رأی عدم اعتماد به وزرا یا بی‌اعتمادی به ‌رأی خود

ظاهرا قرار نیست دولت دوازدهم به راحتی ادامه کار دهد و بر مشکلات درونی و بیرونی مردم فائق آید، هنوز گلدان رأیی که درمجلس برای اخذ رأی اعتماد برای وزرا دست به دست می‌شد از تکان‌های اولیه خود نیفتاده است که تعدادی از نمایندگان مجلس به این فکر افتادند که در روز رأی اعتماد غفلت کرده‌اند و به بعضی از وزرا رأی اعتماد دادند که نباید رأی اعتماد می‌دادند، این بی‌اعتمادی به وزرا درمورد استیضاح است یا بی‌اعتمادی به رأی اعتمادی که نمایندگان به گلدان‌ها ریخته‌اند، کمتر دولتی را در جهان می‌توان یافت که هنوز نیمه دوم سال اول حاکمیت آن دولت نگذشته باشد و سه تن از وزرا مورد اعتماد مجلس مواجهه با استیضاح بشوند، بودجه مملکت یکساله است، وزرائی که در ردیف استیضاح قرار گرفته‌اند هنوز از بودجه‌ای برای اداره وزارتخانه تحت امر خود استفاده می‌کنند که در دولت قبل تنظیم شده است. ممکن است گفته شود وزرای مورد درخواست استیضاح همان وزرائی هستند که در دولت اول آقای روحانی حضور داشتند و بودجه‌ای که هم اکنون در وزارتخانه آنان مورد استفاده قرار می‌گیرد به وسیله همین وزرا برای وزارتخانه آنها درخواست شده است. درست است که برابر اصل 135 قانون اساسی رأی عدم اعتماد، حق مجلس است و نیز مطابق اصل 89 قانون اساسی، نمایندگان می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیأت وزرا یا هریک از وزرا را استیضاح نمایند، برای استیضاح هریک از وزرا تنها 10 امضا کافی است. چگونه ممکن است وزرایی که بیش از 7 ماه از ایام وزارت خود را طی نکرده‌اند با استیضاح روبه‌رو شوند، مگر این وزرا برای مجلس ناشناخته بودند هرسه وزیری که در خط مقدم استیضاح قرار گرفته‌اند در دولت قبل هم در همین پست خود باقی بودند و در دولت دوم هم به مجلس معرفی شدند. عملکرد این وزرا در دولت اول آقای روحانی مورد قبول و اعتماد نمایندگان مجلس بوده است و مجلس جدیدی هم سرکار نیامده و در این 7 ماه هم وزرا رأی اعتماد گرفته از همین مجلس عمل و کار خارق‌العاده و دور از شأن وزارت انجام نداده‌اند. سوال نمایندگان باید صریح و مختصر بوده و به رئیس مجلس داده شود، رئیس مجلس موضوع را به کمیسیون تخصصی ارجاع می‌دهد، کمیسیون ظرف یک هفته با حضور وزیر و سوال کننده تشکیل می‌شود، چنانچه از سوال کننده از پاسخ وزیر قانع نشود...
ادامه صفحه 7