ظریف: در کنفرانس امنیتی مونیخ، شاهد یک سیرک کارتونی بودیم کمدی نتانیاهو

همدلی| روز گذشته در کنفرانس امنیتی مونیخ، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، باز هم دست به نمایشی مضحک زد. تکه آهنی دستش گرفت و مدعی شد که این قطعه متعلق به پهباد ایرانی است که چندی پیش توسط اسرائیل منهدم شد. چنین نمایش‌هایی از جانب او بی‌سابقه هم نیست. همو بود که چند سال پیش در اوج مذاکرات برجام طی سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل، یک نقاشی از بمب دستش گرفت و مدعی شد که ایران نزدیک به ساخت سلاح هسته‌ای است. برجام بالاخره منعقد شد و آن نمایش به جایی نرسید. حالا هم چنین نمایشی ترتیب داده است، شاید به زعم خود بتواند از آن طرفی ببندد. نتانیاهو در سخنرانی خود تلاش کرد تا آنجا که می‌تواند بر تنور «ایران‌هراسی» بدمد. مدعی شد که ایران در پی «تشکیل امپراطوری از تهران تا طرطوس» است. مدعی شد «توافق برجام تنها کاری که کرد این بود که ببر خشمگین ایرانی را از بند رها کرد.» اظهارات نتانیاهو از جانب محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان بی پاسخ نماند. ظریف گفت: «صبح امروز شما مخاطب یک سیرک کارتونی بودید که ارزش پاسخ را ندارد. اجازه دهید به موضوعات خیلی جدی‌تر بپردازیم.» اظهارات نخست‌وزیر اسرائیل به نقل از مهر و سخنرانی کامل محمدجواد ظریف به نقل از ایسنا در پی می‌آید.
نتانیاهو: از هرجا بیرون رفتیم، ایران آنجا را گرفت
(با نمایش تکه‌ای آهن پاره در کنفرانس مونیخ) این قطعه‌ای از پهپاد ایرانی است؛ آقای ظریف این را می شناسی؟ مال شماست.
توافق برجام تنها کاری که کرد این بود که «ببر خشمگین ایرانی را از بند رها کرد».


وزیر خارجه ایران با سخنوری دروغ می‌گوید. اگر می‌خواهی پیامی به تهران ببری، به آنها بگو عزم اسرائیل را آزمایش نکنید.
اقدامات ایران در منطقه یک پیامد مثبت هم داشته و موجب نزدیکی بی سابقه عرب‌ها با اسرائیل شده است.
اروپایی‌ها می‌خواهند برای منافع اقتصادی خود از ایران، برجام را حفظ کنند. جامعه اقتصادی ایران بسیار بزرگتر از اسرائیل است،‌ پس اروپا باید انتخاب کند یا می‌خواهد با جامعه اقتصادی ایران باشد یا آمریکا.
زمان آن رسیده رفتارهای ایران را متوقف کنیم، اگر می‌توانید با توافق هسته‌ای این کار را انجام دهید اگر هم نمی‌توانید آن را لغو کنید.
حکومت ایران می‌خواهد امپراطوری از تهران تا طرطوس ایجاد کرده و دریای خزر را به مدیترانه وصل کند.
توافقی(برجام) که قرار بود باعث صلح و امنیت جهانی شود، رژیم ایران را جسورتر کرده و شمارش معکوس برای زرادخانه هسته‌ای ایران را آغاز کرده است.
ایران بارها تمایلش برای نابودی اسرائیل را اعلام کرده است...ایران می‌خواهد بر منطقه مسلط شود...ایران می‌خواهد دنیا را تحت کنترل خود بگیرد. اگر ایران به سلاح هسته‌ای تجهیز شود، بسیار خطرناک‌تر چیزی که هم‌اکنون است، خواهد بود...توافق هسته‌ای ایران را میانه‌رو نکرده بلکه ببر خطرناک ایرانی را در منطقه و جهان رها کرده است.
نفوذ ایران در منطقه باعث نزدیکی بی‌سابقه کشورهای عربی و اسرائیل شده است و به نظرم این باعث رسیدن به صلح با آنها خواهد شد. شاید در نهایت هم توافق سازش با فلسطینیان را درپی داشته باشد.
