پس لرزه های استعفای رئیس فدراسیون کشتی بررسی شد موضوع پیچیده رسول خادم

ایرانی‌ها از سال‌های دور با صهیونیست‌ها میانه خوبی نداشتند. این را می‌توان از فریادهای طرفداران فوتبال در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) در سال 1347 به خوبی فهمید. فوتبالی‌های ایران در آن روز همه جور شعاری می‌دادند، به جز آنچه درباره فوتبال بود. البته مخالفت ما و صهیونیست‌ها به همین جا ختم نشد و تظاهرات و راهپیمایی‌هایی هم در خیابان‌های اطراف امجدیه شکل گرفت.
اما علی رغم همه این مخالفت‌ها، مردم ایران مسئله رژیم اشغالگر را یک نزاع «عربی ـ اسرائیلی» می‌دانستند و به هیچ‌وجه جنبه «اسلامی» برای آن قائل نبودند. وضعیتی که بعد از انقلاب و به خصوص پس از نخستین سال‌های دهه 60 با ابتکار علی‌اکبر ولایتی، وزیر وقت امور خارجه ایران به طور کلی دگرگون شد. در این سال‌ها بود که متاثر از تئوری‌های انقلاب اسلامی، مسئله قدس به موضوع اول جهان اسلام و ایران تبدیل شد. آنجا بود که با پیشنهاد علی‌اکبر ولایتی ورزشکاران ایرانی از مسابقه دادن با نمایندگان اسرائیل سر باز زدند.
این مسئله در ابتدا و همان سال‌های نخستین مورد استقبال هم واقع شد. حقیقت این بود که در آن دوران چنین رفتاری از سوی ورزشکاران یک کشور نسبت به ورزشکاران کشوری دیگر تا حدودی مرسوم بود. تا جایی که پیش از آن هم برخی از کشورهای غربی و حتی ایران مسابقات المپیک مسکو در سال 1980را تحریم کرده و در آن حضور پیدا نکردند. به طور کلی می‌توان این‌طور ادعا کرد که تا زمان وجود نظام دو قطبی در جامعه جهانی، توسل به چنین راهبردهایی برای دستیابی به اهداف سیاسی یا حداقل انعکاس موضع رسمی کشورها در قبال دیگر کشورها پذیرفته شده بود. از این رو، عدم حضور ورزشکاران ایرانی در مقابل حریفان اسرائیلی محل بحث چندانی قرار نمی‌گرفت و مخالفت حادی با آن وجود نداشت.
مشکل اما از جایی آغاز شد که میزان و حجم این کنش‌های غیرورزشی در عرصه ورزش زیاد شد. افزون بر این ازدیاد کمی، بسیاری از ورزشکاران کشورها ـ به ویژه در بلوک شرق ـ از سوی مسئولان و دولتمردان تحت فشار قرار می‌گرفتند که از مسابقه با ورزشکاران کشور مورد نظر پرهیز کنند. با بروز این وضعیت، نهادهای بین‌المللی ورزشی نیز دست به کار شده و با تصویب قوانین سخت‌گیرانه نسبت به این رفتارها واکنش نشان دادند.


به طور طبیعی تا زمانی که این قوانین سخت‌گیرانه به تصویب نرسیده بود، ورزشکاران ایرانی تنها از یک مدال محروم می‌شدند یا نهایتا محرومیتی کوتاه‌مدت را متحمل می‌شدند. اما بعد از تصویب این قوانین، خطر تعلیق ورزش، محرومیت مادام‌العمر، بازپس‌گیری مدال‌ها و ... در کمین ورزشکاران ایرانی نشسته است.
