روزنامه آفتاب یزد
1396/12/17
سولماز رضایی *
در سال های طولانی بسیاری از جوامع انسانی از عدم حضور زنان در جایگاه های مختلف اجتماعی و عدم ایجاد فضای لازم برای استفاده ازظرفیت های بالقوه فکری و مدیریتی زنان دچار خسران
شده اند که این موضوع در دهه های اخیر باعث تغییر
نگرش های اساسی برای ایجاد تعادل در منابع انسانی و رفع تبعیض به جهت مشارکت همه مردم در ساختارها و
مناصب مدیریتی شده است. امروزه در بسیاری از
کشور های توسعهیافته به لحاظ اجتماعی، حدود 40 درصد از مناصب تصمیمگیری و مدیریتی در اختیار زنان است،
در حالی که در کشور های در حال توسعه به دلیل تلقی نادرست از روحیات و توانمندی های زنان، به این موضوع توجه چندانی نمی شود. بر اساس آمار های موجود در حال به طور متوسط کمتر از سه درصد از مناصب مدیریتی در کشورمان در اختیار زنان است که برای تغییر این شرایط به چیزی فراتر از قوانین الزامآور نیاز است و مستلزم تغییر نگرش تمام آحاد جامعه
نسبت به این موضوع هستیم. باید توجه داشت که
بر اساس اصول اثبات شده علم مدیریت، نگاه سهمخواهانه و جنسیتی به این مقوله جایگاهی ندارد و تنها وابسته به ویژگی های انسانی و به دوراز جداسازی میان مرد و زن است. اصولی که نتیجه عدم توجه به آن ها، سهم
اندک بانوان در پست های مدیریتی است. در تئوری های رهبری مانند تئوری های شخصیتی، تئوری های رفتاری و تئوری های اقتضایی، بررسی می شود که چه چیزهایی می تواند فرد را به عنوان یک رهبر اثر بخش درآورد که این امر فارغ از تفاوت های میان زنان و مردان مورد بررسی قرار می گیرد.
یکی از مهمترین شاخصه های توسعهیافتگی در زمینه مدیریت شهری، ایجاد فضا و شرایط لازم برای مشارکت پایدار اقشار و گروه های اجتماعی در راهبری امور شهری از تمام طبقات اجتماعی، گروه های سنی و به خصوص فارغ از نگاه جنسیتی است. بدیهی است که رویکردی اینگونه، بیشتر از آن که وابسته به دغدغه های شخصی مسئولین ارشد شهری باشد، نیازمند ایجاد ساز و کار ها و تعریف فرآیند های مشخص برای تسهیل در به وجود آمدن چنین مشارکتی است. بررسی های انجام شده در حوزه برنامهریزی شهری نشان می دهد، بهترین راهکاری که می توان در برابر چالش های موجود در شهرها اتخاذ کرد، تقویت سرمایه های انسانی و منابع اجتماعی است. به عبارتی توجه به راهبرد هایی که مبتنی بر محلهمحوری و مشارکت حداکثری شهروندان باشد، می تواند نقشی به مراتب اساسیتر از تمرکز صرف بر مسائل مبتنی بر کالبد
شهر ها داشته باشد. در این میان، نقش اساسی زنان در مدیریت خانواده، علاوه بر وظایف و مسئولیت های شغلی محتمل خارج از فضای خانه و خانواده،
باعث به وجود آمدن بینشی دقیقتر در این قشر از
جامعه نسبت به فضاهای عمومی شهری و
زیرساخت های مرتبط با آن که مورد نیاز همه افراد جامعه است، میشود. اینگونه است که تجربیات بسیاری از
حضور و نقشآفرینی زنان در ساختار های مدیریتی و تعیین خطمشیهای موفقیتآمیز در حوزه شهری به خصوص در سطح محلات وجود دارد. یکی دیگر از بستر های مناسبی که می تواند محلی برای ایفای نقش مدیریتی زنان در حوزه مدیریت و برنامهریزی شهری باشد، شوراهای اسلامی شهرهاست که ظرفیتی وسیع برای نشان دادن قابلیت های زنان در این عرصه و در نتیجه توسعه کارآمد شهر ها دارد. ظرفیتی که به دلایل مختلفی از جمله عدم اعتماد به نفس و گاه عدم انگیزه لازم برای حضور در انتخابات در جامعه زنان متخصص و نیز وجود نارسایی های فرهنگی در عموم جامعه، مورد غفلت واقع شده و مشارکت مطلوبی محقق نشده است. به عنوان مثال در آخرین انتخابات شورای اسلامی شهر تهران، از میان حدود سه هزار نامزد ثبت نامی، تنها حدود پانصد نفر از زنان که معادل 17 درصد از کل ثبتنامکنندگان است، در این رقابت حضور یافتند. به عبارتی در ابتدای امر احتمال ورود زنان به جایگاه شورای شهر یک ششم بوده است که این مسئله لزوم حضور فعالتر زنان کارآمد و کاردان را در چنین عرصه هایی بیش از پیش نمایان می سازد.
*دکترای برنامه ریزی شهری
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
سید علیرضا کریمی سردبیر
سعید زارع صفا روزنامهنگار
ابراهیم نکو کارشناس اقتصادی
ممنوع التصویری سیاسیون
ابراهیم نکو کارشناس اقتصادی
سولماز رضایی *
بابک خطی=طبیب و فعال اجتماعی
مثلث استیضاح
برهنگی برای جذب تبلیغ!
بن سلمان در سفر به انگلیس و آمریکا چه اهدافی را در سر میپروراند؟
گیر جدید به نجفی
سوگنامهای برای کودکان کار
فاکتور دو میلیارد تومانی آش نذری به اسم کار فرهنگی
برخی فکر میکنند سخنگوی مردم هستند
خانمهای خانه دار هم در صف دلار