اگر ستیزه‌جویی ایران ادامه یابد و به تشکیل امپراطوری از تهران تا طرطوس و متصل کردن دریای خزر به دریای مدیترانه ادامه دهد، اسرائیل نیز خطوط قرمزی دارد که در صورت نقض شدن آنها، اقدام خواهد کرد.
اسرائیل اجازه نمی‌دهد ایران حلقه محاصره اطراف آنها را تنگ‌تر کند.
در صورتی که لازم باشد، علیه آن(تاسیس پایگاه نظامی ایران در سوریه) اقدام می‌کنیم، نه فقط علیه گروه‌های مورد حمایت ایران، بلکه علیه خود ایران اقدام (نظامی) می‌کنیم.
مشکل و دعوایی با مردم ایران نداریم اما بسیار مصمم هستیم که ستیزه‌جویی حکومت ایران را خنثی کنیم.
ایران در سوریه پایگاه دریایی و زمینی تاسیس کرده است ... آنها می‌خواهند پایگاه هوایی نیز ایجاد کنند ... ما اجازه چنین چیزی را نمی‌دهیم و حرف‌هایمان را با عمل ثابت می‌کنیم.
ایران قصد دارد تغییر قواعد میدانی در لبنان را نیز دارد. ایران می‌خواهد علاوه بر 100هزار موشکی که حزب‌الله دارد، موشک‌های نقطه‌زن نیز در اختیار آنها قرار دهد. سلاح‌هایی که قواعد بازی در منطقه را تغییر می‌دهد.
کاری ندارم توافق(برجام) اصلاح می‌شود یا لغو، بلکه ما می‌خواهیم ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا نکند...البته اگر برجام در واشنگتن نیز تایید نشود، باز هم اتفاقی نخواهد افتاد.
درباره راهکار دو دولت فلسطین و اسرائیل) فلسطینیان باید اختیار اداره خود را داشته باشند اما نباید توانایی تهدید کردن اسرائیل را داشته باشند.
از غزه بیرون رفتیم، ایران از طریق حماس وارد آن شد، از لبنان بیرون رفتیم، ایران با حزب‌الله وارد شد...پس لازم است که ما امنیت منطقه را در دست بگیریم.
ظریف: ما نمی‌خواهیم در منطقه هژمون باشیم
«عصربخیر؛ خانم‌ها و آقایان. من بسیار خرسندم که توانستم در آخرین روز از کنفرانس امنیتی مونیخ در اینجا حضور یابم؛ چراکه به تازگی از سفر تاریخی رئیس‌جمهور روحانی به هند بازگشته‌ام.
من سال گذشته در این کنفرانس پیشنهاد ایران برای تمهیدات امنیتی در منطقه خلیج فارس تشریح کردم که بر مبنای گفت‌وگو، اصول مشترک و اقدامات اعتمادساز بنا شده است. برخی از همسایگان ما سال گذشته از فرصت خود برای طرح اتهاماتی علیه ایران استفاده کردند. برخی در سال جاری نیز این کار را کرده و یا خواهند کرد. شما امروز شاهد یک سیرک کارتونی بودید که حتی ارزش پاسخ دادن را هم ندارد؛ بنابراین بیایید به مسائل جدی‌تر بپردازیم.
من بسیار خرسندم که برخلاف رویکرد برخی حضار، دبیرکل سازمان ملل سال گذشته تصمیم گرفت که رویکرد رو به جلویی که من تشریح کردم را مورد توجه و تقدیر قرار دهد. من اینجا هستم تا این مساله را بسط دهم و به شما بگویم که اگر یک تلاش همگانی برای برقراری صلح و ثبات جامع در منطقه خلیج فارس نباشد ما در هرج و مرج بیشتر و وضعیتی به مراتب بدتر برای نسل‌های آینده قرار خواهیم گرفت و هرج و مرج ما (در منطقه) در این دنیایی که به یکدیگر مرتبط است، همانطور که در حوادث منطقه‌مان و غرب شاهد بوده‌اید گریبان همه را خواهد گرفت.