حالا و پس از گذشت چهار دهه از عمر جمهوری اسلامی در این روزهای اخیر عدم مسابقه با ورزشکاران اسرائیلی دوباره مسئله‌ساز شده و مورد توجه محافل ورزشی قرار گرفته است. این‌بار اما یک کشتی‌گیر تمام عیار، یک مدیر ورزشی، یک رئیس فدراسیون محبوب و یک قهرمانی که عنوان جهان پهلوانی را یدک می‌کشد نسبت به این مسئله واکنش نشان داده است. «رسول خادم» رئیس فدراسیون کشتی ایران در هفته گذشته و پس از چند مصاحبه مطبوعاتی و نامه‌نگاری با مسئولان ورزش کشور سرآخر به همین دلیل از سمت خود استعفا داد. در پی اظهارات و استعفای خادم، مخالفت‌ها و موافقت‌های مختلفی با آن صورت گرفت. برخی سیاسیون عمدتا اصولگرا به تقبیح عمل او پرداختند و بعضی دیگر او را تشویق کرده و از استعفای او ابراز ناراحتی و نارضایتی کردند. در این میان اما ورزشی‌ها به طور کلی موضعی یکسان داشتند. بخش قابل توجهی از آنها به حمایت از رئیس فدراسیون کشتی پرداختند. تا جایی که حتی در بدنه فدراسیون سونامی استعفا به راه افتاد. از معاون کشتی بانوان فدراسیون یا اعضای کمیته‌های فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی و روسای هیات‌های کشتی استان‌های سراسر کشور، همه در حمایت از او استعفا دادند.
در چنین هنگامه پرتنش و مشوشی، یک نکته اساسی مغفول ماند و آن ماهیت و محتوای اصلی موضع رسول خادم بود. او هرگز با مسئله عدم مسابقه با ورزشکاران اسرائیلی مخالفت نکرد. بلکه نظر رسول خادم این بود که یک بار برای همیشه تکلیف این موضوع روشن شود. حرف اصلی او این بود که نباید ارباب سیاست تصمیمی بگیرند و ورزشی‌ها به بدترین شکل ممکن تاوان آن را بدهند. پیشنهاد مشخص خادم بر اعلام قطعی این موضوع در محافل ورزشی بین‌المللی و پذیرفتن کلیه تبعات آن بود. پیشنهادی که به نظر می‌رسد در حال حاضر تنها راه درمان این مشکل و ممکن‌ترین راه برای برون‌رفت از آن باشد.
سایر اخبار این روزنامه
رهبر انقلاب در دیدار وزیر اوقاف سوریه: تغییر و تحولات یک سال گذشته در دانشگاه آزاد اسلامی بررسی شد سرگردانی یک دانشگاه در تلاطم سیاست معاون اول رئیس جمهوری: مبنای بسیاری از تصمیمات دهه‌های گذشته حل مسائل روزمره بود محمدعلی وکیلی وقتی جای بازیگر،میدان بازی عوض می‏شود « ابتکار» روند مناسبات داخلی و خارجی عربستان را بررسی می‌کند سیاست های مخاطرات بن سلمان از ریاض تا قدس آیا نام کتاب‌ها می‌توانند مخاطب را تشویق به خرید و مطالعه آنها کنند؟ تله ای برای شکار کتابخوان ها آموزش‌های بهبود روابط زوجین از سوی رسانه ملی و کانال‌های شبکه‌های اجتماعی قرائت غالب جامعه ایران است؟ «ابتکار» نظر مخاطبان را درباره سریال «شهرزاد» بررسی می‌کند سقوط فصل به فصل یک سریال پس لرزه های استعفای رئیس فدراسیون کشتی بررسی شد موضوع پیچیده رسول خادم حواشی حضور رئیس فیفا در ایران بررسی شد رویاهای بلند سفر کوتاه اینفانتینو چنارهای نوپای تهران شرایط نابسامان منجر به مرگ اسلافشان را دوام می آورند؟ روزگار سخت چنارهای جوان پایتخت کمالی در کنگره حزب مردم‌سالاری:‌ خجالت می‌کشیم قانون احزاب را به خارجی‌ها نشان دهیم واشینگتن‌پست: راهبرد ترامپ در قبال برجام شکست می‌خورد واشینگتن‌پست: راهبرد ترامپ در قبال برجام شکست می‌خورد واشینگتن‌پست: راهبرد ترامپ در قبال برجام شکست می‌خورد