روزنامه بهار
1396/11/30
ارتش‌هایی رو به زوال
تماشاگران در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا در ایران در حال ریزش هستند و هر سال تعدادشان در ورزشگاه‌ها کمتر و کمتر میشود، شاید خانوادگی شدن فرهنگ مردم، مشکلات اقتصادی، دو و سه شغله شدن مشکلاتی باشد که فدراسیون فوتبال آنها را باید آنالیز کند اما فدراسیون فوتبال انگار تمایلی به حل مشکلات از پیش پای مردم ندارد.دیگ جوشان آزادی مخوف ترین و ترسناک ترین ورزشگاه قاره آسیا است، چه آن زمان که صد هزار نفری بود و چه امروز که با صندلی گذاری تعداد تماشاگرانش به 85 هزار نفر تقلیل یافته است. با این وجود اما اتفاقی در شرف وقوع است که نمی‌توان آن را ساده نگاه کرد و از آن گذشت. به نظر می‌رسد تعداد تماشاگران حاضر در ورزشگاه‌ها حتی برای بازی‌های آسیایی دیگر آن تعداد مخوف نیستند. همین هفته و در دیدار پرسپولیس با نماینده ازبکستان کمتر از 30 هزار نفر به ورزشگاه رفته بودند در حالی که رکوردها در آسیا همیشه متعلق به ایران و نماینده‌های ایران بوده است اما به نظر می‌رسد رغبت برای حضور در استادیوم‌ها کم شده و منهای بازی‌های بسیار مهم هواداران کمتری به ورزشگاه‌ها می‌روند به این آمار و اخبار دقت کنید:
میزبانی‌های مخوف قبلی
« توییتر عربی لیگ قهرمانان آسیا در گزارشی از بازی‌هایی که بیشترین حضور هوادار را داشته سخن به میان آورد و جالب این که هواداران پرسپولیس در هر چهار بازی بیشترین تعداد حضور را داشته‌اند.
پرسپولیس یک - الهلال صفر (۱۰۰ هزار نفر) سال 2015
پرسپولیس یک - النصر عربستان صفر (۱۰۰ هزار نفر) سال 2015
پرسپولیس 2 - بنیادکار یک (۱۰۰ هزار نفر) 2015
پرسپولیس یک - الغرافه یک (۹۶ هزار نفر) 2012»
یا این خبر که آن هم متعلق است به سال قبل: «میزبانی از السد در پلی آف لیگ قهرمانان آسیا این فرصت را در اختیار استقلالی‌ها قرار داد تا با حضور پرشمار خود در ورزشگاه آزادی و حمایت از تیم محبوب شان لقب پرطرفدارترین تیم قاره را از همین آغاز فصل به خود اختصاص دهند.
با اعلام رسمی مسئولان برگزاری بازی‌ها جدال استقلال با السد را 74560 نفر از نزدیک تماشا کردند تا عددی رویایی برای بازی‌های پلی آف لیگ قهرمانان به ثبت رسیده و آبی‌های پایتخت از ابتدای فصل 2017 فوتبال آسیا لقب پرطرفدارترین تیم را به خود اختصاص دهند. »
همین استقلال روزی در برابر جوبیلو ایواتا در فینال مسابقات جام باشگاه‌های آسیا بیش از 120 هزار تماشاگر را در دل خود جا داد. پیش از این هم بارها این دو تیم با بیش از صد هزار نفر بسیاری از بازی‌های لیگ قهرمانان را میزبانی کرده اند اما به نظر می‌رسد این اعداد هر سال در حال کاهش هستند و همانطور که گفتیم تنها برای بازی‌های بزرگ است که هواداران به ورزشگاه می‌روند. پرسش اما اینست که چرا؟
اشتباه کنفدراسیون آسیا
با منع میزبانی ایران و عربستان در شرایط کنونی در واقع کنفدراسیون فوتبال ایران هم به خودش ضربه زد، هم به فوتبال چون دیدار‌های نمایندگان ایرانی با عربستان همیشه پر تعداد بوده و تنور مسابقات را گرم می‌کرده است. اما کنفدراسیون فوتبال آسیا حالا خودزنی بزرگی کرده که این تصمیم عملا اسپانسر‌ها را هم هر روز کم و کمتر کرده است.
