چهار و نیم میلیارد هزینه برای هیچ

ملیحه اسناوندی- چند روزی است که بحث استیضاح سه وزیر به موضوع داغ رسانه‌ای و مجلس تبدیل شد. فارغ از شبهه برانگیز بودن استیضاح همزمان سه وزیر آن هم در هفته پایانی سال، هزینه‌ای که این استیضاح‌ها برای مجلس به بار آورده قابل تامل است. طبق آماری که فلاحت پیشه، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در مورد هزینه جلسات مجلس‌ ارائه کرد می‌توان حداقل بودجه مصرفی در این دو روز استیضاح وزرا را حدود 5/4 میلیارد تومان برآورد کرد. اما آیا این استیضاح‌ها به دلیل عدم توان اجرایی وزرا انجام می‌شود یا ملاحظات سیاسی در آن دخیل است؟ آیا مجلس به دنبال آن بود که نشان دهد در آخر سال به فکر مردم و مطالبات‌شان است؟ اگر نمایندگان بر توانایی عملکرد وزرا تردید داشتند چرا در لحظه آخر جا زدند و از صحبت کردن به عنوان موافق استیضاح وزرا پرهیز کردند و نهایتا رای مخالف دادند؟
هزینه‌های اضافی این دو روز مجلس به حدی بود که برخی نمایندگان ملزم شدند تا تقاضای پس گرفتن استیضاح را مخصوصا در مورد حجتی و آخوندی در تذکرات خود مطرح کنند اما وکلای ملت دیر به فکر رسالت اصلی خود که خدمت به مردم است افتادند و تصمیم شخصی شان را بر تصمیم فراکسیونی و تشکیلاتی ترجیح دادند. باید بر این موضوع تاکید کرد که مواردی که موافقان استیضاح در این دو روز برای استیضاح وزرا آوردند از موضوعاتی نبود که در این شش ماه اخیر اتفاق افتاده باشد. این سه نماینده استیضاح کننده هر کدام چندین سال کار کردند و دیدگاه و رویکردشان نیز مشخص بوده است. با این وجود مجلسی‌ها به خود اجازه دادند که هزینه‌ای گزاف به کشور اضافه کنند و به جای آنکه حلال مشکلات مردم باشند با سرگرم کردن شان وعده‌های خود به مردم را فراموش کردند. البته برخی از نمایندگان نیز نگاه احساسی به استیضاح‌ها داشتند و برای دلجویی از مردم این راه را پیش روی خود گذاشتند اما نتیجه نه دلخواه مردم بود و نه مشکلات‌شان را کم کرد. ضمن اینکه مسایل مطرح شده از جانب استیضاح‌کنندگان می‌توانست به راحتی برطرف شود یا با سوال و تذکر جایگزین استیضاح شود. به عنوان نمونه حرف‌هایی از جانب نمایندگان موافق مطرح شد که خیلی عجیب بود. آنها از وزیر در مورد نوع خانه و محل سکونتش سوال کردند. نمایندگان همچنین جزییات زندگی خانواده وزرا و کارشان را نیز به صحن کشاندند و اینها جزو مواردی است که در محورهای استیضاح نیامده بود اما چون برخی از نمایندگان دیدند که نمی‌توانند از راه استیضاح موفق شوند سعی در تهییج افکار عمومی و دیگر همکاران خود داشت.
و حال سوالی که در ذهن خطور می‌کند این است که چرا با این شتاب و در روزهای پایانی سال این استیضاح‌ها صورت گرفته است؟
هزینه گزاف استیضاح


احمد انارکی محمدی، عضو فراکسیون امید در گفت‌وگو با «جهان صنعت» در خصوص استیضاح بی نتیجه وزرا و تحمیل هزینه گزاف به کشور گفت: استیضاح حق نمایندگان است ولی اگر بخواهیم آن را به این معنی که حتما وزیر بیفتد تفسیر کنیم درست نیست ولی این استیضاح‌ها می‌توانست به صورت سوال از جانب نمایندگان مطرح شود‌ چون این سه استیضاح در حد سوال بود و وزرا نیز پاسخ دادند ولی به این شیوه‌ای که در این دو روز برگزار شد هزینه خیلی بالایی به بار آورد. بهتر بود نمایندگان ابتدا بندهایی برای استیضاح داشته باشند که قابل قبول باشد اما موارد گفته شده برای استیضاح از جانب مطرح‌کنندگان قابل قبول نبود و ضعف داشت. از طرفی بعضی از وزرا برنامه شان قوی بود لذا مجلس لحظه آخر تصمیم گرفت که هر سه وزیر را ابقا کند. بهتر است رییس‌جمهور، وزرا و معاونین پارلمانی شان ارتباط بیشتری با مجلس داشته باشند تا کار به اینجاها نکشد. یکی از بحث‌های ما این بود که اگر خود رییس‌جمهور با نمایندگان ارتباط می‌گرفت و خود وزرا بیشتر برای نمایندگان وقت می‌گذاشتند استیضاح مطرح نمی‌شد. انارکی در خصوص رنگ وبوی سیاسی استیضاح‌ها گفت: دوگروه در این استیضاح بودند لذا نمی‌توان انگ سیاسی بودن به این استیضاح‌ها زد و بیشتر بحث ارتباط کم دولت با مجلس مطرح بوده است .