امروز شکست داعش سبب شده است تا حدودی مفهوم ثبات به مناطقی که روزی آن‌ها را اشغال کرده بود، بازگردد. اما شکست یکی از شرورانه‌ترین سازمان‌های تروریستی در جهان به معنی حذف خطر افراط‌گرایی از منطقه و فراتر از آن نیست و دلایل ریشه‌ای آن به ویژه ایدئولوژی تنفر و کشتار ادامه دارد و ممکن است در جایی دیگر سربرآورد.
قدرت‌های نظامی مدت زمان مدیدی است که استراتژی‌های چندگانه برای پیروزی در جنگ داشته‌اند. آن‌ها مدتی طولانی است که نسبت به هرگونه استراتژی برای به دست آوردن صلح بی‌تفاوت بوده‌اند. مدت‌زمان زیادی است که قدرت‌های جهانی و متحدان منطقه‌ای‌شان تصمیمات اشتباهی در منطقه ما گرفته و دیگران به ویژه ایران را برای پیامدهای اشتباهات استراتژیک کوته‌فکرانه و خارج از کنترل خود مقصر دانسته‌اند.
از حمایت از حمله صدام حسین به کشور من در سال 1980 گرفته تا به کمک به او برای استفاده از تسلیحات شیمیایی، از جنگ‌ها برای بیرون آوردن وی از کویت گرفته تا حذف او، از اولین حمایت از القاعده و طالبان گرفته تا آغاز جنگ برای حذف آن‌ها از افغانستان، از پشتیبانی از نمونه مشابه تروریست‌های افراط‌گرا که ویرانی برای سوریه به ارمغان آورده است، از هجوم اسرائیل و حملات متعاقب آن علیه لبنان و اشغال غیرقانونی فلسطین و به علاوه تاخت و تازهای مکررش به حریم هوایی سوریه گرفته تا بمباران یمن با حمایت هواپیماهای غربی. این اقدامات چه چیزی برای جهان فراهم آورده است.
آمریکا و مشتریان داخلی‌اش در منطقه از پیامدهای طبیعی از تصمیمات اشتباه خود رنج می‌برند اما تلاش می‌کنند تا سیاست خارجی ایران را هدف قرار دهند و بر این واقعیت سرپوش بگذارند اما آیا ایران آن‌ها را مجبور کرده است تا این تصمیمات اشتباه را بگیرند و این ادعاهای تمسخرآمیز را مطرح کنند؟ آیا ما باید مورد سرزنش قرار بگیریم در حالی که در سمت درست تاریخ قرار داشتیم، با صدام حسین، القاعده، طالبان، داعش، جبهه النصره و امثال آن‌ها جنگیدیم در صورتی که آمریکا و کارخانه‌هایش در حال تامین مالی تسلیح و حمایت از آن‌ها بودند.
همانطور که سال گذشته نیز در این مجمع تاکید کردم ایران بر این باور است که منطقه خلیج فارس نیازمند یک معماری امنیتی منطقه‌ای جدید است ما به این باور داریم و پیشنهاد ایجاد آن‌چه آن را یک منطقه قوی می‌نامیم، داده‌ایم. منطقه قوی که در آن ملت‌های کوچک و بزرگ حتی آن‌هایی که با یکدیگر رقابت تاریخی دارند برای برقراری ثبات مشارکت می‌کنند.
این به طور ساده بدین معنی است که لزوم احترام منافع تمام کشورهای ذی‌نفع به رسمیت شناخته شود که به هر طریقی منجر به برقراری ثبات خواهد شد. در حالی که تمایلات هژمونیک از سوی هر یک از قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی به طور ناگزیر به بی‌ثباتی خواهد انجامید. رقابت تسلیحاتی در منطقه ما که کشورهای حاضر در این کنفرانس به طور کامل در دنبال کردن آن بی‌گناه نیستند،ـ نمونه‌ای از رقابت غیرسازنده و غیرضروری است که همسایگی ما را ناامن و فاقد امنیت کرده است.