منع میزبانی به هر دلیلی که باشد فرقی ندارد، مهم اینست که کل لیگ قهرمانان تحت تاثیر قرار گرفته و تنورش سردتر از قبل شده است.
مردم می‌خواهند با خانواده‌ها به ورزشگاه بیایند
نکته بعدی که در این مسیر بسیار موثر بوده تغییر فرهنگ جامعه است. امروز مردان متاهل علاقه ای ندارند که بدون همسر و فرزند خود به ورزشگاه بروند، بسیاری از مردم دلشان می‌خواهد آخر هفته را پس از یک هفته کار سخت و شرایط اقتصادی بد کنار خانواده باشند و اگر هیجانی را می‌خواهند تجربه کنند در کنار زن و فرزندان خود باشند.
این موضوع هم اقتصادی است ( دلشان نمی‌آید پول را تنها برای خودشان هزینه کنند) و هم فرهنگی (دلشان نمی‌خواهد متعلقات را تنها بگذارند و بروند). بانوان هم گلایه دارند که می‌خواهند کنار خانواده باشند و با هم هیجانی مثل کنسرت یا تئاتر را تجربه کنند نه جدا جدا هر کدام به سویی بروند.
این موضوع هم بسیار موثر بوده و هواداران را خانه نشین کرده است. حتی در لیگ برتر هم ریزش هواداران کاملا ملموس است و دیده میشود هستند بازی‌هایی که نمونه اشان تا 6 سال قبل 80 هزار نفر را به ورزشگاه می‌آورد اما همان بازی امروز بیست یا سی هزار نفر را به ورزشگاه می‌آورد و ادامه این روند قطعا تعداد را از این هم کمتر می‌کند.
فدراسیون فوتبال
یکی دیگر از دلایل کم شدن هواداران در ورزشگاه‌ها درگیری‌های بیشتر مردم با شغل‌های دوم و سوم است و به این ترتیب بازی که در ساعت 4 یا 5 برگزار میشود عملا برای آنها امکان حضور در استادیوم‌ها را فراهم نمی‌کند.
این در حالی است که دیدار‌های رو به ساعات پایانی تر هواداران بیشتری را به ورزشگاه می‌کشاند چون برای آن مرخصی کمتری لازم است و وضعیت ترافیکی هم اندکی بهتر است. به عنوان مثال بازی‌هایی که ساعت 9 شب برگزار می‌شوند تماشاگر بیشتری دارند اما به این نکته واقعا زیاد توجه نمی‌شود و بیننده تلویزیونی و بیننده زنده در ورزشگاه را این بی توجهی کم می‌کنند.
البته فدراسیون فوتبال عیب‌های دیگری هم دارد به عنوان مثال همین آمار گیری را آنها انجام نمی‌دهند و به این ترتیب شاید اصلا ندانند که هواداران کم شده اند و یا در حال کم شدن هستند.
آنها شاید تا کنون آنالیز نکرده باشند که چه دلایلی هواداران را از ورزش و ورزشگاه‌ها دور کرده اند. به هر حال باید مسیر را جلو رفت و و معایب را کم کرد. برخی از این موارد مثل مشکلات اقتصادی شاید جزو مشکلات فدراسیون فوتبال نباشد اما فدراسیون فوتبال ایران هم مثل همه فدراسیون‌های فوتبال در دنیا موظف است مشکلات ساعت برگزاری و ورود خانواده‌ها را حل کند تا آمار خوب ایران را در حمایت از فوتبال و ورزش بهتر کند که متاسفانه اصلا اینگونه به نظر نمی‌رسد. انگار برخی حتی از این کم شدن تماشاگر و ریزش هواداران راضی هم هستند.
هواداران مثل برگ خزان ریزش می‌کنند و ما نگاه می‌کنیم، بازی به بازی کمتر، سال به سال دریغ از پارسال.