انارکی در پاسخ به این سوال که آیا اعضای فراکسیون امید از استیضاح وزرا جا زدند‌ گفت: هرکسی می‌تواند در فراکسیون‌های مختلف پرچمدار استیضاح باشد ولی نه به اسم فراکسیون‌، بلکه برخی تصمیم شخصی‌شان مبتنی بر استیضاح بوده است البته برخی از اعضا در فراکسیون امید در لحظه آخر از استیضاح پشیمان شدند و به عنوان موافق صحبت نکردند.
نفس مبارک استیضاح
محمد‌رضا تابش‌ در گفت‌وگو با «جهان صنعت» در خصوص استیضاح بی نتیجه وزرا و تحمیل هزینه گزاف به کشور گفت: تقریبا بودجه مجلس در سال 96 حدود 680میلیارد بوده است اما اینکه چقدر هزینه این سه استیضاح شده باید محاسبه شود ولی نفس استیضاح عمل بسیار میمون و مبارکی است چرا که حق نمایندگان است و به نمایندگی از مردم انجام می‌شود ولی اینکه چرا یکباره سه استیضاح در یک مقطع زمانی کوتاه بعد از خستگی بسیار زیادی که نمایندگان به دلیل طولانی شدن کار رسیدگی به لایحه بودجه داشتند انجام شده جای سوال دارد ضمن اینکه خود رییس مجلس و خیلی از نمایندگان دیگر هم موافق مطرح شدن آن در این زمان نبودند ولی در هرصورت در این فرجه زمانی کم وزرا در فراکسیون‌ها و کمیسیون‌های مختلف حضور یافتند وبا نمایندگان استیضاح کننده جلسه برگزار کردند و نهایتا تعهداتی دادند تا تنگناها و مشکلات موجود برطرف شود. وی تاکید کرد: من از نمایندگان استیضاح‌کننده در فراکسیون امید بسیار سپاسگزارم با وجود اینکه ممکن بود از لحاظ حیثیتی خودشان لطمه بخورند ولی با اتکا بر خرد جمعی به نتیجه رسیدند که نباید به این استیضاح رای موافق دهند لذا از تصمیمات فراکسیونی تبعیت کردند و تکلیف شرعی، قانونی و کار تشکیلاتی‌شان را به خوبی انجام دادند به خصوص کسانی که استیضاح‌کننده بودند و از این حق خودشان صرف نظر کردند. تابش تاکید کرد: ما در فراکسیون امید با استیضاح‌کنندگان و وزرای مربوطه جلسه داشتیم و منطبق بر آیین‌نامه این مراحل قانونی را طی کردیم و تصمیماتی که گرفتیم تصمیمات اکثریت فراکسیون امید و مغایر با استیضاح وزرا بود.
درست است که استیضاح‌ها حق قانونی نمایندگان محسوب می‌شود اما پیامد تصمیمات نادرست و شخصی در برخورد با امور مهم کشور در شرایط کنونی می‌تواند منافع ملی را به خطر بیندازد . به هرحال نتیجه استیضاح‌ها نشان می‌دهد که بهارستان نشین‌ها صرفا به دنبال نمایش اقتدار خود بودند و تصمیم شان نیز متاثر از گرایشات جناحی و سیاسی در مجلس است. نمایندگان در این دو روز با تسویه‌ حساب‌های شخصی و کشمکش‌های جناحی و سیاسی روی عملکرد قانونی و منطقی مجلس شورای اسلامی تاثیر گذاشتند و فارغ از هزینه‌هایی که برای کشور به بار آوردند تمرکز دولت و وزرایش را نیز در روزهای آخر سال گرفتند و این مغایر با اهداف اصلی مجلسی است که با رای قاطع مردم پا به خانه ملت گذاشتند.