ما برای ایجاد منطقه قوی خود لازم است که واقع‌بین باشیم و تفاوت‌های یکدیگر را بپذیریم. ما باید از تامین امنیت فردی و فرمت‌های اتحاد به سمت مفاهیم فراگیر از جمله شبکه امنیتی حرکت کنیم که می‌تواند به مسائل مختلف از واگرایی منافع گرفته تا اختلافات بر سر قدرت رسیدگی کند. شبکه‌های امنیتی یک رویکرد بدون حاصل جمع صفر است که می‌پذیرد امنیت غیرقابل تقسیم است و همانطور که با ائتلاف‌ها و بلوک‌ها که اساس آن‌ها رویکرد حاصل جمع صفر است مخالفت می‌کند؛ هدف‌شان دستیابی به امنیت با هزینه ناامن کردن دیگران است.
توافق هسته‌ای نمونه‌ای از تفکر بدون حاصل جمع صفر بود. به رسمیت شناختن تفاوت‌ها در عین به رسمیت شناختن یک هدف مشترک و حفظ احترام به منافع تمام طرف‌ها سبب شد تا این مذاکرات سخت به یک نتیجه موفقیت‌آمیز یعنی برجام منجر شود. شاید این همان دلیلی باشد که آن‌هایی که همه چیز را با نگاه سودآوری یکطرفه می‌بینند به شدت با آن مخالفند.
ایران بلافاصله پس از حصول برجام تلاش کرد تا از این رویکرد مشابه برای خلیج فارس بهره ببرد و پیشنهاد ایجاد یک مجمع گفت‌وگوی منطقه‌ای را مطرح کرد. این پیشنهاد با درهای بسته مواجه شد اما هنوز روی میز قرار دارد. این تنها راه‌حل است. اگر منطقه به ما بپیوندد، مجمعی که بتواند به عنوان ابزاری برای کمک به سازماندهی و پیشبرد گفت‌وگوها در تمام سطوح رسمی و غیررسمی در منطقه ما مورد استفاده قرار گیرد به طور قطع قادر خواهد بود گفت‌وگو میان دانشمندان و متفکران را ارتقا دهد.
پارامترهای معماری منطقه پیشنهاد شده از سوی ایران ساده اما موثر است؛ این رویکرد به جای تلاش برای نادیده گرفتن درگیری‌ها بر سر منافع، تفاوت‌ها را خواهد پذیرفت. تمرکز روی فراگیر بودن می‌تواند زیربنایی برای پرهیز از ظهور اقلیت حاکم در میان کشورهای بزرگ شود و مهمتر از آن به کشورهای کوچک اجازه خواهد داد تا مشارکت داشته باشند و از منافع خود محافظت کنند.
معماری امنیتی آینده در منطقه خاورمیانه همچون فرایند هلسینکی باید به ‌گونه‌ای باشد که تمام کشورها قادر باشند با پایبندی به یکسری استانداردهای مشترک تعیین شده در منشور سازمان ملل وارد شوند، از جمله برابری استقلال دولت‌ها، پرهیز از تهدید یا استفاده از زور، حل صلح‌آمیز مناقشات، احترام به تمامیت ارضی، مصونیت مرزها و احترام به تصمیم‌گیری داخلی در کشورها.
ما همچنین بر این باوریم که لازم است اقدامات اعتمادساز در خاورمیانه به کار گرفته شود؛ از بازدیدهای نظامی مشترک گرفته تا تمرینات نظامی پیش از اخطار، از اقدامات شفاف‌ساز در خرید تسلیحات تا کاهش هزینه‌های نظامی که همگی آن‌ها سرانجام می‌تواند به یک بسته منطقه‌ای غیرخصمانه منجر شود. ما می‌توانیم با مسائل ساده‌تر همچون ارتقاء گردشگری، سرمایه‌گذاری‌های مشترک یا حتی کارگروه‌های مشترک بر سر مسائلی از جمله ایمنی هسته‌ای، آلودگی هوا و مدیریت بحران آغاز کنیم.
من در شرایطی که به طرز خطرناکی در معرض تشدید درگیری‌ها که روی فرزندان‌مان و نوادگان‌مان تاثیرگذار خواهد بود، قرار داریم از همتایان خود در خلیج فارس می‌خواهم تا به ایران بپیوندند و این پیشنهادات را به واقعیت تبدیل کنیم.»