه مدیریت تهران نمی‌تواند از بار اشتباهات نجفی بکاهد اما صحنه‌ای که امروز نجفی و اعضای شورای شهر تهران در آن نقش‌آفرینی می‌کنند تهران را دچار چالشی کرده است که به سود این شهر نیست‌. پایتخت هر لحظه بیش از قبل بر مشکلاتش افزوده می‌شود و مدیرانی که شهروندان را فراموش کرده‌اند به‌طور قطع باید پاسخگوی عملکرد محافظه‌کارانه خود باشند‌.
sheidamaleki.journalist@gmail.com